53°03′56″N 18°49′09″E/53,065556 18,819167Młyniec Drugi
| ||
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | kujawsko-pomorskie | |
| Powiat | toruński | |
| Gmina | Lubicz | |
| Liczba ludności (2006) | 390 | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 | |
| Tablice rejestracyjne | CTR | |
| SIMC | 0846398 | |
Położenie na mapie gminy Lubicz   Młyniec Drugi | ||
Położenie na mapie powiatu toruńskiego  Młyniec Drugi | ||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  Młyniec Drugi | ||
Położenie na mapie Polski  Młyniec Drugi | ||
| 53°03′56″N 18°49′09″E/53,065556 18,819167
| ||
Młyniec Drugi – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Lubicz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Od XVI wieku wieś należała do toruńskich benedyktynek. W 1611, za rządów ksieni Magdaleny Mortęskiej wzniesiono tu kaplicę. Jeszcze w 1. połowie XVII wieku wieś została zakupiona przez jezuitów, którzy w 1750 roku wznieśli zachowany do dzisiaj drewniany kościół.
Jednonawowa świątynia jest wzniesiona na malowniczym, wysokim brzegu rzeki Drwęcy, w konstrukcji zrębowej, z wieżą. Prezbiterium zamknięto ścianą prostą, a nad zakrystią wznosi się pięterko z dawną lożą (kościół od 1773 do 1950 funkcjonował jako prywatna kaplica). Wyjątkowy na tych ziemiach jest zachowany jednolity rokokowy wystrój wnętrza o sarmackim charakterze pochodzący z czasów budowy kościoła. Należą do niego między innymi:
- rokokowy ołtarz główny z około 1750 roku, z rzeźbami św. św. Franciszka Ksawerego i Ildefonsa, z obrazem Św. Ignacego Loyoli i zasuwą ze św. Ignacym zwyciężającym szatana
- ołtarze boczne, w tym jeden z rzeźbami Indian (nawiązanie do działalności misyjnej św. Franciszka Ksawerego).
- prospekt organowy z parapetem, zdobiony dekoracją snycerską i malarską
- ambona z malowanym zapleckiem
- dwa malowane epitafia jezuitów toruńskich z 2. połowy XVIII wieku
Prace malarskie, w tym polichromie ścian wykonał w 1763 lokalny malarz Krzysztof Chamski. W prezbiterium namalowane jest baldachimowe tło dla ołtarza głównego. Prace konserwatorskie w Młyńcu zostały wyróżnione w 2004 r. przez ministra kultury.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Młyniec 1(1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.
| ||||||||||||||
