Maleniec (województwo pomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maleniec
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

słupski

Gmina

Dębnica Kaszubska

Sołectwo

Gogolewko

Liczba ludności (2018)

63

Strefa numeracyjna

59[2]

Kod pocztowy

76-248[3]

Tablice rejestracyjne

GSL[4]

SIMC

0741914[5]

Położenie na mapie gminy Dębnica Kaszubska
Mapa konturowa gminy Dębnica Kaszubska, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Maleniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Maleniec”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Maleniec”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Maleniec”
Ziemia54°20′38″N 17°26′57″E/54,343889 17,449167[1]

Maleniec (kaszb. Môlëńc lub Maléńc[6][7], niem. Malenz[8]) – osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Dębnica Kaszubska[9]. Wieś wchodzi w skład sołectwa Gogolewko[10].

Na 30 czerwca 2018 w osadzie zamieszkiwały 63 osoby[11]. Według stanu na 30 września 2013 było to osiem osób więcej, tj. 71[12].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego[13][14].

Osada znajduje się w granicach otuliny Parku Krajobrazowego „Dolina Słupi”[15]. Od południa osadę opływa strumień Maleniec[16]. Odcinek jego doliny od tejże miejscowości do ujścia do Skotawy znajduje się w obszarze mającym znaczenie dla Wspólnoty (projektowanym specjalnym obszarze ochrony siedlisk) „Dolina Słupi” (PLH220052) w ramach sieci Natura 2000[15]. Około 500 m na południe od zabudowań rośnie pomnikowy dąb szypułkowy o nazwie „Dąb Napoleona” o obwodzie pnia 680 cm[15][17]. W 2008 wiek drzewa szacowano na około 450 lat[17]. Około 1 km na północny wschód od osady położony jest użytek ekologiczny „Żurawinowe Bagno”, około 1,5 km na północny zachód powołano rezerwat przyrody „Gogolewko[15].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa miejscowości, odnotowana w źródłach po raz pierwszy w 1865, ma pochodzenie słowiańskie i charakter topograficzny. Powstała przez dodanie do nazwy pospolitej malina formantu -ec[18]. Niemiecka nazwa Malenz jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[18]. Polska nazwa Maleniec została nadana 1 czerwca 1948 zgodnie z Rozporządzeniem Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości[8]. Forma Maleniec w miejsce oczekiwanej *Maliniec została ustalona przez KUNM w wyniku błędnej resubstytucji nazwy niemieckiej[18].

Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Maléńc[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 76018
  2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 30 października 2013 r. w sprawie planu numeracji krajowej dla publicznych sieci telekomunikacyjnych, w których świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne. (Dz.U. z 2013 r. poz. 1281)
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 769 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 11 grudnia 2017 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów oraz wymagań dla tablic rejestracyjnych. (Dz.U. z 2017 r. poz. 2355)
  5. Rejestr TERYT. Przeglądanie. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2020-03-19]. (pol.).
  6. artykuly-Kaszëbsczé miestné miona - kaszubskie nazwy miejscowości : Nasze Kaszuby [online], naszekaszuby.pl [dostęp 2023-12-18].
  7. a b Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 213, ISBN 978-83-62137-50-3.
  8. a b Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 czerwca 1948 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. (M.P. z 1948 r. nr 59, poz. 363)
  9. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  10. Rada Gminy Dębnica Kaszubska: Uchwała nr XXVIII/232/2017 Rady Gminy Dębnica Kaszubska z dnia 31 maja 2017 r. w sprawie nadania statutu sołectwu Gogolewko. Biuletyn Informacji Publicznej Gminy Dębnica Kaszubska, 2017. [dostęp 2020-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-19)]. (pol.).
  11. Kinga Trubicka-Czapka (red.). Środki Funduszu Sołeckiego w poszczególnych sołectwach Gminy Dębnica Kaszubska w 2019 roku. „Wieści Gminne”. 18, s. 15, 2018. Gmina Dębnica Kaszubska. ISSN 2450-4300. [zarchiwizowane z adresu 2019-04-22]. (pol.). 
  12. Wykaz miejscowości gminy Dębnica Kaszubska wraz z liczbą mieszkańców wg stanu w dniu 2013.09.30. Urząd Gminy Dębnica Kaszubska. [dostęp 2020-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-14)]. (pol.).
  13. Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych. (Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 91)
  14. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia miast oraz gmin wchodzących w skład województw. (Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92)
  15. a b c d Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2020-03-19]. (pol.).
  16. Geoportal Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. [dostęp 2020-03-19]. (pol.).
  17. a b Rada Gminy Dębnica Kaszubska: Uchwała nr XV/79/2008 Rady Gminy Dębnica Kaszubska z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia pomników przyrody. Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego, nr 32 – Gdańsk, dnia 28 kwietnia 2008 r., poz. 998. [dostęp 2020-03-19]. (pol.).
  18. a b c Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 73.