Madonna Benois

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Madonna Benois
Madona Benois
Ilustracja
Autor

Leonardo da Vinci

Rodzaj

Malarstwo religijne

Data powstania

1478-1480

Medium

olej na płótnie (przeniesione z deski)

Wymiary

50 × 32 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Petersburg

Lokalizacja

Ermitaż

Madonna Benois (wł. Madona Benois) – obraz Leonarda da Vinci datowany na lata 1478-1480, znajdujący się w Ermitażu, w Sankt Petersburgu, w Rosji.

Historia obrazu[edytuj | edytuj kod]

Obraz został kupiony, prawdopodobnie we Włoszech, przez rosyjskiego kolekcjonera, senatora Aleksieja Iwanowicza Korsakowa (1751–1821). Następnie nabyty został do kolekcji bogatego astrachańskiego kupca Aleksandra Pietrowicza Sapożnikowa (w inwentarzu jego galerii obrazów z 1827 figuruje jako dzieło Leonarda). Pod koniec XIX w. obraz był własnością jego wnuczki, żony słynnego architekta Leontija Benois – Marii. W 1908 czasopismo Staryje Gody zorganizowało wystawę obrazu. Ernst Liphart, dyrektor działu malarstwa w Ermitażu, pierwszy rozpoznał w obrazie dzieło młodego Leonarda da Vinci. W 1912 r. obraz został pokazany Bernardowi Berensonowi (Benois zamierzali go sprzedać), który także uznał go za dzieło Leonarda, choć nie wzbudzające jego zachwytu. W 1914 obraz został nabyty do zbiorów Ermitażu.

Obraz został przeniesiony z deski na płótno w 1824, co było stratną, ale wówczas często spotykaną praktyką, prawdopodobnie przez akademika i byłego pracownika Ermitażu Jewgrafa Korotkiego. Pod warstwą farby znajdował się rysunek z widocznymi autorskimi pentimenti na ręce Dzieciątka, z którego zrobiono litograficzną kopię. W oknie sprawiającym wrażenie o wiele za jasnego, można było zapewne ujrzeć wcześniej fragment krajobrazu.

Technika[edytuj | edytuj kod]

Został namalowany techniką laserunku, dzięki czemu otrzymywany był efekt podświetlenia, zastosował także technikę sfumato. Zjawiskiem typowym dla mistrza jest pochyłe ustosunkowanie postaci w przestrzeni. Tą techniką podnosił on wrażenie plastyczności ciał bohaterów przedstawienia.

Tematyka obrazu[edytuj | edytuj kod]

Leonardo przedstawił Maryję, bawiącą się z Dzieciątkiem i pokazująca mu kwiatek passiflory[1] o czterech krzyżujących się płatkach. Jest on głównym elementem kompozycji i symbolizuje Ukrzyżowanie. Wokół niego mistrz przedstawił relacje matki z dzieckiem poprzez splecione dłonie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Buchholz E. L., Leonardo da Vinci, Życie i twórczość, Pracownia Wydawnicza "ElSet", ISBN 3-8331-1830-X

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Francesca Debolini, Agata Ferens (tłumaczenie): da Vinci. Warszawa: HPS, 2006, s. 22. ISBN 83-60529-03-5.