Maja Matevžič

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maja Matevžič
Państwo

 Słowenia

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1980
Lublana

Wzrost

175 cm

Gra

leworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2000

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

38 (25 sierpnia 2003)

Australian Open

2R (2003)

Roland Garros

2R (2003)

Wimbledon

3R (2002, 2003)

US Open

3R (2001)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

34 (23 czerwca 2003)

Australian Open

2R (2001, 2003)

Roland Garros

QF (2003)

Wimbledon

QF (2001)

US Open

3R (2002, 2003)

Strona internetowa

Maja Matevžič (ur. 13 czerwca 1980 w Lublanie) – słoweńska tenisistka, od 2000 roku o statusie profesjonalnym. Zawodniczka leworęczna z oburęcznym bekhendem.

Jako juniorka Matevžič odnosiła wiele sukcesów, do najważniejszych należy zaliczyć finał gry podwójnej juniorskiego French Open i Wimbledonu w 1998 roku, ćwierćfinał Orange Bowl 1996.

25 sierpnia 2003 została sklasyfikowana na 38. miejscu w rankingu tenisistek WTA, a trzy miesiące wcześniej osiągnęła rankingowy szczyt jako deblistka, zajmując 34. miejsce. W turniejach wielkoszlemowych startowała jedenaście razy. Trzykrotnie osiągnęła trzecią rundę (po raz ostatni na Wimbledonie 2003). Debiut we French Open w 2001 roku zakończyła na pierwszej rundzie. W sezonie 2004 nie była klasyfikowana w rankingu, 2005 rok zakończyła zaś na 649. miejscu.

W karierze zawodowej wygrała jeden turniej gry pojedynczej WTA Tour; miało to miejsce w 2002 roku w Bratysławie. Odnotowała dwa triumfy deblowe, pierwszy w 2003 roku, również w Bratysławie (w parze z Sonyą Jeyaseelan), drugi rok później w Strasburgu w parze z Henrietą Nagyovą.

Reprezentowała Słowenię w Pucharze Federacji w latach 1999–2002 oraz 2004. Uczestniczka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2004 w Atenach.

W sezonie 2006 nie pojawiła się w żadnym turnieju zawodowym. Po raz ostatni zagrała w Pradze w 2005 roku.

Jej deblowymi partnerkami były m.in. Janette Husárová, Roberta Vinci, Jelena Kostanić, Patty Schnyder, Tathiana Garbin, Iva Majoli, Marion Bartoli, Jelena Dokić i Maret Ani.

Do jej sukcesów można zaliczyć m.in. zwycięstwo nad Swietłaną Kuzniecową 6:1, 6:2 w Porto w 2002 roku w 1/16 finału. Pokonała również Anabel Medinę w 2001 roku w Lipsku. Wygrała jeden z dwóch meczów rozegranych z Flavią Pennettą. Najwięcej porażek odniosła z Wierą Zwonariową, a najwięcej razy pokonała Włoszkę Valentinę Sassi.

Trenerem zawodniczki był Blaž Trupej. Rozpoczęła grę w tenisa w wieku dziesięciu lat. Jej ulubiona nawierzchnia to trawa, a ulubione uderzenie – wolej. Najważniejszym tenisowym momentem była dla niej gra na Wimbledonie na korcie nr 1. Podziwia Martinę Navrátilovą i Patricka Raftera.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza 1 (1-0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 14 października 2002 Bratysława Twarda (hala) Czechy Iveta Benešová 6:0, 6:1

Gra podwójna 3 (2–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 20 maja 2002 Strasburg Ceglana Francja Caroline Dhenin Stany Zjednoczone Jennifer Hopkins
Chorwacja Jelena Kostanić
6:0, 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 14 października 2002 Bratysława Twarda (hala) Słowacja Henrieta Nagyová Francja Nathalie Dechy
Stany Zjednoczone Meilen Tu
6:4, 6:0
Zwyciężczyni 2. 19 maja 2003 Strasburg Ceglana Kanada Sonya Jeyaseelan Stany Zjednoczone Laura Granville
Chorwacja Jelena Kostanić
6:4, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1997 Francja French Open Ceglana Słowenia Katarina Srebotnik Zimbabwe Cara Black
Kazachstan Irina Sielutina
0:6, 7:5, 5:7
Finalistka 1997 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Słowenia Katarina Srebotnik Zimbabwe Cara Black
Kazachstan Irina Sielutina
6:3, 5:7, 3:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]