Mahmud Chan
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
 |
Ten artykuł od 2017-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Mahmud Chan (ur. 1697 ?, zm. 1725) – król afgański z pasztuńskiego plemienia Ghilzaj. Syn Mir Wajs Chana, założyciela dynastii Hotaki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się prawdopodobnie w Kandaharze (południowy Afganistan), gdzie jego ojciec był naczelnikiem plemienia i członkiem rady starszych. W roku 1722, po śmierci ojca, przejął władzę i najechał Persję Safawidów. Po abdykacji perskiego króla Sultan Husajna, Mahmud zajął stolicę Isfahan, ogłaszając się szahem.
Mahmud Chan został zamordowany przez swojego kuzyna Aszraf Chana w 1725, który przejął po nim władzę. Historiografia afgańska przedstawia go jako mężczyznę postawnego, dobrego dowódcę, wykształconego i mistyka. Studiował sufizm i talmud.
| Królestwo Afganistanu |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Emirat Afganistanu |
| ||||||||
| Królestwo Afganistanu |
|
_(variant).svg)