Mannoza

Mannoza
	Enancjomery D i L formy liniowej
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C6H12O6
Masa molowa	180,16 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały, krystaliczny proszek lub małe kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	31103-86-3
PubChem	18950
SMILES
	C(C1C(C(C(C(O1)O)O)O)O)O
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	50 mg/ml
	w innych rozpuszczalnikach
	słabo w etanolu
Temperatura rozkładu	132–140 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-05-10]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS.
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 0 0
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mannoza – organiczny związek chemiczny z grupy aldoheksoz, rzadko występujący w stanie wolnym w przyrodzie, częściej w postaci glikoprotein i glikolipidów. Najbardziej rozpowszechniony jest w postaci jego polimerów – mannanów, które występują w hemicelulozach (m.in. w krasnorostach i w nasionach palmy słoniorośli) oraz śluzach roślinnych (m.in. w nasionach kosaćcowatych i bulwach storczykowatych)^[4].

Izomery[edytuj | edytuj kod]

W roztworach wodnych występuje w postaci 4 izomerów pozostających w stanie równowagi, przy czym zdecydowanie dominująca (>99%) jest forma piranozowa^[5].

Formy cykliczne D-mannozy
(skład procentowy w wodzie)^[5]
α-D-mannofuranoza 0,6%	β-D-mannofuranoza 0,2%
α-D-mannopiranoza 63,7%	β-D-mannopiranoza 35,5%

Metabolizm[edytuj | edytuj kod]

Metabolizm mannozy zachodzi poprzez fosforylację katalizowaną przez heksokinazę do mannozo-6-fosforanu, który potem przekształcany jest przez izomerazę fosforanu mannozy(inne języki) do fruktozo-6-fosforanu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

białko wiążące mannozę

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
↑ ^a ^b ^c D-(+)-Mannose (nr M6020) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-05-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ D-(+)-Mannose (nr M6020) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-05-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ mannoza, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-01-05] .
↑ ^a ^b Zbigniew J.Z.J. Witczak Zbigniew J.Z.J., Monosaccharides. Properties, [w:] Bertram O.B.O. Fraser-Reid, KuniakiK. Tatsuta, JoachimJ. Thiem (red.), Glycoscience. Chemistry and Chemical Biology I–III, Berlin Heidelberg: Springer, 2001, s. 887, DOI: 10.1007/978-3-642-56874-9, ISBN 978-3-642-56874-9 (ang.).

[FPX-1] Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .

[Sigma-2] D-(+)-Mannose (nr M6020) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-05-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[Sigma-US-3] D-(+)-Mannose (nr M6020) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-05-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[PWN-4] mannoza, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-01-05] .

[Glycoscience-5] Zbigniew J.Z.J. Witczak Zbigniew J.Z.J., Monosaccharides. Properties, [w:] Bertram O.B.O. Fraser-Reid, KuniakiK. Tatsuta, JoachimJ. Thiem (red.), Glycoscience. Chemistry and Chemical Biology I–III, Berlin Heidelberg: Springer, 2001, s. 887, DOI: 10.1007/978-3-642-56874-9, ISBN 978-3-642-56874-9 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]