Małgorzata Tlałka-Długosz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małgorzata Tlałka-Długosz
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1963
Zakopane

Klub

WKS Legia Zakopane

Wzrost

171 cm

Debiut w PŚ

4.12 1980, Val d’Isère
(51. miejsce - gigant)[1]

Pierwsze punkty w PŚ

13.12 1981, Piancavallo
(9. miejsce - slalom)

Pierwsze podium w PŚ

16.01 1983, Schruns (2. miejsce - slalom)

Dorobek medalowy
Uniwersjada
Reprezentacja  Polska
srebro Belluno 1985 kombinacja
brąz Sofia 1983 slalom
brąz Sofia 1983 gigant
Reprezentacja  Francja
złoto Sapporo 1991 kombinacja
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Małgorzata Tlałka-Długosz (ur. 27 kwietnia 1963 w Zakopanem) – polska narciarka alpejska, startująca od 1985 roku w barwach Francji; trenerka. Wielokrotna mistrzyni Polski i Francji[2].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Córka Jana Tlałki (łyżwiarza szybkiego WKS Zakopane, mistrza i rekordzisty Polski) i Władysławy Stopkówny (narciarka, biegaczka, członkini kadry narodowej)[2][3].

Narciarka (174 cm, 64 kg), specjalistka konkurencji alpejskich, reprezentantka WKS Legii Zakopane (1978–1985), wychowanka trenera klubowego Stanisława Gogólskiego i podopieczna trenerów kadry: Tadeusza Kaima i Andrzeja Kozaka i francuskiego Ski Club La Clusaz (1986–1991). Wraz z siostrą Dorotą, jako pierwsze polskie alpejki znalazły się w ścisłej czołówce narciarstwa alpejskiego, zajmując punktowane miejsca w zawodach o Pucharze Świata, mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich.

W październiku 1985, by móc kontynuować karierę sportową, pozostać z siostrą (która wyszła za mąż za Christiana Mogore) we Francji i otrzymać obywatelstwo tego kraju, zawarła fikcyjny związek małżeński z młodszym bratem Christiana. Po decyzji PZN, uniemożliwiającej starty jako reprezentantki Polski w zawodach międzynarodowych najwyższej rangi, kontynuowała karierę narciarską, reprezentując Francję.

9-krotna mistrzyni Polski: w slalomie (1982, 1984–1985), slalomie gigancie (1984–1985), supergigancie (1985) i kombinacji (1983–1985). 4-krotna wicemistrzyni kraju: w slalomie (1981), slalomie gigancie (1981) i kombinacji (1981–1982). 2-krotna mistrzyni Francji: w slalomie (1987) i slalomie równoległym (1988). 2-krotna wicemistrzyni Francji: w slalomie (1986) i slalomie gigancie (1986). Uczestniczka MŚ: 1982 Schladming: 28 m. (slalom gigant), nie ukończyła (slalom), 9 m. (kombinacja); 1985 Bormio: 27 m. (slalom gigant), 7 m. (slalom), 16 m. (kombinacja); 1987 Crans-Montana: 7 m. (slalom gigant), 16 m. (supergigant), 6 m. (slalom specjalny). Miejsca w Pucharze Świata: 1982: 30 m., 1983: 22 m., 1984: 23 m., 1985: 28 m., 1986: 22 m. 4-krotna medalistka Uniwersjady: 1983 Borowiec: 3m. (slalom), 3 m. (slalom gigant); 1985 Belluno: 2 m. (kombinacja); 1991 Sapporo: 1 m. (kombinacja). Zwyciężczyni zawodów Wielka Nagroda Słowacji (1985 – slalom, kombinacja).

Olimpijka z Sarajewa 1984 (6. miejsce w slalomie) i Calgary 1988, gdzie dla Francji wywalczyła 19. miejsce w slalomie gigancie.

W Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszych sportowców Polski (1983) zajęła 10. miejsce.

W 2019 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Mężatka (Piotr Długosz), ma troje dzieci: Piotra, Dorotę i Jana. Mieszka w Zakopanem. Fundatorka, prezes i trenerka w Fundacji Integracji Przez Sport Handicap Zakopane[5].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
6. 13 lutego 1984 Sarajewo Slalom 1:36,47 +1,50 Włochy Paoletta Magoni
19. 24 lutego 1988 Kanada Calgary Gigant 2:06,49 +7,90 Szwajcaria Vreni Schneider

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
9.[6] 31 stycznia 1982 Austria Schladming Kombinacja 8,99 pkt +56,87 pkt Szwajcaria Erika Hess
28.[7] 2 lutego 1982 Austria Schladming Gigant 2:37,17 +7,51 Szwajcaria Erika Hess
DNF1[8] 6 lutego 1982 Austria Schladming Slalom 1:41,60 - Szwajcaria Erika Hess
16.[9] 4 lutego 1985 Włochy Bormio Kombinacja 18,72 pkt +86,55 pkt Szwajcaria Erika Hess
27.[10] 6 lutego 1985 Włochy Bormio Gigant 2:18,53 +6,00 Stany Zjednoczone Diann Roffe
7. 9 lutego 1985 Włochy Bormio Slalom 1:29,58 +0,96 Francja Perrine Pelen
7. 5 lutego 1987 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:21,22 +2,75 Szwajcaria Vreni Schneider
6. 7 lutego 1987 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:33,30 +1,89 Szwajcaria Erika Hess

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Austria Schruns – 16 stycznia 1983 (slalom) – 2. miejsce
  2. Czechosłowacja Vysoké Tatry – 12 lutego 1983 (slalom) – 3. miejsce
  3. Japonia Furano – 20 marca 1983 (slalom) – 3. miejsce
  4. Kranjska Gora – 1 grudnia 1983 (slalom) – 3. miejsce
  5. Włochy Piancavallo – 17 grudnia 1983 (slalom) – 2. miejsce
  6. Stany Zjednoczone Heavenly Valley – 22 marca 1985 (slalom) – 3. miejsce
  7. Stany Zjednoczone Waterville Valley – 18 marca 1986 (slalom) – 2. miejsce
  8. Austria Mellau – 11 stycznia 1987 (slalom) – 3. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]