Maciej Mikołaj Radziwiłł

Maciej Mikołaj Radziwiłł
	Maciej Mikołaj Jakub Stanisław
	; herbu Trąby
Rodzina	Radziwiłłowie herbu Trąby
Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1873 ; Zegrze
Data i miejsce śmierci	5 listopada 1920 ; Staszów
Ojciec	Maciej Józef Radziwiłł
Matka	Jadwiga z Korwin-Krasińskich
Żona	Róża Potocka
Dzieci	Krzysztof Mikołaj Radziwiłł; Artur Radziwiłł; Konstanty Mikołaj Radziwiłł; Maciej Radziwiłł

Maciej Mikołaj Radziwiłł książę herbu Trąby (ur. 27 lipca 1873 w Zegrzu, zm. 5 listopada 1920 w Staszowie) – polski ziemianin, działacz gospodarczy i polityczny, właściciel Zegrza, członek Komitetu Narodowego Polskiego (1914–1917)^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Macieja Józefa i bratem Franciszka Piusa. 5 sierpnia 1897 poślubił w Krakowie Różę Potocką, córkę Artura Potockiego i Róży Lubomirskiej. Mieli czterech synów: Krzysztofa, Artura, Konstantego Mikołaja, Macieja^[2].

W styczniu 1903 r. utworzył m.in. wraz z Maurycym Spokornym, Sewerynem Czetweryńskim i Michałem Woronieckim Towarzystwo Akcyjne Tramwajów Miejskich w Warszawie i które w tym samym roku uzyskało koncesję na budowę i eksploatację sieci tramwajów elektrycznych w tym mieście. Inwestycję realizował niemiecki koncern „Siemens i Halske”. Pierwszą linię otwarto 26 III 1908 roku. Był członkiem Stronnictwa Polityki Realnej w 1914 roku^[3]. W odpowiedzi na deklarację wodza naczelnego wojsk rosyjskich wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza Romanowa z 14 sierpnia 1914 roku, podpisał telegram dziękczynny, głoszący m.in., że krew synów Polski, przelana łącznie z krwią synów Rosyi w walce ze wspólnym wrogiem, stanie się największą rękojmią nowego życia w pokoju i przyjaźni dwóch narodów słowiańskich^[4]. Był członkiem Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego w Rosji^[5].

Pochowany w kaplicy Świętego Krzyża klasztoru pokamedulskiego w Rytwianach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Roman Dmowski, Polityka polska i odbudowanie państwa. Przedmową do obecnego wydania i komentarzem opatrzył Tomasz Wituch, t. II, Warszawa 1988, s. 202.
↑ Radziwiłł 2000 ↓, s. 108.
↑ Agnieszka Kidzińska, Zarys działalności Stronnictwa Polityki Realnej podczas I wojny światowej w Królestwie Polskim, w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Sectio F, Historia Vol. LVII, 2002, s. 169.
↑ Kazimierz Władysław Kumaniecki, Zbiór najważniejszych dokumentów do powstania państwa polskiego, Warszawa, Kraków 1920, s. 30.
↑ Mariusz Korzeniowski, Struktura organizacyjna i początki działalności Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego w Rosji w 1915 r., w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Historia Vol. 46/47 (1991/1992), s. 349.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Opis historyczny parafii i miasta Staszów do 1918 r. Staszów: Parafia Rzymsko-Katolicka, 1990.
Krzysztof Mikołaj Radziwiłł: Pamiętniki. Od feudalizmu do socjalizmu bezpośrednio. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2000. ISBN 83-214-1129-0.

[1] Roman Dmowski, Polityka polska i odbudowanie państwa. Przedmową do obecnego wydania i komentarzem opatrzył Tomasz Wituch, t. II, Warszawa 1988, s. 202.

[CITEREFRadziwiłł2000108-2] Radziwiłł 2000 ↓, s. 108.

[3] Agnieszka Kidzińska, Zarys działalności Stronnictwa Polityki Realnej podczas I wojny światowej w Królestwie Polskim, w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Sectio F, Historia Vol. LVII, 2002, s. 169.

[4] Kazimierz Władysław Kumaniecki, Zbiór najważniejszych dokumentów do powstania państwa polskiego, Warszawa, Kraków 1920, s. 30.

[5] Mariusz Korzeniowski, Struktura organizacyjna i początki działalności Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego w Rosji w 1915 r., w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Historia Vol. 46/47 (1991/1992), s. 349.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]