Maculce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budynek Arsenału w Stargardzie z dobrze widocznymi maculcami

Maculce – w budownictwie: otwory o przekroju czworokątnym, pozostawione w murze po poziomych belkach rusztowania, na których układane były pomosty z desek (leżnie). Są wyraźnie widoczne np. w murze Baszty Sandomierskiej na Wawelu. Niejednokrotnie służą gołębiom i pustułkom jako miejsce do zakładania gniazd, przez co przyczyniają się do oszpecenia i erozji ceglanego muru.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wilfried Koch - "Style w architekturze", Bertelsmann Publishing, Warszawa 1996)
  • John Henry Parker - "A Concise Glossary of Architectural Terms", London 1994, hasło: "putlog-holes", s. 216