Przejdź do zawartości

Maciej Bielicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Bielicki
Ilustracja
Maciej Bielicki w 1933
Data i miejsce urodzenia

18 września 1906
Warszawa

Data i miejsce śmierci

27 listopada 1988
Warszawa

docent nauk fizycznych
Specjalność: astronomia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1956 – mechanika nieba
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1966 – mechanika nieba
Uniwersytet Warszawski

Praca naukowa
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Instytut

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Okres zatrudn.

1928–1976

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Maciej Bielicki (ur. 18 września 1906 w Warszawie, zm. 27 listopada 1988 tamże) – polski astronom, doktor habilitowany, wieloletni współpracownik Briana Marsdena. Docent Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego, wychowawca wielu pokoleń studentów astronomii. Specjalizował się w obliczaniu orbit komet, meteorów i sztucznych satelitów Ziemi. Współtwórca Katalogu orbit komet jednopojawieniowych. Członek Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii od 1922 roku. Przez wiele lat aktywnie wspierał PTMA i popularyzował astronomię[1][2][3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stefana i Heleny Zofii z Kuczyńskich[4]. Ukończył Państwowe Gimnazjum im. Stanisława Staszica (1926)[5][6] i Uniwersytet Warszawski[4]. Już w czasie studiów został asystentem na Uniwersytecie Warszawskim. Wspólnie z Michałem Kamieńskim przed II wojną światową badał teorię ruchu komety 14P/Wolf[7]. W 1935 brał udział w poszukiwaniach meteorytu Łowicz[8]. Doktoryzował się w roku 1956 na UW (promotorem był Włodzimierz Zonn)[8][2]. W październiku kolejnego roku zorganizował stację obserwacji wizualnych sztucznych satelitów i sam wykonał tysiące obserwacji[9]. Habilitował się w roku 1966 na UW, a dekadę później przeszedł na emeryturę. Później związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Olsztynie oraz Zakładem Mechaniki Nieba Centrum Badań Kosmicznych PAN[2].

W 1979 roku z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym (kwatera W-III-16-3-7)[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Roman Fangor, 100-lecie urodzin Macieja Bielickiego 2006 r. [online], www.astrojawil.pl [dostęp 2022-10-26].
  2. a b c Krzysztof Ziołkowski, Maciej Bielicki (1906-1988), „Urania”, LX (10), październik 1989, s. 299–306, ISSN 0042-0794.
  3. Marek Zawilski, Wojciech Burzyński, Sekcja Obserwacji Pozycji i Zakryć PTMA, [w:] Krzysztof Ziołkowski (red.), 100 lat Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii 1919–2019, Kraków: Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii, 2020, s. 158, ISBN 978-83-955493-2-8, OCLC 1225228099.
  4. a b Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 42.
  5. Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950.
  6. Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 2023-10-04].
  7. Stanisław Łoza (wyd.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: 1938, s. 42. [dostęp 2023-10-04].
  8. a b Michał Kamieński, Zarys dziejów Obserwatorium Warszawskiego 1815–1945, „Studia i Materiały z Dziejów Nauki Polskiej”, Seria C (zeszyt 2), 1959, s. 69-116, ISSN 0023-589X.
  9. Maciej Bielicki, Metody wizualnych obserwacji sztucznych satelitów Ziemi w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego (nr kodowy stacji 155), „Postępy Astronomii” (3), 1962, s. 219–235.
  10. Wyszukiwarka cmentarna [online], Warszawskie cmentarze [dostęp 2022-01-15].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 505. ISBN 83-06-01691-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]