Maksymilian Łyszkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maksymilian Łyszkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 września 1810
Domaradz

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1873
Warszawa

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Narodowość

polska

Maksymilian Łyszkowski (ur. 7 września 1810 w Domaradzu, zm. 22 kwietnia 1873 w Warszawie) – polski nauczyciel.

Grobowiec rodzinny Maksymiliana Łyszkowskiego

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 7 września 1810 w Domaradzu[1][2][3]. Był synem Stanisława, pisarza i tłumacza[1][3].

Początkowo uczył się w Sanoku, po czym kształcił się w gimnazjum w Przemyślu[1]. Ukończył studia na Uniwersytecie Lwowskim[1][3].

Od 1832 mieszkał w Warszawie[3]. Pomagał ojcu przy redagowaniu „Gazety Codziennej[1]. Od 1835 pracował jako nauczyciel języka niemieckiego[1] w SO przy Nowym Świecie, od 1837 wykładał języka łaciński w SO przy ul. Freta[3]. Od 1840 pracował w Gimnazjum Realnym (tam uczył j. niemieckiego) i w GG (tam uczył j. łacińskiego)[3]. Od 1848 był inspektorem w Gimnazjum Realnym, od kwietnia 1853 do lutego 1854 był zastępującym dyrektora inspektorem, a od lutego 1854 do września 1962 dyrektorem[3][4]. Po tym jak w 1862 zamknięto warszawskie Gimnazjum Realne, objął stanowisko rektora Gimnazjum w Suwałkach[3]. Tam doczekał przejścia na emeryturę[1][3]. Cieszył się szacunkiem gimnazjalistów, przez których był nazywany mianem Vater (z j. niemieckiego ojciec)[1].

Zmarł 22 kwietnia 1873 w Warszawie[2][1]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[2]. Był żonaty z Pelagią z domu Sumińską (1831-1876)[2]. Ich synem był ks. Leopold Zbigniew Łyszkowski (1853-1926)[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Hipolit Cegielski: Nauka poezyi zawierająca teoryą poezyi (1855, współautor)
  • Krótkie wiadomości z dziejów piśmiennictwa polskiego (1855)[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Maksymilian Łyszkowski. „Kurier Warszawski”. Nr 83, s. 1, 24 kwietnia 1873. 
  2. a b c d e Cmentarz Stare Powązki: MAKSYMILIAN ŁYSZKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-03-16].
  3. a b c d e f g h i Karol Poznański. Raport ministra Oświecenia Narodowego Awraama Norowa z wizytacji szkół Okręgu Naukowego Warszawskiego w 1856 roku. „Przegląd Historyczno-Oświatowy”. Rok LIX 3–4 (233–234), s. 162, 2016. 
  4. Adam Massalski. Dyrektorzy szkół średnich w Królestwie Polskim w latach 1833-1862. Szkic historyczno-społeczny. „Studia Pedagogiczne. Problemy Społeczne, Edukacyjne i Artystyczne”. Nr 11, s. 129, 131, 1996. 
  5. Józef Miąso. Szkole realne w Królestwie Polskim w okresie międzypowstaniowym. „Rozprawy z Dziejów Oświaty”. Nr 6, s. 117, 1963. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]