École française d’Extrême-Orient

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

École française d’Extrême-Orient (EFEO), Francuska Szkoła Dalekiego Wschodu − francuski instytut specjalizujący się w badaniu społeczności azjatyckich, założony w 1900 roku w Hanoi, w ówczesnych Indochinach Francuskich. Po wyzwoleniu główna siedziba została przeniesiona do Paryża. Główne obszary badawcze EFEO to archeologia i studia nad współczesnymi społeczeństwami azjatyckimi. Od 1907 EFEO kieruje również pracami konserwatorskimi w Angkorze.

System transkrypcji EFEO (BEFEO)[a][edytuj | edytuj kod]

W XIX wieku w EFEO opracowano system transkrypcji znaków pisma pisma chińskiego na alfabet łaciński, mający niewielkie podobieństwo do transkrypcji Wade-Giles i hanyu pinyin, obecnie zastąpiony całkowicie przez pinyin.

Transkrypcję EFEO opracował w 1902 Séraphin Couvreur. Jest ona jednak nieznacznie zmodyfikowaną metodą Arnolda Vissière'a (1858–1930), opublikowaną w 1901[1].

Porównanie systemów transkrypcji:

IPA EFEO WG Pinyin
p p p b
p' p' p
t t t d
t' t' t
k k k g
k' k' k
ts ts ts z
tsʰ ts' ts' c
tch ch zh
tʂʰ tch' ch' ch
k/ts ch j
tɕʰ k'/ts' ch' q
ɕ s/h hs x
w ou/w w w
j i/y y y
ɤ ö/é o/ê e
ər eul êrh er
eu û i
i e ih i
y u ü ü/u
u ou u u
ən en ên en
ɤŋ eng êng eng
ie ieh ie
iɤʊ ieou/iou iu iu
iɛn ien ien ian
uo ouo o/uo o/uo
uaɪ ouai uai uai
ueɪ ouei ui ui
uan ouan uan uan
uən ouen un un
iue üeh üe/ue
yɛn iuen üan üan/uan
yn iun ün ün/un
yʊŋ ioung iung iong

Ośrodki badawcze EFEO na świecie[edytuj | edytuj kod]

Dyrektorzy EFEO[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. od Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paul Demiéville, Choix d'études sinologiques (1921–1970), 1973, ISBN, 9004036342, s. 85

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]