Manjaro Linux
|
||
| Rodzina systemów operacyjnych Arch Linux | ||
 Logo systemu |
||
 Interfejs użytkownika |
||
| Producent | Roland Singer, Guillaume Benoit, Philip Müller | |
| Architektura | i686, x86_64 | |
| Pierwsze wydanie | 20 sierpnia 2012; 5 lat temu | |
| Aktualna wersja | Manjaro 17.02 "Gellivara" (26 czerwca 2017; 2 miesiące temu) |
|
| Jądro | Monolityczne | |
| Środowisko pracy | XFCE, KDE, Cinnamon Openbox[1] i inne społeczności[2] | |
| Licencja | Otwarte oprogramowanie | |
| Typ pakietów | pkg.tar.xz | |
| Wersja Live |  dostępna |
|
| Manjaro Linux w serwisie distrowatch.com | ||
| Strona internetowa | ||
Manjaro Linux (inna używana nazwa: Manjaro) – pochodna dystrybucja systemu operacyjnego Linux bazująca na dystrybucji Arch Linux.
Instalator systemu operacyjego wykorzystywany przez dystrybucję Manjaro nosi nazwę Calamares i został stworzony przez programistów: Rolanda Singera, Guillaume Benoita i Philipa Müllera. Od wersji 0.8.9 Manjaro Linux posiada pełne polskie tłumaczenie (składniki systemu operacyjnego i GUI użytkownika – pulpit).
Spis treści
Powiązania Manjaro z Arch Linuksem[edytuj]
Manjaro powstał w oparciu o dystrybucję Arch Linux, ale zawiera własne repozytorium oprogramowania. Założeniem twórców dystrybucji jest przyjazność dla użytkownika, zarazem zachowanie podstawowej kompatybilności z dystrybucją Arch Linux, a w szczególności korzystanie z menedżera pakietów o nazwie Pacman i nieoficjalnego, dodatkowego repozytorium oprogramowania Arch Linuksa AUR (skrót od: Arch User Repository).
Manjaro zawiera trzy oficjalne repozytoria oprogramowania: Stable – którego pakiety zostały sprawdzone i uznane za stabilne przez twórców dystrybucji, Testing – pakiety po tygodniu przeniesione z repozytorium Unstable, Unstable – pakiety z repozytorium Testing, opóźnione do 1-2 dni[3].
Wersje systemu[edytuj]
| Legenda: | ||||
|---|---|---|---|---|
| starsze wersje | aktualna wersja | aktualna wersja testowa | przyszłe wersje | |
| Wersja | Data wydania |
|---|---|
| 0.8 | 2012-08-20 |
| 0.8.1 | 2012-09-21 |
| 0.8.2 | 2012-11-10 |
| 0.8.3 | 2012-12-24 |
| 0.8.4 | 2013-02-25 |
| 0.8.5 | 2013-04-11 |
| 0.8.6 | 2013-06-02 |
| 0.8.7 | 2013-08-28 |
| 0.8.8 | 2013-11-24 |
| 0.8.9 | 2014-02-23 |
| 0.8.10 | 2014-06-09 |
| 0.8.11 | 2014-12-01 |
| 0.8.12 | 2015-02-06 |
| 0.8.13 | 2015-06-14 |
| 15.09 | 2015-09-27 |
| 15.12 | 2015-12-22 |
| 16.06 | 2016-06-06 |
| 16.06.1 | 2016-06-11 |
| 16.08 | 2016-09-01 |
| 16.10 | 2016-10-31 |
| 17.0[4][5] | 2017-03-07 |
Środowiska graficzne[edytuj]
System operacyjny Manjaro ma dwie postawowe odmiany oparte na środowiskach KDE i XFCE. Istnieje również wersja Minimal Net Edition bez środowiska graficznego, pozwalająca na łatwą instalację z użyciem tylko instalatora CLI. Poza oficjalnymi wydanymi istnieją również tworzone przez społeczność użytkowników tej dystrybucji, oparte na następujących środowiskach graficznych: Budgie, BspWM, Cinnamon, Deepin, Enlightenment, Fluxbox, GNOME, i3, JWM, LXDE, LXQT, MATE, Openbox i PekWM[2].
Minimalne zalecane wymagania systemowe[edytuj]
- Procesor: 1 GHz
- RAM: 1 GB
- Miejsce na twardym dysku: 3GB
Linki zewnętrzne[edytuj]
- (ang.) Oficjalna strona WWW Manjaro Linuksa
- (ang.) Manjaro na distrowatch
Przypisy
- ↑ Główne wydania Manjaro Linux. [dostęp 2014-04-30].
- ↑ a b Manjaro - Wydania społeczności. [dostęp 2014-10-17].
- ↑ Repositories and Servers - Manjaro wiki. [dostęp 2016-11-06].
- ↑ Manjaro XFCE 17.0 released (2017-03-07)
- ↑ Manjaro KDE 17.0 released (2017-03-08)
