Małgorzata Bochenek

Małgorzata Bochenek
Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1962 ; Kołobrzeg
	Sekretarz stanu; w Kancelarii Prezydenta RP
Okres	od 4 grudnia 2007; do 6 lipca 2010
	Podsekretarz stanu; w Kancelarii Prezydenta RP
Okres	od 16 stycznia 2006; do 4 grudnia 2007
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Małgorzata Bochenek z domu Krawiec (ur. 16 kwietnia 1962 w Kołobrzegu) – polska polityk, urzędnik państwowy i samorządowy, minister w Kancelarii Prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim^[1]. W latach 90. była redaktorką w „Gazecie Krakowskiej”. W 1993 została urzędniczką w Ministerstwie Obrony Narodowej, następnie zatrudniona w Telewizji Polskiej (m.in. przy realizacji programu publicystycznego Pytania o Polskę). Jednocześnie publikowała artykuły poświęcone polityce zagranicznej w „Tygodniku Powszechnym”, „Życiu Warszawy” i innych pismach krajowych. Od 1999 do 2001 pełniła funkcję doradcy w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, była też dyrektorem departamentu w Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych i doradcą Lecha Kaczyńskiego w urzędzie m.st. Warszawy^[1]. Ten ostatni 16 stycznia 2006 powierzył jej funkcję podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP. Od 4 grudnia 2007 zajmowała stanowisko sekretarza stanu w tym urzędzie. 6 lipca 2010 została odwołana z tej funkcji^[2].

Autorka tekstów poświęconych turystyce, w 2003 wydała przewodnik po Mazowszu. Od 2013 prowadzi stronę internetową Podróżniczy Dom Kultury (pedeka.pl)^[3].

Jej mąż Marcin Bochenek był wiceprezesem zarządu Telewizji Polskiej. Mają jednego syna. Jej brat Jacek Krawiec był prezesem zarządu PKN Orlen^[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Wielki Orderu Zasługi (2008, Portugalia)^[5]
Honorary Officer Orderu Narodowego Zasługi (2009, Malta)^[6]
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi (2009, Węgry)^[7]
Order Księżnej Olgi II klasy (2010, Ukraina)^[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Nota biograficzna na stronie prezydent.pl. [dostęp 2011-05-20].
↑ Bronisław Komorowski przyjął rezygnację ministrów. prezydent.pl, 6 lipca 2010. [dostęp 2011-05-20].
↑ O Nas. pedeka.pl. [dostęp 2020-04-15].
↑ Dwie twarze szarej eminencji Pałacu Prezydenckiego. rp.pl, 4 czerwca 2008. [dostęp 2011-05-20].
↑ Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. dre.pt, 26 lutego 2009. [dostęp 2011-05-20]. (port.).
↑ Gazzetta tal-Gvern ta' Malta / The Malta Government Gazette Nru./No. 18,545. doi-archived.gov.mt, 9 lutego 2010. s. 1311. [dostęp 2013-11-19]. (malt. • ang.).
↑ 44/2009. (III. 28.) KE határozata, kitüntetés adományozásáról. kozlonyok.hu, 28 marca 2009. [dostęp 2012-04-12]. (węg.).
↑ УКРАЇНА нагороджує. nslowo.pl, 31 stycznia 2010. [dostęp 2011-07-25]. (ukr.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Podróżniczy Dom Kultury. pedeka.pl. [dostęp 2020-04-15].

[prezydent-1] Nota biograficzna na stronie prezydent.pl. [dostęp 2011-05-20].

[2] Bronisław Komorowski przyjął rezygnację ministrów. prezydent.pl, 6 lipca 2010. [dostęp 2011-05-20].

[3] O Nas. pedeka.pl. [dostęp 2020-04-15].

[4] Dwie twarze szarej eminencji Pałacu Prezydenckiego. rp.pl, 4 czerwca 2008. [dostęp 2011-05-20].

[5] Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. dre.pt, 26 lutego 2009. [dostęp 2011-05-20]. (port.).

[6] Gazzetta tal-Gvern ta' Malta / The Malta Government Gazette Nru./No. 18,545. doi-archived.gov.mt, 9 lutego 2010. s. 1311. [dostęp 2013-11-19]. (malt. • ang.).

[7] 44/2009. (III. 28.) KE határozata, kitüntetés adományozásáról. kozlonyok.hu, 28 marca 2009. [dostęp 2012-04-12]. (węg.).

[8] УКРАЇНА нагороджує. nslowo.pl, 31 stycznia 2010. [dostęp 2011-07-25]. (ukr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]