Przejdź do zawartości

MINIX

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
MINIX
Ilustracja
Interfejs użytkownika
Producent

Andrew S. Tanenbaum

Aktualna wersja

3.4.0rc6
(9 maja 2017) [±]

Jądro

mikrojądro

Licencja

licencja BSD

Strona internetowa

MINIX – niekomercyjny system uniksopodobny.

Obecnie jest to w pełni funkcjonalny system operacyjny, dostępny na licencji BSD, co umożliwia swobodną (z kilkoma zastrzeżeniami) dystrybucję i modyfikację kodu źródłowego systemu MINIX.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Powstał w 1987 na platformę x86. System miał małe wymagania sprzętowe, był uruchamiany na mikrokomputerach PC XT i AT. Późniejsze wersje Miniksa działały również na platformach opartych na procesorze Motorola 68000 (Apple Macintosh, Amiga i Atari ST), a także na stacjach roboczych Suna (SPARC).

System operacyjny MINIX został napisany przez Andrew Tanenbauma z holenderskiego uniwersytetu Vrije Universiteit w Amsterdamie. Był on dodatkiem do jego książki Operating Systems: Design and Implementation (ISBN 0-13-637331-3). Część kodu źródłowego (12 tys. linii) tego systemu operacyjnego jest umieszczona w tej książce. Większość jest napisana w języku C. Celem autora było stworzenie systemu operacyjnego do celów edukacyjnych. Była to główna funkcja MINIX-a w wersjach 1 i 2, jednak od wersji 3 postawiono przed systemem nowe cele. MINIX 3 ma być wydajnym systemem operacyjnym przeznaczonym m.in. do systemów wbudowanych, zachowując jednocześnie swoją przydatność w edukacji.

MINIX stał się źródłem inspiracji Linusa Torvaldsa do napisania Linuksa. Razem z FreeBSD systemy te stopniowo przyciągnęły rzesze programistów, którzy preferowali pisanie otwartego oprogramowania w otwartym środowisku (mimo bardzo niewielkich opłat licencyjnych za Miniksa).

MINIX 3

[edytuj | edytuj kod]

24 października 2005 pojawiła się nowa wersja Minixa – MINIX 3. Jej cechy charakterystyczne to:

  • niewielki rozmiar jądra systemu (ok. 3900 wierszy kodu źródłowego)
  • modularność
  • wysoka niezawodność, elastyczność i bezpieczeństwo
  • wielozadaniowość
  • niewielkie wymagania sprzętowe
  • możliwość zastosowań w tzw. systemach wbudowanych np.:
    • aparatura kontrolno-pomiarowa
    • sprzęt audio-wideo
    • telefony komórkowe

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrew S Tanenbaum, Albert S. Woodhull, Operating Systems Design and Implementation (3rd Edition), Prentice Hall 2006. ISBN 0-13-142938-8

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]