Magdalena Popiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magdalena Popiel
Data urodzenia

1953

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: literaturoznawstwo
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

2 kwietnia 1986

Habilitacja

9 grudnia 1999

Profesura

11 lutego 2009[1]

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Magdalena Popiel (ur. 1953) – literaturoznawca, teoretyk i historyk literatury, profesor, pracownik Katedry Antropologii Literatury i Badań Literackich Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zajmuje się estetyką modernizmu. Autorka prac z zakresu teorii i historii powieści oraz estetyki literatury. Interesuje się włoską krytyką literacką i artystyczną. Redaktor Naukowy serii "Biblioteka Narodowa" wydawanej przez Ossolineum oraz członek Komitetu Redakcyjnego czasopisma "Przestrzenie Teorii". Prowadzi zajęcia z "Estetycznych kategorii literatury", poetyki, teorii literatury oraz historii literatury. Odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi 2007, Medalem KEN 2009[2]

Wydane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Wyspiański. Mitologia nowoczesnego artysty, Kraków 2007.
  • Oblicza wzniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej, Kraków 1999;
  • Historia i metafora. O "Żywych kamieniach" Wacława Berenta, Wrocław 1998;

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. dr hab. Magdalena Popiel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-05-25].[martwy link]
  2. Prof. dr hab. Magdalena Popiel

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]