Maciej Kuczyński

Maciej Kuczyński

Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1929 Warszawa
Data i miejsce śmierci	5 sierpnia 2019 Warszawa
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	literatura dla dzieci i młodzieży, powieść, literatura podróżnicza, literatura faktu, reportaż, fantastyka naukowa
Ważne dzieła
Atlantyda, wyspa ognia (1967) Wynalazek (1978)
Nagrody
Harcerska Nagroda Literacka (1976) Nagroda literacka IBBY UNESCO (1980)

Maciej Kuczyński (ur. 15 kwietnia 1929 w Warszawie, zm. 5 sierpnia 2019) – polski pisarz, inżynier architekt, speleolog, odkrywca.

W czasie wojny był uczestnikiem powstania warszawskiego. Z wykształcenia był architektem. Współzałożyciel Klubu Wysokogórskiego oraz krakowskiego Klubu Grotołazów.

Prowadził wyprawy odkrywcze do jaskiń Europy i obu Ameryk. Przemierzał peruwiańskie i chilijskie Andy, dżungle Ameryki Łacińskiej i Afryki oraz Himalaje. Zszedł na dno San Augustín - najgłębszej jaskini obu Ameryk. Organizował wyprawy naukowe na Spitsbergen (był jednym z założycieli polskiej stacji polarnej). Był organizatorem i kierownikiem technicznym wypraw paleontologicznych Polskiej Akademii Nauk na pustynię Gobi oraz uczestnikiem wyprawy amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska na lodowce Himalajów, w góry Ruwenzori i na Alaskę. Jest współodkrywcą najstarszych na świecie, liczących ok. 1 mld lat, jaskiń kwarcytowych na wenezuelskim płaskowyżu Sarisarinama, w Sarisarinamie.

W późniejszych latach zajmował się badaniem kultur prekolumbijskich oraz tradycji i form szamanizmu w Meksyku i Ameryce Środkowej. Hipotezy dotyczące biologicznej i transcendentalnej wiedzy dawnych mieszkańców Meksyku oraz źródeł jej pochodzenia zawarł w książkach “Czciciele węża” (1990) i “Rok 838” (2016). Zajmował się też inskrypcjami na słynnym Dysku z Fajstos (Kreta, ok. 1600 p.n.e.), a ich własną interpretację opublikował w książce pt. „Dysk z Atlantydy” (1992).

Był współzałożycielem Oddziału Polskiego The Explorers Club i jego wieloletnim prezesem. Członek honorowy Polskiego Związku Alpinizmu. Pozostawał aktywnym twórczo do ostatnich tygodni życia. Zmarł w wieku 90 lat. Po uroczystościach pogrzebowych, które miały miejsce 14 sierpnia, w kościele pod wezwaniem św. Karola Boromeusza, został pochowany w grobie rodzinnym na Starych Powązkach (kw. 51-5-29 i 30).

Publikacje

Był autorem ponad 30 książek o tematyce podróżniczej, powieści dla młodzieży, reportaży i esejów, wydanych w łącznym nakładzie 1,6 mln egzemplarzy, laureatem nagród literackich:

• Alarm pod Andami (1961)
• Do widzenia, słońce (1963)
• Białe palmy (1963)
• Chłopiec z gór organowych (1964)
• Babcia robot przy kominku (Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1963, projekt okładki Andrzej Czeczot)
• Gwiazdy suchego stepu (1965)
• Atlantyda, wyspa ognia (1967)
• Wyprawa po dinozaury (1968)
• Katastrofa (1968)
• Zimny brzeg (1969), z ilustracjami Daniela Mroza w serii Klub Siedmiu Przygód
• Kayum (1970)
• Czeluść („Iskry” 1972, seria „Naokoło świata”)
• Rabunek (1972)
• Obieżyświat (1976)
• Obieżyświat – nowe przygody (1976)
• Zwycięzca (1976)
• Kask (1978)
• Wynalazek (fantastyczno-naukowa; Nasza Księgarnia 1978; powieść była także w 1978 drukowana w odcinkach w Płomyku, w numerach od 1 do 11/12, z ilustracjami Tomasza Borowskiego)
• Rok barana (1988)
• Tajemniczy płaskowyż („Iskry” 1981, seria „Naokoło świata”)
• Czciciele węża (1990)
• Dysk z Atlantydy (1992)
• Atlantyda, jej tajemnice i odkrycia (1994)
• Życie jest myślą (1997)
• Wielcy zdobywcy (1998)
• Życie spadło z nieba (1999)
• Legendy o świętych (1999)
• Tatrzańskie dramaty (1999)
• Podróż (2005)
• Wodospad (2010)
• Rok 838, w którym Mistekowie odkryli kod genetyczny (Wydawnictwo KOS, Katowice 2016, ISBN 978-83-7649-112-7)

Linki zewnętrzne

• MarekM. Wituszyński MarekM., „Niedawno ktoś mi uświadomił, że to pisanie miało wartość, o jakiej nigdy nie pomyślałem” – wywiad z Maciejem Kuczyńskim, przystan-literacka.pl [dostęp 2019-08-11] .
• Maciej Kuczyński, lubimyczytac.pl
• Maciej Kuczyński - Biografia, Oficjalna Strona Polskiego Oddziału The Explorers Club