Mała Granacka Turnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mała Granacka Turnia
Ilustracja
Mała Granacka Turnia widoczna z Doliny Sławkowskiej (wśród podpisanych formacji)
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2298 m n.p.m.

Pierwsze wejście

30 lipca 1905
E. Jenkner i Pavel Čižák

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mała Granacka Turnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mała Granacka Turnia”
Ziemia49°09′58″N 20°09′27″E/49,166111 20,157500

Mała Granacka Turnia (słow. Malá Granátová veža, niem. Kleiner Granatenwandturm, węg. Kis Gránátfaltorony) – wybitna turnia w masywie Granatów Wielickich o wysokości 2298 m n.p.m., w słowackich Tatrach Wysokich. Od masywu Rogatej Turni (dokładniej od Granackiego Rogu) oddzielona jest Wyżnią Granacką Szczerbiną, a od Wielkiej Granackiej TurniPośrednią Granacką Szczerbiną. Należy do grupy Granackich Turni – wyższej z dwóch części Granatów Wielickich.

Mała Granacka Turnia tworzy razem z Wielką Granacką Turnią duży masyw skalny, oddzielony dość płytko wciętą Pośrednią Granacką Szczerbiną. Mała Granacka Turnia jest dostępna jedynie dla taterników, na jej wierzchołek nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Dawniej była nazywana Długą Turnią, natomiast w nazewnictwie niemieckim (Jenknerturm) nazwa była nadana na cześć pierwszego zdobywcy, E. Jenknera.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wejścia turystyczne:

  • E. Jenkner i Pavel Čižák, 30 lipca 1905 r. – letnie
  • Vojtech Korsák i Stanislav Samuhel, 17 kwietnia 1959 r. – zimowe.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967.