Małe Arkana
Arkana Małe (łac. arcana – wtajemniczenie, wiedza tajemna) – grupa kart talii tarota. Autorem terminu arkana małe jest Jean-Baptiste Pitois, który posłużył się nim do opisania tej grupy kart w książce pt.: Historie de la Magie, du monde Surnaturel et de la fatalité a travers les Temps et les Peuples (wyd. 1870).[1]
Małe Arkana to cztery kolory (dwory):
Denary, Monety, Pentakle
Buławy, Pałki, Różdżki, Kije, Maczugi
Kielichy, Puchary, Puszki
Miecze
W każdym kolorze znajdują się karty od asa / jedynki do dziesiątki
Jedynka, As
Dwójka
Trójka
Czwórka
Piątka
Szóstka
Siódemka
Ósemka
oraz cztery karty dworskie, tj.
W XV wieku do kart dworskich dołączano tak zwane panny dworskie czyli ukochaną rycerza i ukochaną pazia. Taka sytuacja zaistniała w talii Visconti di Modrone
Ukochana Pazia
Ukochana Jeźdzca
Spis treści
Przyporządkowanie kolorów żywiołom[edytuj | edytuj kod]
- buławy odpowiadają żywiołowi ognia[2], symbolizują energię, wolę działania;
- denary odpowiadają żywiołowi ziemi[2]; symbolizują świat materialny;
- miecze odpowiadają żywiołowi powietrza[2], symbolizują rozum;
- kielichy odpowiadają żywiołowi wody[2], symbolizują uczucia.
Zgodnie z zasadami zachodniej astrologii, każdemu z żywiołów, a zatem i każdemu kolorowi w tarocie, odpowiadają trzy znaki zodiaku: Baran, Lew i Strzelec to ogień, Byk, Panna i Koziorożec to ziemia, Bliźnięta, Waga i Wodnik to powietrze, wreszcie Rak, Skorpion i Ryby to woda.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
| Typ francuski | Pik | Kier | Trefl | Karo |
|---|---|---|---|---|
| Typ niemiecki | Wino | Czerwień | Żołądź | Dzwonek |
| Typ szwajcarski | Tarcza | Róża | Żołądź | Dzwonek |
| Typ włoski | Miecz | Kielich | Maczuga | Moneta |
| Typ hiszpański | Miecz | Kielich | Maczuga | Moneta |
| Karty Tarota | Miecz | Kielich | Maczuga | Moneta |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ronald Decker, Thierry Depaulis, and Michael Dummett. A Wicked Pack of Cards. The Origins of the Occult Tarot. New York. St. Martin's Press, 1996
- ↑ a b c d Jan Witold Suliga: Tarot Magów. Pierwszy krąg wtajemniczenia. Warszawa: Wydawnictwo Głodnych Duchów (G. D.), 1992, s. 48. ISBN 83-85244-12-3.
Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]
- Hajo Banzhaf, Klucze do Tarota, Białystok 2006.
- Barbara Antonowicz-Wlazińska, Tarot intuicyjny. Małe Arkana Małe tajemnice życia, Białystok 2002
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Muzeum tarota i kart do gry (ang.)
- Iconography of Tarot cards (ang.)
| ||||||
| ||||||||||||||||||||||||
