Maciej Buchwald

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Buchwald
Data i miejsce urodzenia

1986
Warszawa

Zawód

reżyser, aktor, scenarzysta, improwizator

Lata aktywności

od 2002

Maciej Buchwald (ur. 1986 w Warszawie) – polski niezależny reżyser filmowy, aktor, scenarzysta, improwizator, performer i stand-uper. Członek grupy teatru improwizowanego Klancyk. Od 2023 współprowadzący programu „KS Poranek” w Kanale Sportowym[1].

Filmy[edytuj | edytuj kod]

  • 2023: 1670 - reżyseria[2]
  • 2018: Szczęście – dyplom fabularny PWSFTViT
  • 2015: Kac – etiuda fabularna PWSFTViT
  • 2013: Sygnał – scenariusz, reżyseria – etiuda fabularna PWSFTViT
  • 2012: Horoskopy miłości – scenariusz, reżyseria – etiuda dokumentalna PWSFTViT
  • 2011: Edukacja w Łodzi – scenariusz, reżyseria, aktor
  • 2010: Dzieciństwo na Imielinie – scenariusz. reżyseria – etiuda szkolna
  • 2010: Mam cię na taśmie – scenariusz, reżyseria, aktor, producent
  • 2010: Z miłości (reż. Anna Jadowska) – aktor
  • 2009: Krótki film na białym tle – scenariusz i reżyseria – etiuda szkolna
  • 2009: Retrorandka – reżyseria, scenariusz, montaż – etiuda szkolna
  • 2009: Pościg – reżyseria, scenariusz, montaż, zdjęcia – etiuda szkolna
  • 2009: Modern Talking – scenariusz i reżyseria – etiuda szkolna
  • 2009: Guilty of Love – reżyseria – film promocyjny Jakuba Kraciuka
  • 2009: Projekt ulica (reż. Ivo Krankowski) – aktor
  • 2008: Od jutra – scenariusz i reżyseria – etiuda szkolna
  • 2008: Ogrzej mnie (reż. Natalia Kostenko i Agnieszka Mania) – aktor
  • 2008: Pętla (reż. Michał Zakrocki) – aktor
  • 2007: Nie ma o czym milczeć – scenariusz, reżyseria, aktor, producent
  • 2006: The Outsider (reż. Artur Wyrzykowski) – aktor, scenariusz
  • 2002: Takie życie (reż. Artur Wyrzykowski) – aktor

Teatr[edytuj | edytuj kod]

  • 2018: Powrót do Maa reżyseria, scenariusz
  • 2015: Nieznośnie długie objęcia (reż. Iwan Wyrypajew) – aktor
  • 2009: O’Malley’s Bar (reż. Karolina Kolendowicz) – wizualizacje
  • 2007: Hydraulik (reż. Igor Gorzkowski) – wizualizacje
  • 2007: Substytut (reż. Justyna Sobczyk) – wizualizacje

Teatr improwizowany Klancyk[edytuj | edytuj kod]

  • 2012: Pan Harold
  • 2011: Longplay
  • 2011: U pradziadka z patefonu: Klancyk improwizuje pod Alibabki
  • 2011: Komora maszyny losującej jest pusta
  • 2010: Butem! Knutem!
  • 2010: Zaburzone osobowości
  • 2009: Zagrożone gatunki
  • 2008: Mam dobrą wiadomość. Koń zjadł jabłko
  • 2008: Kto widział małpę trzymającą scenariusz?
  • 2006: Krasz Test Impro[3]

Festiwale[edytuj | edytuj kod]

  • 2007: Heineken Open’er Festival – telewizja festiwalowa
  • 2007: Festiwal Teatralny Mały Azyl – kronika
  • 2006: Festiwal teatralny Mały Azyl – kronika
  • 2006: Era Nowe Horyzonty, Wrocław – telewizja festiwalowa

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Dla Nie ma o czym milczeć:

Dla O’Malley’s Bar

  • 2 miejsce w nurcie off na 30. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piotr Kędzierski będzie prowadził poranek w Kanale Sportowym [online], www.wirtualnemedia.pl, 15 czerwca 2023 [dostęp 2023-12-11], Cytat: Każde wydanie prowadzą zwykle dwie osoby, oprócz twórców Kanału Sportowego Tomasza Smokowskiego, Krzysztofa Stanowskiego, Michała Pola i Przemysława Rudzkiego są to m.in. (...) Maciej Buchwald. (pol.).
  2. Ten serial jest hitem. Bez litości wykpiwa polskie wady, które przetrwały do współczesności [online], Onet Kultura, 17 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-24] (pol.).
  3. Wszystkie jako członek grupy Klancyk (wcześniej Derast Flaiszkloszen).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]