Maks Kernbaum

Maks Kernbaum

Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1857 Warszawa
Data i miejsce śmierci	2 stycznia 1936 Łódź
Miejsce spoczynku	Nowy cmentarz żydowski w Łodzi
Zawód, zajęcie	przemysłowiec
Odznaczenia

Maks Kernbaum (vel Maksymilian) (ur. 28 grudnia 1857 w Warszawie, zm. 2 stycznia 1936 w Łodzi) – polski przemysłowiec pochodzenia żydowskiego, działacz gospodarczy, społeczny i oświatowy, członek Rady Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów w 1920 roku.

Biogram

Syn Izydora i Franki z Pragierów, pochodził ze spolszczonej kupiecko–przemysłowej rodziny żydowskiej.

Po ukończeniu szkoły średniej pracował w przedsiębiorstwie ekspedycyjno–handlowym swego ojca, a następnie objął stanowisko dyrektora fabryki chemicznej „Radocha” w Sosnowcu.

Ożenił się z Julią, córką łódzkiego przemysłowca i finansisty Hugo Wulfsohna, zamieszkał w Łodzi i w 1887 stał się współwłaścicielem przędzalni i tkalni materiałów kortowych „Hugo Wulfsohn”, ponadto był w niej dyrektorem zarządzającym. W okresie międzywojennym był prezesem Towarzystwa Akcyjnego Hugo Wulfsohn. Od 1899 r. został pełnomocnikiem teścia w Komitecie Giełdowym Łódzkim i następnie w 1906 r. został członkiem zarządu. Wspólnie z Edwardem Heimanem nabył od Szlenkera fabrykę tkanin bawełnianych „Wola” w Warszawie.

Był członkiem Rady Nadzorczej i zarządu Łódzkiego Banku Kupieckiego (1902), członkiem Komitetu Reprezentantów Zgromadzenia Kupców m. Łodzi, członkiem zarządu Związku Przemysłowców (od 1909) i członkiem sekcji Przemysłu Włóknistego Oddziału Łódzkiego Towarzystwa Popierania Rosyjskiego Handlu i Przemysłu.

Wchodził w skład Rady Opiekuńczej Szkoły Handlowej przy Stowarzyszeniu Wzajemnej Pomocy Pracowników Handlowych, przekształconym później w Łódzkie Towarzystwo Szerzenia Wiedzy Handlowej. Od powstania (1 sierpnia 1914) do rozwiązania (30 czerwca 1915) Głównego Komitetu Obywatelskiego w Łodzi (do 9 sierpnia pod nazwą „Rada Czternastu”) pełnił w nim funkcję skarbnika, m.in. inicjując emisję bonów pieniężnych. Następnie 1 października 1917 zastąpił Ernesta Leonhardta na stanowisku burmistrza Łodzi.

W dwudziestoleciu międzywojennym był także wiceprezesem zarządu Spółki Akcyjnej Wyrobów Bawełnianych „Wola” w Warszawie, a w Łodzi członkiem Komitetu Dyskontowego Oddziału Banku Gospodarstwa Krajowego. Do 1930 był członkiem Rady Giełdowej Giełdy Pieniężnej. W latach 1921–1928 był wiceprezesem zarządu Związku Przemysłu Włókienniczego w Państwie Polskim, potem wybrano go członkiem honorowym.

Działał w składzie zarządu Kuratorium Fundacji im. Hermana i Miny Konstadtów w Łodzi.

Pochowany został na „nowym” cmentarzu żydowskim przy ul. Brackiej w Łodzi.

Miał synów: Stanisława (ur. 1887) i Mieczysława (ur. 1889) – inżyniera, zam. w 1937 r. przy ul. Piotrkowskiej 224, oraz córkę Stefanię.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1931)
• Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)

Bibliografia

• Kempa Andrzej, Szukalak Marek Żydzi dawnej Łodzi. Słownik biograficzny Żydów łódzkich oraz z Łodzią związanych Tom I A-Z, Łódź 2001, Oficyna Bibliofilów, s. 32, ISBN 83-87522-47-3.
• Polski Słownik Biograficzny (J. Fijałek).