Magnolia japońska

Magnolia japońska
Kwiat magnolii japońskiej Magnolia kobus var. borealis
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Klad	rośliny naczyniowe
Klad	Euphyllophyta
Klad	rośliny nasienne
Klasa	okrytonasienne
Klad	magnoliowe
Rząd	magnoliowce
Rodzina	magnoliowate
Rodzaj	magnolia
Gatunek	magnolia japońska
Nazwa systematyczna
Magnolia kobus DC. Syst. nat. 1:456. 1817

Pokrój

Owoce

Magnolia japońska (Magnolia kobus DC.) – gatunek drzew lub krzewów, należący do rodziny magnoliowatych. Pochodzi z Korei i Japonii. W Polsce nie występuje w środowisku naturalnym, jest uprawiana jako roślina ozdobna w parkach, ogrodach botanicznych i ogródkach przydomowych. Jest też wykorzystywana jako podkładka dla innych gatunków magnolii.

Morfologia

Pokrój

Drzewo lub krzew. Jest największą z magnolii uprawianych w przydomowych ogródkach, osiąga wysokość do 10 metrów. Ma piramidalną koronę, nisko rozgałęziającą się nad ziemią. Pędy cienkie i nagie, pachnące żywicą. Pojedyncze duże pąki, jedwabiście owłosione, osadzone na końcach gałązek. U starszych drzew gałęzie pokładają się na ziemi i ukorzeniają.

Liście

Pojedyncze, duże (5-15 cm), odwrotnie jajowate i nieowłosione, błyszczące. Sproszkowane liście magnolii japońskiej są używane na Dalekim Wschodzie do przyprawiania ryżu.

Kwiaty

Są główną ozdobą magnolii. Duże, szeroko otwarte kwiaty o 6 płatkach, mają biały kolor i lekko pachną. Rozwijają się wiosną, jeszcze przed pojawieniem się liści (kwiecień-maj). Ten gatunek magnolii zakwita dopiero po kilkunastu latach od posadzenia. Starsze magnolie kwitną bardzo obficie. Jej kwiaty są mniej dekoracyjne, niż kwiaty magnolii pośredniej i magnolii gwiaździstej.

Owoc

Mieszek zawierający bardzo dekoracyjne nasiona z czerwoną osnówką. Roślina może być rozmnażana przez nasiona.

Zmienność

Wyróżnia się dwie odmiany:

• var. kobus
• var. borealis Sarg.

Uprawa

• Wymagania. Magnolie najlepiej rosną w miejscach zasłoniętych od wiatru, na stanowiskach słonecznych, lub półcienistych.
• Sposób uprawy: sadzi się je w dole wypełnionym przygotowaną wcześniej żyzną ziemią zmieszaną z obornikiem lub torfem. Po zasadzeniu roślinę podlewa się, a glebę wokół ściółkuje korą lub torfem.