Macynia mcgregororum

Macynia mcgregororum
Brock, 2006
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	straszyki
Podrząd	Verophasmatodea
Infrarząd	Areolatae
Rodzina	Bacillidae
Podrodzina	Macyniinae
Plemię	Macyniini
Rodzaj	Macynia
Gatunek	Macynia mcgregororum

Macynia mcgregororum – gatunek straszyka z rodziny Bacillidae i podrodziny Macyniinae. Endemit Południowej Afryki.

Gatunek ten został opisany w 2006 roku przez Paula D. Brocka na podstawie osobników odłowionych w 2005 roku. Miejscem typowym są gorące źródła „The Baths” w pobliżu Citrusdal. Epitet gatunkowy nadano na cześć rodziny McGregorów, która od ponad wieku jest właścicielem tego terenu.

Straszyk o wydłużonym ciele (patyczak). Samce (n=6) osiągają od 57 do 64 mm, a samice od 73 do 84 mm długości ciała. Ubarwienie samca jest żółtawozielone z żółtym spodem ciała, rudobrązowymi czułkami i przysadkami, zielonymi odnóżami (z wyjątkiem ciemnobrązowych wierzchołków ud), białawobrązowym tłem głowy, brązowymi oczami i czarnymi przepaskami biegnącymi od brzegów oczu po tył głowy. Ubarwienie samicy jest zielone z rudobrązowymi czułkami i przysadkami, białawymi seriami wzgórków na tułowiu i odwłoku, zielonymi odnóżami (z wyjątkiem ciemnobrązowych wierzchołków ud), brązowymi oczami i brązowymi przepaskami biegnącymi od brzegów oczu po tył głowy. Czułki samca buduje 20 członów, a ich długość wynosi od 12 do 17 mm. U samicy czułki buduje 19 lub 20 członów, a ich długość wynosi od 10 do 14 mm. U samca czułki są nieco dłuższe, a u samicy nieco krótsze od połowy przednich ud. Oskórek tułowia i odwłoka ma rozproszone ziarenka. Przedplecze jest krótsze od głowy i pośrodku wcięte. Śródplecze jest dłuższe od zaplecza i mniej niż pięciokrotnie dłuższe od przedplecza. Skrzydeł obu par brak zupełnie. Płytka subgenitalna samca sięga końca dziewiątego segmentu odwłoka i ma wcięcie na wierzchołku. Segment dziesiąty (analny) odwłoka samca jest tak szeroki jak dziewiąty, rozszerzony ku szczytowi i tam prawie ścięty z wycięciem pośrodku. Przysadki odwłokowe są na wierzchołkach zaokrąglone, u samca są długości od 3 do 3,5 mm i zakrzywione, a u samicy proste, smukłe, długości od 1,5 do 2 mm. Samicę cechuje ostro zwężone ku spiczastemu szczytowi operculum, sięgające nieco za koniec dziesiątego segmentu odwłoka, który to jest u samicy dłuższy od dziewiątego.

Naturalna roślina żywicielska tego patyczaka nie została oznaczona. W hodowli przyjmuje liście jeżyny krzewiastej, eukaliptusa Gunna i dziurawców. Owad ten dobrze kamufluje się na roślinach. W razie zaniepokojenia może opadać na ziemię lub wydzielać drażniący płyn przez otwór gębowy.

Jaja są owalne, długości 2,7 mm, szerokości 1,8 mm i wysokości 2 mm. Barwę mają oliwkową z nieco tylko jaśniejszym paskiem otaczającym długą, wąską, sięgającą przedniej krawędzi jaja płytkę mikropylową. Capitulum jaja ma jasnobrązowy kolor, krótką szypułkę i kilka rozchodzących się pasemek, przypominający płatki kwiatu.

Owad afrotropikalny, endemiczny dla Południowej Afryki. Znany tylko z niewielkiego obszaru w pobliżu Citrusdal w Prowincji Przylądkowej Zachodniej.