Maciej Radziejewski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Radziejewski
Data i miejsce urodzenia

9 października 1951
Katowice

Instrumenty

gitara

Gatunki

blues, rhythm and blues, blues-rock, funk, soul, fusion, smooth jazz, hip hop

Zawód

gitarzysta, kompozytor, aranżer

Aktywność

od 2. poł. lat 60.

Maciej Radziejewski (ur. 9 października 1951 w Katowicach[1]) – gitarzysta bluesowy, kompozytor wywodzący się ze śląskiego środowiska muzycznego.

W połowie lat sześćdziesiątych zaczynał w amatorskich zespołach muzycznych jako gitarzysta basowy[2]. W większości tych grup grał z Ireneuszem Dudkiem[2]. Przez miesiąc zastępował Józefa Skrzeka we wczesnym wcieleniu grupy SBB[3]. Pod koniec 1972 roku był jednym ze współzałożycieli grupy Krzak, której pierwszy skład poza nim tworzyli: Jacek Gazda (gitara basowa), Jan Błędowski (skrzypce) i Wojciech Grabiński (perkusja)[4]. Jest autorem pierwszych utworów zespołu tj.: Pierwsza próba, Kalejdoskop i Krzak (wizytówka grupy). Muzycy wystąpili na Musicoramie PSJ w Opolu i Śląskich Konfrontacjach Muzycznych, gdzie zdobyli I nagrodę. W 1973 roku wraz z kolegami (Krzak zawiesił działalność w lipcu 1973) towarzyszył Czesławowi Niemenowi. Współpraca z artystą trwała z przerwami do roku 1979. W tym czasie Radziejewski dłużej lub krócej współpracował z grupami: En Face, Apokalipsa (współzałożyciel zespołu[5]), Breakout, Kwadrat, Irjan[6], z Krystyną Prońko i jej zespołem Prońko Band[1], w późniejszym okresie m.in. z Urszulą Dudziak, Józefem Skrzekiem, Dudkiem, Romanem Wojciechowskim[7], Jerzym Kawalcem[7]. W 1981 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Przez pierwsze cztery lata mieszkał w Oklahomie. Tam poznał Jamiego Oldakera, perkusistę grupy Erica Claptona. Dzięki jego pomocy trafił do studia Epic-CBS w Nowym Jorku do którego się przeprowadził. W klubach bluesowych występował z takimi legendami jak: Earl May, 75-letni basista znany z zespołu Johna Coltrane’a, pianista Bob Gady, Big Jack Johnson, Ernie Williams z zespołu B.B. Kinga, Sweet Georgia Brown (nagrał z nią album koncertowy ). W swoim dorobku ma pięć płyt (Milky Way[8], Songs for Poland[9], Urban Express[10], składanka Summer Cooler[11] oraz płyta pianisty Chrisa Spendla pt. Spendel[12]) przy których pracował z Michałem Urbaniakiem jako gitarzysta, klawiszowiec, aranżer i kompozytor u boku takich gigantów fusion i jazzu jak m.in. Bill Evans, Randy Brecker, Anthony Jackson, Steve Khan, Lenny White, Victor Bailey, czy Steve Gadd[13]. Skrzypek zainteresował go zastosowaniem komputerów w muzyce, czego doskonałym przykładem jest utwór gitarzysty pt. EmiGrant’s Song (In memory of Nesuhi Ertegun) z płyty Urbaniaka Songs For Poland[14]. Muzyk na ponad pięć lat odłożył gitarę i zajął się pracą we własnym studiu nagraniowym. Do swojego koronnego instrumentu powrócił na początku lat dziewięćdziesiątych, podczas koncertu SBB na Manhattanie, gdzie pojawił się jako support z własnym zespołem. 8 maja 1993 roku wystąpił w Town Hall Theater z Czesławem Niemenem na koncercie z okazji trzydziestolecia jego pracy artystycznej (Niemen on Brodway[1]). W Nowym Jorku Radziejewski współpracuje z jazzowym saksofonistą Krzysztofem Medyną (także muzyk towarzyszący Niemenowi w Town Hall Theater[15])[1]. Gitarzysta sporadycznie pojawia się na koncertach w Polsce (m.in. Olsztyńskie Noce Bluesowe[7], Rawa Blues – z zespołem Easy Rider[13]). W 2000 roku dwukrotnie koncertował w chorzowskiej Leśniczówce. Jeden z tych występów dokumentuje płyta z serii Leszek Winder przedstawia, Live in Leśniczówka. W 2008 dokonał muzycznej obróbki materiału płyty Krzaka pt. Extrim[4], a także pojawił się z tą grupą na scenie XI Festiwalu Muzycznego im. Ryszarda Riedla w Chorzowie (24-25 VII 2009). W styczniu 2011 roku wystąpił w klubie Beka w Kaliszu z zespołem Smokestack[16][17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Całe lato chciałbym spędzić z nimi. Dziennik Wielkopolski – Południowa Wielkopolska. [dostęp 2012-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)]. (pol.).
  2. ↑ a b Marcin Babko: Irek Dudek. Ziuta Blues. Wyd. 1. Poznań: In Rock, październik 2008, s. 17. ISBN 978-83-60157-38-1.
  3. ↑ Marcin Babko: Irek Dudek. Ziuta Blues. Wyd. 1. Poznań: In Rock, październik 2008, s. 49. ISBN 978-83-60157-38-1.
  4. ↑ a b Krzak – Historia. [dostęp 2012-08-08]. (pol.).
  5. ↑ Marcin Babko: Irek Dudek. Ziuta Blues. Wyd. 1. Poznań: In Rock, październik 2008, s. 55. ISBN 978-83-60157-38-1.
  6. ↑ Ireneusz Dudek-Biografia. muzyka.interia.pl. [dostęp 2012-08-08]. (pol.).
  7. ↑ a b c Roman Pazur Wojciechowski. [dostęp 2012-08-08]. (pol.).
  8. ↑ Michal Urbaniak / Milky Way. allmusic.com. [dostęp 2012-11-01]. (ang.).
  9. ↑ Michal Urbaniak / Songs for Poland. discogs.com. [dostęp 2012-11-01]. (ang.).
  10. ↑ Michal Urbaniak / Urban Express. allmusic.com. [dostęp 2012-11-01]. (ang.).
  11. ↑ Various Artists / Summer Cooler. allmusic.com. [dostęp 2012-11-01]. (ang.).
  12. ↑ Spendel. discogs.com. [dostęp 2012-11-01]. (ang.).
  13. ↑ a b Matthew Radziejewski: Mathew Radziejewski. Myspace. com. [dostęp 2012-08-27]. (pol.).
  14. ↑ Michal Urbaniak/Matthew Radziejewski / Michal Urbaniak – Immigrants Song (In Memory of Nesuhi Ertegun). allmusic.com. [dostęp 2012-11-01]. (ang.).
  15. ↑ Krzysztof Medyna – jazzman. poland.us, 2012-07-27. [dostęp 2012-11-01]. (pol.).
  16. ↑ Matt Radziejewski & Smokestack. miastownia. pl. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)]. (pol.).
  17. ↑ Kalisz: Maciej Radziejewski & Smokestack wystąpili w Bece. Dziennik Wielkopolski – Południowa Wielkopolska. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Roman Radoszewski: Czesław Niemen. Kiedy się dziwić przestanę.... Warszawa: Iskry, 2004. ISBN 83-207-1770-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Radziejewski&oldid=70570100”