Magda Linette

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Magda Linette
Magda Linette
Państwo  Polska
Miejsce zamieszkania Poznań
Data i miejsce urodzenia 12 lutego 1992
Poznań
Wzrost 171 cm
Masa ciała 59 kg
Gra praworęczna
Status profesjonalny 2009
Zakończenie kariery aktywna
Trener Izo Zunic
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje 1 WTA, 10 ITF
Najwyżej w rankingu 64 (21 września 2015)
Australian Open 1R (2016, 2017)
Roland Garros 3R (2017)
Wimbledon 1R (2015–2017)
US Open 2R (2015)
Gra podwójna
Wygrane turnieje 0 WTA, 8 ITF
Najwyżej w rankingu 95 (27 lipca 2015)
Australian Open 2R (2017)
Roland Garros 2R (2015–2017)
Wimbledon 1R (2015–2017)
US Open 1R (2015, 2016)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Magda Linette (ur. 12 lutego 1992 w Poznaniu) – polska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji[1][2].

Kariera tenisowa[edytuj]

2006–2015[edytuj]

W 2006 została wicemistrzynią Europy do lat 14[3]. W 2007 wygrała turniej o Puchar Prezesa Grunwaldu[4].

W maju 2010 Linette otrzymała „dziką kartę” w turnieju eliminacyjnym do Polsat Warsaw Open, gdzie przegrała w drugiej rundzie z rozstawioną z numerem pierwszym Anną Czakwetadze. 13 czerwca 2010 wygrała swój pierwszy turniej ITF w Szczecinie. W sumie od czerwca do września startując w 7 turniejach, w 6 doszła do finału, z czego w 4 wygrała. Odniosła 21 zwycięstw z rzędu co było najdłuższą serią zwycięstw w historii polskiego tenisa zawodowego[5][6].

W 2010 w rankingu zajęła 177. miejsce, tym samym będąc drugą Polką (pierwsza to Agnieszka Radwańska) w rankingu WTA z bilansem meczów 42-10.

W sezonie 2013 po raz pierwszy zagrała w turnieju głównym zawodów cyklu WTA Tour – w Strasburgu, gdzie po przejściu kwalifikacji pokonała Olgę Puczkową 6:4, 7:6(2). W drugiej rundzie uległa jednak późniejszej zwyciężczyni, Alizé Cornet, 3:6, 4:6. Kolejny start Linette w rozgrywkach WTA Tour nastąpił w Baku, gdzie dotarła do półfinału, w którym została pokonana przez Szachar Pe’er 1:6, 1:6.

W sezonie 2014 Polka osiągnęła ćwierćfinał zawodów w Kuala Lumpur, w którym przegrała z drugą najwyżej rozstawioną Zhang Shuai 2:6, 6:2, 1:6. Wygrała natomiast turniej kategorii WTA Challenger Tour w Ningbo, pokonując w finale Wang Qiang wynikiem 3:6, 7:5, 6:1

W kolejnym sezonie Polka wystąpiła w finale zawodów w Tokio, w którym w trzech setach przegrała z Yaniną Wickmayer 6:4, 3:6, 3:6; po tym występie awansowała na 64. pozycję w rankingu WTA.

2016[edytuj]

Na początku kolejnego roku przegrała w pierwszej rundzie Australian Open z późniejszą mistrzynią olimpijską Mónicą Puig. W Miami, po przejściu kwalifikacji, w pierwszej rundzie pokonała Bethanie Mattek-Sands 6:4, 6:7(7), 6:3. W drugiej rundzie rozegrała jednego gema z dawną liderką rankingu Jeleną Janković, po czym Serbka skreczowała. W trzeciej rundzie Linette przegrała 3:6, 0:6 ze zwyciężczynią całego turnieju, Wiktoryją Azaranką.

Następnie Polka osiągnęła ćwierćfinał w Katowicach, ulegając w nim Pauline Parmentier 2:6, 4:6. W maju wygrała turniej rangi ITF w Cagnes-sur-Mer, pokonując w finale Carinę Witthöft 6:3, 7:5. We French Open uległa w pierwszej rundzie Johannie Larsson 3:6, 6:4, 5:7.

W Nottingham przegrała w pierwszej rundzie z Christiną McHale 1:6, 4:6. Następnie wystartowała jako szczęśliwa przegrana w Birmingham, lecz już w pierwszej rundzie musiała uznać wyższość rywalki, którą była Andrea Petković (4:6, 2:6). Także na Wimbledonie pożegnała się z turniejem pierwszego dnia, przegrywając z Samanthą Stosur 5:7, 3:6.

Później pojawiła się w Stanford, gdzie wygrała z Kristýną Plíškovą 2:6, 6:2, 7:5, lecz w kolejnym spotkaniu musiała uznać wyższość Venus Williams, ulegając 3:6, 7:6(6), 2:6. W Montrealu w pierwszej rundzie przegrała z Petrą Kvitovą 1:6, 2:6. Na igrzyskach olimpijskich Linette przegrała w pierwszej rundzie z Anastasiją Pawluczenkową 0:6, 3:6. W pierwszym meczu US Open trafiła na Dominikę Cibulkovą, przegrywając z nią 2:6, 3:6.

Następnie zagrała w Tokio, gdzie broniła punktów z ubiegłego roku. W pierwszej rundzie zwyciężyła nad Eriką Semą 6:1, 6:0, lecz przegrała w drugiej rundzie z Viktoriją Golubic 2:6, 7:6(5), 3:6. Następnie po wygranych kwalifikacjach pojawiła się na turnieju wyższej kategorii rozgrywanym w tym samym mieście, w którym w pierwszej rundzie pokonała Olesię Pierwuszynę 4:6, 6:2, 6:3. W meczu o ćwierćfinał z Juliją Putincewą, obroniwszy dwie piłki meczowe, wygrała 4:6, 6:3, 7:5. W kolejnej rundzie przegrała 4:6, 3:6 z Caroline Wozniacki.

2017[edytuj]

Podczas Australian Open przegrała w pierwszej rundzie z kwalifikantką Mandy Minellą 5:7, 4:6. W marcu 2017 Linette osiągnęła półfinał turnieju rangi WTA Tour w Kuala Lumpur, w którym uległa Nao Hibino 6:2, 4:6, 4:6. Następnie udała się do Indian Wells, gdzie przebrnęła przez kwalifikacje, a w pierwszej rundzie pokonała Taylor Townsend wynikiem 6:4, 6:2. W drugiej rundzie musiała uznać wyższość Caroline Wozniacki, przegrywając 3:6, 0:6. W Miami Polka odpadła w kwalifikacjach, ale dostała się do drabinki jako szczęśliwa przegrana. W pierwszym spotkaniu została pokonana przez Ajlę Tomljanović 2:6, 6:1, 2:6.

Na kortach ziemnych w Charleston dotarła do 2. rundy, ulegając Uns Dżabir 4:6, 4:6. W ćwierćfinale w Bogocie przegrała z Sarą Sorribes Tormo 4:6, 6:4, 6:7(5). W Pradze przegrała pierwszy mecz z Lucie Hradecką 3:6, 4:6. Następnie pojechała do Strasburga, gdzie odpadła w 2. rundzie z Caroline Garcią 3:6, 3:6. Na French Open osiągnęła najlepszy jak dotąd wynik wielkoszlemowy, pokonując zarówno Alizé Lim, jak i rozstawioną Anę Konjuh po 6:0, 7:5, a przegrywając dopiero z ówczesną liderką sezonu Eliną Switoliną; równolegle w parze z Konjuh wygrała jeden mecz deblowy.

Na Wimbledonie w pierwszej rundzie uległa Bethanie Mattek-Sands 6:1, 2:6, 3:6. W Stanford i Cincinnati nie awansowała do drugiej rundy, a wyczyn ten osiągnęła w New Haven. Na US Open przegrała w pierwszej rundzie z liderką rankingu Karolíną Plíškovą.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj]

Legenda

     W, wygrany turniej

      F, przegrana w finale

      SF, przegrana w półfinale

      QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej[edytuj]

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Tytuły W-L
Australian Open A A A A A Q2 Q1 1R 1R 0 / 2 0 – 2
French Open A A A A A Q1 1R 1R 3R 0 / 3 2 – 3
Wimbledon A A A A Q1 Q1 1R 1R 1R 0 / 3 0 – 3
US Open A A A A Q1 Q1 2R 1R 1R 0 / 3 1 – 3
Ranking na koniec roku 1008 194 248 296 148 117 89 96 0 / 10 3 – 10

Występy w grze podwójnej[edytuj]

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Tytuły W-L
Australian Open A A A A A A A 1R 2R 0 / 2 1 – 2
French Open A A A A A A 2R 2R 2R 0 / 3 3 – 3
Wimbledon A A A A A A 1R A 1R 0 / 2 0 – 2
US Open A A A A A A 1R 1R A 0 / 2 0 – 2
Ranking na koniec roku – 676 221 198 119 155 116 192 0 / 9 4 – 9

Występy w grze mieszanej[edytuj]

Magda Linette nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA[edytuj]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
od
2009
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA Challenger Tour

Gra pojedyncza 2 (1-1)[edytuj]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 2 listopada 2014 Ningbo Twarda Chińska Republika Ludowa Wang Qiang 3:6, 7:5, 6:1
Finalistka 1. 20 września 2015 Tokio Twarda Belgia Yanina Wickmayer 6:4, 3:6, 3:6

Gra podwójna 3 (0-3)[edytuj]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 20 września 2014 Kanton Twarda Francja Alizé Cornet Chińskie Tajpej Chuang Chia-jung
Chińska Republika Ludowa Liang Chen		 6:2, 6:7(3), 7–10
Finalistka 2. 16 października 2016 Tiencin Twarda Chińska Republika Ludowa Xu Yifan Stany Zjednoczone Christina McHale
Chińska Republika Ludowa Peng Shuai		 6:7(8), 0:6
Finalistka 3. 15 kwietnia 2017 Bogota Ceglana Paragwaj Verónica Cepede Royg Brazylia Beatriz Haddad Maia
Argentyna Nadia Podoroska		 3:6, 6:7(4)

Historia występów w turniejach WTA[edytuj]

Turniej 2014 2015 2016 2017 Suma

Zw.-Por.
Igrzyska olimpijskie
Międzynarodowy Komitet Olimpijski Letnie igrzyska olimpijskie 1R 0–1
Turnieje Premier Mandatory
Stany Zjednoczone Indian Wells 1Q A 1Q 2R 1–1
Stany Zjednoczone Miami 1Q A 3R 1R 2–2
Hiszpania Madryt A A A 1Q 0–0
Chińska Republika Ludowa Pekin 1Q 2Q 1Q 0–0

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 13/06/2010 Polska Szczecin ITF 25 000 ziemna Estonia Margit Rüütel 6:2, 6:0
2. 08/08/2010 Niemcy Hechingen ITF 25 000 ziemna Hiszpania Sílvia Soler Espinosa 7:5, 3:6, 6:2
3. 15/08/2010 Niemcy Versmold ITF 25 000 ziemna Rumunia Irina-Camelia Begu 6:2, 7:5
4. 12/09/2010 Polska Katowice ITF 25 000 ziemna Czechy Eva Birnerová 4:6, 6:2, 6:2
5. 30/09/2012 Czechy Praga ITF 10 000 ziemna Słowacja Zuzana Luknarova 6:2, 7:6(7)
6. 07/12/2013 Indie Pune ITF 25 000 twarda Kazachstan Karina Kerimbayeva 7:5, 7:6(5)
7. 19/10/2014 Korea Południowa Goyang ITF 25 000 twarda Czechy Renata Voráčová 6:3, 3:6, 6:3
8. 08/02/2015 Francja Grenoble ITF 25 000 twarda Czechy Tereza Martincová 7:6, 4:6, 6:1
9. 21/02/2015 Indie Nowe Delhi ITF 25 000 twarda Słowenia Tadeja Majerič 6:1, 6:1
10. 08/05/2016 Francja Cagnes-sur-Mer ITF 100 000 ziemna Niemcy Carina Witthöft 6:3, 7:5

Gra podwójna[edytuj]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Partnerka Finalistki Wynik
1. 25/06/2012 Szwecja Ystad ITF 25 000 ziemna Polska Katarzyna Piter Gruzja Oksana Kalasznikowa
Słowacja Lenka Wienerová		 6:3, 6:3
2. 15/10/2012 Francja Limoges ITF 50 000 ziemna Polska Sandra Zaniewska Francja Irena Pavlovic
Szwajcaria Stefanie Vögele		 6:1, 5:7, 10-5
3. 05/11/2012 Francja Equeurdreville ITF 25 000 ziemna Polska Katarzyna Piter Szwajcaria Amra Sadiković
Chorwacja Ana Vrljić		 6:4, 5:7(4)
4. 17/12/2012 Turcja Ankara ITF 50 000 ziemna Polska Katarzyna Piter Ukraina Iryna Buriaczok
Rosja Walerija Sołowjowa		 6:2, 6:2
5. 13/05/2013 Południowa Afryka Johannesburg ITF 50 000 twarda Południowa Afryka Chanel Simmonds Wielka Brytania Samantha Murray
Wielka Brytania Jade Windley		 6:1, 6:3
6. 25/05/2013 Słowenia Maribor ITF 25 000 ziemna Polska Paula Kania Argentyna Mailen Auroux
Argentyna María Irigoyen		 6:3, 6:0
7. 05/07/2013 Polska Toruń ITF 25 000 ziemna Polska Paula Kania Ukraina Julija Bejhelzimer
Rumunia Elena Bogdan		 6:2, 4:6, 10-5
8. 20/10/2013 Francja Limoges ITF 50 000 twarda Szwajcaria Viktorija Golubic Włochy Nicole Clerico
Czechy Nikola Fraňková		 6:4, 6:4

Występy w Igrzyskach Olimpijskich[edytuj]

Gra pojedyncza[edytuj]

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Polska
I runda  Rosja: Anastasija Pawluczenkowa [14] 0:6, 3:6

Puchar Federacji[edytuj]

Gra pojedyncza[edytuj]

Rok Runda Data i miejsce Przeciwnik Nawierzchnia Rywal Zwycięstwo/Porażka Rezultat
2011 Europa/Afryka Grupa I 2-5 lutego 2011
Ejlat, Izrael		  Bułgaria (1:2) Twarda Elica Kostowa Porażka 4:6, 6:4, (5)6:7
 Izrael (2:1) Julja Gluszko Porażka 5:7, 3:6
 Luksemburg (2:1) Anne Kremer Zwycięstwo 6:1, 6:1
Baraże Europa/Afryka grupa I  Białoruś (0:2) Wolha Hawarcowa Porażka (3)6:7, (0)6:7
2016 Grupa Światowa II Play-off 6-7 lutego 2016
Kailua, Stany Zjednoczone		  Stany Zjednoczone (0:4) Twarda Sloane Stephens Porażka 2:6, 4:6
Venus Williams Porażka 1:6, 2:6
2017 Europa/Afryka Grupa I 8-11 lutego 2011
Tallinn, Estonia		  Austria (2:1) Twarda (hala) Barbara Haas Porażka 4:6, 6:4, 5:7
 Gruzja (2:1) Sopia Szapatawa Zwycięstwo 7:5, 6:4
Baraże Europa/Afryka grupa I  Serbia (1:2) Nina Stojanović Zwycięstwo 6:2, 6:1

Gra podwójna[edytuj]

Rok Runda Data i miejsce Przeciwnik Nawierzchnia Partnerka Rywalki Zwycięstwo/Porażka Rezultat
2012 Europa/Afryka Grupa I 2–5 lutego 2012
Ejlat, Izrael		  Luksemburg (3:0) Twarda Alicja Rosolska Tiffany Cornelius
Laura Correia		 Zwycięstwo 6:1, 6:1
 Chorwacja (3:0) Ani Mijačika
Donna Vekić		 Zwycięstwo 7:5, 7:5
2017 Europa/Afryka Grupa I Play-offs 8-11 lutego 2011
Tallinn, Estonia		  Serbia (2:1) Twarda (hala) Katarzyna Piter Ivana Jorović
Nina Stojanović		 Porażka 6:4, 4:6, 1:6

Przypisy

  1. ↑ Puchar Federacji: Premierowe zwycięstwo Linette (pol.). SportoweFakty.pl. [dostęp 4 lutego 2011].
  2. ↑ Puchar Federacji: Polska – Luksemburg 2:0 (pol.). Polski Tenis. [dostęp 4 lutego 2011].
  3. ↑ Kamil Ancygier: Magda Linette – nowa nadzieja polskiego tenisa (pol.). wiadomosci24.pl, 2010-09-22. [dostęp 2012-09-15].
  4. ↑ Magda Linette najlepsza.
  5. ↑ Krzysztof Straszak: 20 zwycięstw pod rząd: Linette najlepsza w sezonie i w historii polskiego tenisa (pol.). W: Sportowe Fakty [on-line]. 2010-09-16. [dostęp 2010-09-18].
  6. ↑ Krzysztof Straszak: Cykl ITF: Linette zatrzymana, życiowy sukces Bujdy (pol.). W: Sportowe Fakty [on-line]. 2010-09-18. [dostęp 2010-09-18].

Bibliografia[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Magda_Linette&oldid=50336310”