Małe Arkana
Arkana Małe (łac. arcana – wtajemniczenie, wiedza tajemna) – grupa kart talii tarota. Autorem terminu arkana małe jest Jean-Baptiste Pitois, który posłużył się nim do opisania tej grupy kart w książce pt.: Historie de la Magie, du monde Surnaturel et de la fatalité a travers les Temps et les Peuples (wyd. 1870).[1]
Małe Arkana to cztery kolory (dwory):
- denary (monety, pentakle);
- buławy (pałki, różdżki, kije, maczugi);
- kielichy (puchary, puszki);
- miecze.
W każdym kolorze znajdują się karty od asa / jedynki do dziesiątki oraz cztery karty dworskie, tj. paź / walet / giermek / księżniczka, rycerz / jeździec, królowa / dama i król.
W XV wieku do kart dworskich dołączano tak zwane panny dworskie czyli ukochaną rycerza i ukochaną pazia. Taka sytuacja zaistniała w talii Visconti di Modrone
Spis treści
Przyporządkowanie kolorów żywiołom[edytuj | edytuj kod]
- denary odpowiadają żywiołowi ziemi[2]; symbolizują świat materialny;
- buławy odpowiadają żywiołowi ognia[2], symbolizują energię, wolę działania;
- kielichy odpowiadają żywiołowi wody[2], symbolizują uczucia;
- miecze odpowiadają żywiołowi powietrza[2], symbolizują rozum.
Znaczenie wróżebne – karty dworskie a typy ludzkie[edytuj | edytuj kod]
Najprostszy to przyporządkowanie danej figurze karnacji i koloru włosów. Inny sposób opisania postaci to podział na typy psychologiczne: sangwinika, choleryka, melancholika (romantyka) i flegmatyka.
Przyporządkowanie astrologiczne, według znaków zodiaku:
- buławy oznaczają osoby spod znaku Barana, Lwa i Strzelca;
- kielichy oznaczają osoby spod znaku Raka, Skorpiona i Ryb;
- denary oznaczają osoby spod znaku Byka, Panny i Koziorożca;
- miecze oznaczają osoby spod znaku Bliźniąt, Wagi i Wodnika.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
| Ukochana Pazia Monet | Paź Buław | Ukochana Rycerza Mieczy | Rycerz Monet | Królowa Buław | Król Kielicha |
|---|---|---|---|---|---|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ronald Decker, Thierry Depaulis, and Michael Dummett. A Wicked Pack of Cards. The Origins of the Occult Tarot. New York. St. Martin's Press, 1996
- ↑ a b c d Jan Witold Suliga: Tarot Magów. Pierwszy krąg wtajemniczenia. Warszawa: Wydawnictwo Głodnych Duchów (G. D.), 1992, s. 48. ISBN 83-85244-12-3.
Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]
- Hajo Banzhaf, Klucze do Tarota, Białystok 2006.
- Barbara Antonowicz-Wlazińska, Tarot intuicyjny. Małe Arkana Małe tajemnice życia, Białystok 2002
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Muzeum tarota i kart do gry (ang.)
- Iconography of Tarot cards (ang.)
|
|||||||||||
|
||||||||||||||||||||
