Małe Rycerowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z Małołączniaka

Małe Rycerowe (słow. Malé Licierovo) – orograficznie lewe odgałęzienie Doliny Cichej w Liptowskich Kopach w słowackich Tatrach[1]. Jest to cyrk lodowcowy zawieszony około 400 m nad dnem Doliny Cichej w okolicach Liptowskiego Koszaru. Od południa otaczają go szczyty Wyżniej (1992 m) i Pośredniej Magury Rycerowej (1933 m), od wschodu Niżni Rycerowy Zawracik (1860 m) i Rycerowa Kopa (1901 m), od zachodu północno-zachodnie ramię Pośredniej Rycerowej Kopy[2].

Według badań Janiny Mastalerzówny i Mieczysława Klimaszewskiego z 1930 r. w czasie ostatniego zlodowacenia w górnej części Małego Rycerowego znajdował się niewielki lodowiec wypełzający na dno Doliny Cichej, która wówczas nie była zlodowacona[3]. Dnem dolinki spływa Mały Rycerowy Potok uchodzący do Cichej Wody. Zimą Małym Rycerowym spadają lawiny[1].

Małe Rycerowe przez ludzi odwiedzane jest bardzo rzadko. Na jego dnie są 4 niewielkie Rycerowe Stawki. Nigdy dotąd nie były opisywane, po raz pierwszy opisał je Władysław Cywiński w 2005 r. w przewodniku wspinaczkowym Tatry. Szpiglasowy Wierch. Według niego przynajmniej największy z nich jest zbiornikiem stałym; w wyjątkowo suchym październiku 2000 r. miał wymiary 10 × 15 m i głębokość 1 m[2].

Liptowskie Kopy są niedostępne turystycznie, od 1949 r. stanowią obszar ochrony ścisłej. Małe Rycerowe jest dobrze widoczne od polskiej strony, z czerwonego szlaku biegnącego główną granią Tatr od Czerwonych Wierchów na Świnicę[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000,Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10, ISBN 83-87873-36-5.
  2. a b Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
  3. a b Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.