Magnolia japońska

Magnolia japońska
Kwiat magnolii japońskiej Magnolia kobus var. borealis
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Klad	rośliny naczyniowe
Klad	Euphyllophyta
Klad	rośliny nasienne
Klasa	okrytonasienne
Klad	magnoliowe
Rząd	magnoliowce
Rodzina	magnoliowate
Rodzaj	magnolia
Gatunek	magnolia japońska
Nazwa systematyczna
Magnolia kobus DC. Syst. nat. 1:456. 1817

Pokrój

Owoce

Magnolia japońska (Magnolia kobus DC.) – gatunek drzew lub krzewów, należący do rodziny magnoliowatych. Pochodzi z Korei i Japonii. W Polsce nie występuje w środowisku naturalnym, jest uprawiana jako roślina ozdobna w parkach, ogrodach botanicznych i ogródkach przydomowych.Jest też wykorzystywana jako podkładka dla innych gatunków magnolii.

Morfologia

Pokrój

Drzewo lub krzew. Jest największą z magnolii uprawianych w przydomowych ogródkach, osiąga wysokość do 10 metrów. Ma piramidalną koronę, nisko rozgałęziającą się nad ziemią. Pędy cienkie i nagie, pachnące żywicą. Pojedyncze duże pąki, jedwabiście owłosione, osadzone na końcach gałązek. U starszych drzew gałęzie pokładają się na ziemi i ukorzeniają.

Liście

Pojedyncze, duże (5-15 cm), odwrotnie jajowate i nieowłosione, błyszczące. Sproszkowane liście magnolii japońskiej są używane na Dalekim Wschodzie do przyprawiania ryżu.

Kwiaty

Są główną ozdobą magnolii. Duże, szeroko otwarte kwiaty o 6 płatkach, mają biały kolor i lekko pachną. Rozwijają się wiosną, jeszcze przed pojawieniem się liści (kwiecień-maj). Ten gatunek magnolii zakwita dopiero po kilkunastu latach od posadzenia. Starsze magnolie kwitną bardzo obficie. Jej kwiaty są mniej dekoracyjne, niż kwiaty magnolii pośredniej i magnolii gwiaździstej.

Owoc

Mieszek zawierający bardzo dekoracyjne nasiona z czerwoną osnówką. Roślina może być rozmnażana przez nasiona.

Zmienność

Wyróżnia się dwie odmiany:^{[potrzebny przypis]}

• var. kobus
• var. borealis Sarg.

Uprawa

• Wymagania. Magnolie najlepiej rosną w miejscach zasłoniętych od wiatru, na stanowiskach słonecznych, lub półcienistych. Nie wymaga tak żyznej ziemi, jak inne magnolie. Jest też bardziej odporna na mróz od innych magnolii. Ze względu na duże rozmiary sadzona jest raczej w parkach, niż przydomowych ogródkach^{[potrzebny przypis]}.
• Sposób uprawy: sadzimy je w dole wypełnionym przygotowaną wcześniej żyzną ziemią zmieszaną z obornikiem lub torfem. Po zasadzeniu roślinę podlewamy, a glebę wokół ściółkujemy korą lub torfem. Pomoże to utrzymać właściwą wilgotność gleby oraz uchroni korzenie przed przemarznięciem. Magnolie mają kruche korzenie i bardzo źle znoszą przesadzanie. Od marca do początku lipca nawozimy kilka razy niewielką ilością nawozów mineralnych wieloskładnikowych lub jednorazowo nawozem o przedłużonym działaniu. Przed zimą wokół młodych sadzonek obsypujemy kopczyk z trocin lub kory, a całą sadzonkę okrywamy jutowym workiem lub słomą. U starszych roślin nie jest to konieczne. Magnolii nie przycina się^{[potrzebny przypis]}.

Szkodniki, choroby i ich zwalczanie

Magnolie rzadko atakowane są przez choroby i szkodniki. Przy podlewaniu magnolii nie wolno zwilżać wodą liści, gdyż sprzyja to szerzeniu się chorób bakteryjnych i grzybowych^{[potrzebny przypis]}.

• przędziorki. Objawy: rozjaśnienia blaszki liściowej, na spodniej stronie bardzo drobne (0,2 mm) pajęczaki i delikatna pajęczynka. Zwalczanie: przy dużej ilości szkodnika opryskiwanie środkami przędziorkobójczymi^{[potrzebny przypis]}.
• mszyce. Atakują głównie wierzchołki pędów i młode liście. Rośliny słabo rosną, a zaatakowane miejsca pokryte są ogromną ilością mszyc i lepką wydzieliną. Zwalcza się je opryskiwaniem preparatami mszycobójczymi^{[potrzebny przypis]}.
• choroby bakteryjne. Objawy: drobne, czarne plamki na liściach, wokół których liście żółkną i deformują się. Przyczyną jest bakteria Pseudomonas syringae. Zarażone pędy czernieją i obumierają. Zarażone pędy usunąć i spalić, a całą roślinę opryskiwać kilka razy preparatem Miedzian 50WP.^{[potrzebny przypis]}
• choroby grzybowe. Rzadko atakują magnolię. Można je rozpoznać po plamach, deformacjach i przebarwieniach liści oraz skupiskach grzybni na liściach. Zwalcza się kilkukrotnym opryskiwaniem środkami grzybobójczymi. Aby zapobiec szerzeniu się chorób grzybowych należy jesienią zgrabić i spalić liście spod magnolii^{[potrzebny przypis]}.
• myszy i norniki. Mogą obgryzać korę wokół nasady pnia. Rany trzeba zamalować maścią sadowniczą lub farbą emulsyjną z dodatkiem Topsinu lub Benlate. Szkodniki zwalczać za pomocą środków chemicznych lub odstraszać^{[potrzebny przypis]}.