Mańkowce (rejon barski)
Wygląd
Na mapach:
49°03′15″N 27°49′53″E/49,054167 27,831389
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon |
rejon żmeryński |
| Powierzchnia |
29,5 km² |
| Populacja (2021) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 4341 |
| Kod pocztowy |
23030 |
Położenie na mapie obwodu winnickiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
Mańkowce (ukr. Маньківці) – wieś na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie żmeryńskim (do 2020 r. w rejonie barskim).
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- W latach 1786-1789 zbudowany został tu kościół parafialny pw. Świętej Trójcy[2]. Ufundował go Józef Dąbski, sędzia ziemski latyczowski[2]. Jego syn Ignacy Dąbski powiększył finansowanie kościoła[2]. Fasada jest zwieńczona tympanonem. Kościół jest zaliczany do podobnej do siebie grupy kościołów o fasadach palladianizujących (obok kościoła Starej Kotelni, Toporach, trynitarzy w Łucku, Ostróżku Wielkim, św. Barbary w Berdyczowie, pijarów w Warszawie, Iwankowie)[2]. Obecnie kościół jest w ruinie.
-
Ruiny kościoła Św. Trójcy w Mańkowcach
-
Ruiny kościoła Św. Trójcy w Mańkowcach
-
Tablica grobowa Tekli Witosławskiej w zrujnowanym kościele Św. Trójcy z Mańkowcach
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Святині, МАНЬКІВЦІ, Пресвятої Трійці | Костели і каплиці України [online], www.rkc.in.ua [dostęp 2025-05-24].
- ↑ a b c d Magdalena Młodawska, Sztuka kresów wschodnich: materiały sesji naukowej, Kraków, wrzesień 2000. T. 5, Joanna Wolańska i inni red., Kraków: Oficyna Wydawnicza Text, 2003, ISBN 978-83-88934-31-5 [dostęp 2025-01-12].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mańkowce (1) pow. lityński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 99.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Маньківці. Загублений костьол. ukrainaincognita.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-16)].