Malpigia granatolistna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Malpigia granatolistna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

malpigiowate

Rodzaj

malpigia

Gatunek

malpigia granatolistna

Nazwa systematyczna
Malpighia glabra L.
Sp. Pl. 1: 425. 1753
Synonimy
  • Malpighia punicifolia L.
  • Malpighia biflora Poir.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Kwiaty malpigii
Acerola

Malpigia granatolistna (Malpighia glabra L.), inaczej acerola, nadgwiazdka granatolistna bądź wiśnia z Barbadosgatunek rośliny z rodziny malpigiowatych. Rodzimym obszarem jej występowania jest południowa część Ameryki Północnej (Teksas, Meksyk), Ameryka Środkowa i północna część Ameryki Południowej[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Niskie drzewo lub – częściej – szeroko rozłożysty krzew o wieczniezielonych liściach. Osiąga wysokość 2–3 m. Ma bardzo giętkie gałązki.
Liście
Ulistnienie naprzeciwległe. Liście eliptycznolancetowate lub owalne, zwężone u nasady, o długości 2,5–7,5 cm. Są całobrzegie, ostro zakończone i mają ciemnozielony kolor.
Kwiaty
Różowe lub czerwone, występują w wiązkach. Kwiaty złożone z 5 ogruczolonych działek kielicha, 5 płatków korony o orzęsionych brzegach, 1 słupka i 10 żółtych pręcików.
Owoce
Małe, czerwone, charakterystycznie trójdzielne, lekko spłaszczone pestkowce o średnicy 1–3 cm. Mają soczysty miąższ i bardzo kwaśny smak.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • Owoce o orzeźwiającym smaku spożywa się na surowo, wytwarza się z nich także napoje, dżemy, soki.
  • 100 g owoców zawiera 1400–2500 mg witaminy C[5], stąd ich wykorzystanie w przemyśle farmaceutycznym do produkcji preparatów zawierających naturalną witaminę C i pochodnych.
  • Roślina może służyć do formowania drzewek bonsai.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Jest uprawiana w wielu krajach tropikalnych, np. w Brazylii, na Madagaskarze, Wyspach Kanaryjskich. W sprzyjających warunkach kwitnie i owocuje przez cały rok. W Polsce acerolę można trzymać w doniczkach, nie ma ona wysokich wymagań w zakresie gleby. Nie powinna być narażana na długotrwałe mrozy lub wilgoć. Owoce pojawiają się po 3–4 latach uprawy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-18] (ang.).
  3. Malpighia glabra, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
  5. Gabriele i Peter Colditz: Owoce egzotyczne. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multiko, 1995. ISBN 83-7073-066-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Popularna Encyklopedia Powszechna, Kraków 1994. ISBN 83-85719-07-5.
  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
  • Jens Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Warszawa: Horyzont, 2002. ISBN 83-7311-378-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]