Makak japoński
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| Macaca fuscata[1] | ||
| (Blyth, 1875) | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Rząd | naczelne | |
| Podrząd | wyższe naczelne | |
| Nadrodzina | koczkodanowce | |
| Rodzina | koczkodanowate | |
| Podrodzina | koczkodany | |
| Rodzaj | makak | |
| Gatunek | makak japoński | |
| Podgatunki | ||
|
||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
| Zasięg występowania | ||
 |
||
Makak japoński[3][4] (Macaca fuscata) – gatunek małpy wąskonosej z rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae). Żyje na Wyspach Japońskich, oprócz Hokkaido. Zwierzę znane jest ze swych zdolności uczenia się. Występuje w japońskiej mitologii, literaturze i sztuce.
Spis treści
Systematyka[edytuj]
Podgatunki[edytuj]
Wyróżniono dwa podgatunki M. fuscata[5][3]
- M. fuscata fuscata – makak japoński
- M. fuscata yakui – makak pacyficzny
Cechy[edytuj]
Podstawowe informacje dotyczące gatunku[4]:
- długość ciała: 47–60 cm
- długość ogona: 7–12 cm
- masa ciała: samce 11 kg, samice 9 kg
- ciąża: 170–180 dni
- liczba młodych w miocie: 1
- dojrzałość płciowa: 3,5–4 lata
- pożywienie: liście, owoce, owady
- długość życia: 19 lat (w niewoli)
- Oczy umiejscowione z przodu twarzy (są najdoskonalszym zmysłem makaka)
- Nos wąski, skierowany ku dołowi
- Twarz czerwona, pozbawiona owłosienia
- Dłoń pięciopalczasta
- Futro gęste, barwa sierści przechodzi od szarobrązowej do oliwkowobrązowej
- Torby policzkowe połączone wąskim ujściem z jamą gębową
Środowisko[edytuj]
Ulubionym siedliskiem makaków jest las tropikalny, liściasty i iglasty. Występują na Honsiu, Kiusiu, Sikoku i Yakushimie[6].
Rozmnażanie[edytuj]
Okres rozrodczy u makaków trwa od października do marca. W pierwszym okresie życia dziecka samica zabiera je wszędzie ze sobą.
Zachowanie makaków[edytuj]
- Małe makaki zażywają rozgrzewających kąpieli w ramionach matek.
- Ulubioną zabawą młodych zwierząt są skoki do gorącej wody.
- Małpy chętnie bawią się śniegiem. Potrafią lepić z niego kulki o średnicy 60 milimetrów i rzucać nimi jak piłką.
- Zimą często posilają się korą drzew liściastych, igliwiem i opadłymi orzechami.
Przypisy
- ↑ Macaca fuscata, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Watanabe, K. & Tokita, K. 2008. Macaca fuscata. W: IUCN 2015. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) Wersja 2015-3. <www.iucnredlist.org>. (ang.) [dostęp 2015-10-08]
- ↑ a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 47. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 183, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Macaca fuscata. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-10-08]
- ↑ Małgorzata i Izabella Szmurło (tłum.): Góry. Warszawa: Delta, 1997, s. 102, seria: Encyklopedia Dzikich Zwierząt. ISBN 83-86698-62-4.
