Maciej Piekarski
Maciej Piekarski (koniec lat 70. XX wieku) | |
Data i miejsce urodzenia |
21 października 1932 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 czerwca 1999 |
Zawód, zajęcie |
Maciej Paweł Piekarski (ur. 21 października 1932 w Warszawie, zm. 14 czerwca 1999 tamże) – polski historyk sztuki, dziennikarz, publicysta, varsavianista, syn Bronisława Piekarskiego i Janiny z Adamskich, ojciec pisarki i dziennikarki Małgorzaty Karoliny Piekarskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W okresie powstania warszawskiego był posługaczem filii szpitala Ujazdowskiego na Sadybie[1]. Po II wojnie światowej uczęszczał do Liceum im. Tadeusza Reytana w Warszawie, lecz tuż przed maturą został z niego relegowany wskutek konfliktu z nauczycielką historii[1]. Zdał eksternistycznie egzamin dojrzałości w I Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Lublinie i ukończył historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1955)[1]. Pracował 17 lat w Muzeum Narodowym w Warszawie. Był przysięgłym biegłym sądowym w zakresie zabytkoznawstwa i sztuk plastycznych. Pracował też jako wykładowca wiedzy o plastyce w Studium Oświaty i Kultury Dorosłych oraz nauczyciel historii sztuki w Warszawskim Liceum Sztuk Plastycznych.
Od 1973 roku dziennikarz Telewizji Polskiej w Redakcji Publicystyki Kulturalnej. Współpracował m.in. z programem publicystycznym Pegaz. Od 1982 roku związany z Warszawskim Ośrodkiem Telewizyjnym i Telewizyjnym Kurierem Warszawskim. Przez 10 lat przygotowywał i prowadził program Wiarus – Magazyn Kombatantów Warszawskich, który po jego śmierci przez 2 lata tworzyła córka Małgorzata Karolina Piekarska. W prasie polskiej opublikował kilka tysięcy artykułów związanych z powstaniem warszawskim i II wojną światową.
Stale współpracował z tygodnikiem „Stolica”. Całe życie mieszkał w Warszawie. Najpierw przez długie lata na Sadybie, potem na Żoliborzu, wreszcie na Saskiej Kępie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 172, rząd 3, grób 25–26)[2].
W roku 2024 Karolina Piekarska przekazała Archiwum Akt Nowych archiwalia swojego ojca, które obejmują ponad tysiąc zdjęć i negatywów[3].
Ważniejsze nagrody
[edytuj | edytuj kod]Ważniejsze publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Wiedza o plastyce, Biblioteczka Słuchacza Państwowego Zaocznego Studium Oświaty i Kultury Dorosłych 1974 – podręcznik dla słuchaczy
- Tak zapamiętałem, PIW 1979 – wspomnienia z lat 1939–1945
- Samotna placówka, MON 1989 – historia walk o Fort IX („Czerniaków”) we wrześniu 1939
- Glosa do Przedwiośnia, w: „Niepodległość i pamięć” 1994 – o powrocie rodziny z Baku po 1920 roku
- Syn dwóch matek (współautor: Małgorzata Karolina Piekarska), Wydawnictwo Trzecia Strona 2017
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]- Imię Macieja Piekarskiego nosi sala wystawowa w Muzeum Katyńskim zorganizowanym na terenie Fortu IX („Czerniaków”).
- Imię Macieja Piekarskiego nosi studio telewizyjne w TVP, z którego emitowane są programy TVP Warszawa, m.in. Telewizyjny Kurier Warszawski.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Maciej Paweł Piekarski. maciejpiekarski.pl. [dostęp 2021-05-08].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: MATEUSZ ADAMSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2014-12-31] .
- ↑ Archiwalia varsavianisty Macieja Piekarskiego przekazano do Archiwum Akt Nowych [online], dzieje.pl [dostęp 2024-10-21] (pol.).
- ↑ Nagrody m.st. Warszawy przyznane w 1998 roku. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 9 lutego 2011. [dostęp 2014-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Absolwenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Absolwenci i uczniowie szkoły imienia Tadeusza Reytana w Warszawie
- Polscy dziennikarze telewizyjni
- Polscy reportażyści
- Polscy publicyści
- Varsavianiści
- Polscy autorzy pamiętników i dzienników
- Powstańcy warszawscy
- Polscy biegli sądowi
- Polscy nauczyciele plastyki
- Nauczyciele związani z Warszawą
- Wyróżnieni Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Urodzeni w 1932
- Zmarli w 1999