Manjaro Linux
| ||
| Rodzina systemów operacyjnych Arch Linux | ||
 Logo systemu | ||
 Interfejs użytkownika | ||
| Producent | Roland Singer, Guillaume Benoit, Philip Müller | |
| Architektura | i686, x86_64 | |
| Pierwsze wydanie | 20 sierpnia 2012; 6 lat temu | |
| Aktualna wersja | Manjaro 17.02 "Gellivara" (26 czerwca 2017; rok temu) | |
| Jądro | Monolityczne | |
| Środowisko pracy | XFCE, KDE, GNOME [1] i inne [2] | |
| Licencja | Otwarte oprogramowanie | |
| Typ pakietów | pkg.tar.xz | |
| Wersja Live |  dostępna
| |
| Manjaro Linux w serwisie distrowatch.com | ||
| Strona internetowa | ||
Manjaro Linux (inna używana nazwa: Manjaro) – pochodna dystrybucja systemu operacyjnego Linux bazująca na dystrybucji Arch Linux.
Instalator systemu operacyjnego wykorzystywany przez dystrybucję Manjaro nosi nazwę Calamares i został stworzony przez programistów: Rolanda Singera, Guillaume Benoita i Philipa Müllera. Od wersji 0.8.9 Manjaro Linux posiada pełne polskie tłumaczenie (składniki systemu operacyjnego i GUI użytkownika – pulpit).
Spis treści
Powiązania Manjaro z Arch Linuksem[edytuj | edytuj kod]
Manjaro powstał w oparciu o dystrybucję Arch Linux, ale wykorzystuje własne repozytorium oprogramowania. Założeniem twórców dystrybucji jest przyjazność dla użytkownika, przy jednoczesnym zachowaniu podstawowej kompatybilności z dystrybucją Arch Linux. W szczególności, podobnie jak Arch, Manjaro korzysta z menedżera pakietów Pacman i nieoficjalnego, dodatkowego repozytorium oprogramowania AUR (skrót od: Arch User Repository).
Manjaro zawiera trzy oficjalne repozytoria oprogramowania: Stable – którego pakiety zostały sprawdzone i uznane za stabilne przez twórców dystrybucji; Testing – pakiety aktualnie testowane, potencjalnie niestabilne; Unstable – pakiety nieprzetestowane i potencjalnie groźne dla prawidłowości działania systemu[3].
Wersje systemu[edytuj | edytuj kod]
| Legenda: | ||||
|---|---|---|---|---|
| starsze wersje | aktualna wersja | aktualna wersja testowa | przyszłe wersje | |
| Wersja | Data wydania |
|---|---|
| 0.8 | 2012-08-20 |
| 0.8.1 | 2012-09-21 |
| 0.8.2 | 2012-11-10 |
| 0.8.3 | 2012-12-24 |
| 0.8.4 | 2013-02-25 |
| 0.8.5 | 2013-04-11 |
| 0.8.6 | 2013-06-02 |
| 0.8.7 | 2013-08-28 |
| 0.8.8 | 2013-11-24 |
| 0.8.9 | 2014-02-23 |
| 0.8.10 | 2014-06-09 |
| 0.8.11 | 2014-12-01 |
| 0.8.12 | 2015-02-06 |
| 0.8.13 | 2015-06-14 |
| 15.09 | 2015-09-27 |
| 15.12 | 2015-12-22 |
| 16.06 | 2016-06-06 |
| 16.06.1 | 2016-06-11 |
| 16.08 | 2016-09-01 |
| 16.10 | 2016-10-31 |
| 17.0[4][5] | 2017-03-07 |
Środowiska graficzne[edytuj | edytuj kod]
System operacyjny Manjaro ma trzy podstawowe odmiany oparte na różnych środowiskach graficznych. Są to: KDE, XFCE i GNOME. Istnieje również wersja Manjaro-Architect pozwalająca na pobranie z Internetu wybranych pakietów oraz instalację systemu z poziomu wiersza poleceń. Poza oficjalnymi wydaniami Manjaro wspiera również środowiska: Budgie, Cinnamon, Deepin, Enlightenment, LXDE, LXQT, MATE i PekWM oraz menadżery okien: IceWM, i3, Fluxbox, Openbox i awesome. [2]
Zalecane wymagania systemowe[edytuj | edytuj kod]
- Procesor: 1 GHz
- RAM: 1 GB
- Miejsce na twardym dysku: 30GB
- karta graficzna i monitor
- Szerokopasmowe łącze internetowe[6]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- (ang.) Oficjalna strona WWW Manjaro Linuksa
- (ang.) Manjaro na distrowatch
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Główne wydania Manjaro Linux. [dostęp 2014-04-30].
- ↑ a b Install Desktop Environments - Manjaro Linux (ang.). 2018-06-25. [dostęp 2018-08-16].
- ↑ Repositories and Servers - Manjaro wiki. [dostęp 2016-11-06].
- ↑ Manjaro XFCE 17.0 released (2017-03-07)
- ↑ Manjaro KDE 17.0 released (2017-03-08)
- ↑ About Manjaro - Manjaro Linux (ang.). 17-06-2018. [dostęp 2018-08-16].
