Marc Platt (producent)
| Data i miejsce urodzenia |
14 kwietnia 1957 |
|---|---|
| Zawód |
producent |
| Współmałżonek |
Julie Platt |
Marc E. Platt (ur. 14 kwietnia 1957 w Pikesville) – amerykański producent filmowy, telewizyjny, wykonawczy i teatralny. Dwa wyprodukowane przez niego filmy (Most szpiegów i La La Land) były nominowane do Oscara w kategorii najlepszy film.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
Urodził się i został wychowany w konserwatywnym żydowskim domu[1][2] w Pikesville w stanie Maryland. Jego matka Sue Ellen była nauczycielką, a ojciec Howard Platt pracował w sklepie obuwniczym[1]. Platt ma starszego brata i młodszą siostrę[3]. Ukończył Pikesville High School w 1975 roku i University of Pennsylvania w 1979 roku, gdzie był członkiem University of Pennsylvania Glee Club. Następnie uzyskał tytuł doktora nauk prawnych w New York University School of Law i rozpoczął karierę jako prawnik[4].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Zajmował się produkcją w trzech studiach filmowych, w tym m.in. Orion Pictures, TriStar Pictures i Universal Studios. Od tego czasu Platt założył własną firmę producencką Marc Platt Productions w ramach domeny Universal i nadal realizuje kreatywne projekty. Jego firma wyprodukowała filmy Legally Blonde i miniserial HBO Empire Falls[5][6].
Był producentem wykonawczym filmu dokumentalnego Droga do 9/11, który miał premierę na ABC na pięciolecie 11 września w 2006. Film był kontrowersyjny i został oskarżony o fabularyzację wydarzeń, które doprowadziły do ataków z 11 września 2001, szczególnie tych z udziałem administracji Clintona.
Był także producentem musicalu „Wicked” na Broadwayu[4].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Platt mieszka w okolicy Los Angeles w stanie Kalifornia z żoną Julie i pięciorgiem dzieci, w tym aktorem Benem Plattem. Marc wraz z jego żoną, również absolwentką uniwersytetu w Pennsylvanii[potrzebny przypis], sfinansowali budowę sali występów na terenie kampusu. Dziś sala nazywa się Platt Student Performing Arts House. Jego firma od momentu powstania przyjmuje co najmniej jednego studenta z Penn rocznie[7].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
Producent każdego filmu, chyba że napisane inaczej.
Film[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Film | Rola |
|---|---|---|
| 1987 | Campus Man | producent wykonawczy |
| 2001 | Josie and the Pussycats | |
| Legally Blonde | ||
| 2003 | Legally Blonde 2: Red, White & Blonde | |
| Honey | ||
| 2005 | Happy Endings | współproducent |
| The Perfect Man | ||
| 2007 | The Seeker | |
| 2008 | Wanted | |
| Rachel Getting Married | ||
| 2009 | Legally Blondes | |
| The Other Woman | ||
| Nine | ||
| 2010 | Cop Out | |
| Scott Pilgrim vs. the World | ||
| Charlie St. Cloud | ||
| 2011 | Drive | |
| Honey 2 | producent Wykonawczy | |
| 2013 | Evidence | |
| 2 Guns | ||
| 2014 | Song One | |
| Winter's Tale | ||
| We'll Never Have Paris | producent Wykonawczy | |
| Lost River | ||
| Mockingbird | ||
| Into the Woods | ||
| Six Dance Lessons in Six Weeks | producent Wykonawczy | |
| 2015 | Ricki and the Flash | |
| Bridge of Spies | ||
| 2016 | La La Land | |
| Honey 3: Dare to Dance | producent Wykonawczy | |
| The Girl on the Train | ||
| Billy Lynn's Long Halftime Walk | ||
| 2018 | Hotel Artemis | |
| Nappily Ever After | ||
| Mary Poppins Returns | ||
| 2019 | Aladdin | producent Wykonawczy |
| 2020 | The Trial of the Chicago 7 | |
| 2021 | Cruella | |
| Data nieznana | Dear Evan Hansen | |
| Oliver Twist | współproducent | |
| Once on This Island | ||
| Snow White and the Seven Dwarfs | ||
| The Kidnapping of Edgardo Mortara | ||
| The Little Mermaid | ||
| The Magic School Bus | ||
| Thunder Force | ||
| Wicked |
Telewizja[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 2002 | MDs | producent wykonawczy | N/A |
| 2003 | Panie Ambasadorze | film telewizyjny | |
| Legalna blondynka | pilot telewizyjny | ||
| 2005 | Empire Falls | N/A | |
| Pewnego razu na materacu | film telewizyjny | ||
| 2006 | Droga do 11 września | N/A | |
| 2009–10 | Na scenie | ||
| 2016 | Smar: na żywo | telewizja specjalna | |
| 2017 | Świąteczna historia na żywo! | ||
| 2018 | Jesus Christ Superstar na żywo podczas koncertu | ||
| Bardzo złe Halloween | |||
| 2019 | Wypożycz na żywo! |
Produkcje teatralne i musicalowe[edytuj | edytuj kod]
- 1983: Total Abandon (sztuka, producent)
- 2003–obecnie: Wicked (musical)
- 2006: Three Days of Rain (sztuka)
- 2008–2009: Pal Joey (musical, współpracownik)
- 2014: If / Then (musical)
- 2016: Oh, Hello on Broadway (sztuka)
- 2017: War Paint (musical)
- 2017: Nieprzyzwoity (sztuka)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Producer Marc Platt: The man behind "Wicked" and "Bridge of Spies" aspires to great art, Jewish Journal, 23 lutego 2016 [dostęp 2021-01-12] (ang.).
- ↑ Nate Bloom, The tribe at the Oscars, 2016, jewishstandard.timesofisrael.com [dostęp 2021-01-12] (ang.).
- ↑ Sue Platt Obituary (2019) – Baltimore Sun, www.legacy.com [dostęp 2021-01-12] (ang.).
- ↑ a b Gazette | Cover Story: Passion Plays, www.upenn.edu [dostęp 2021-01-12].
- ↑ Legally Blonde (2001) – IMDb. [dostęp 2021-01-12].
- ↑ Empire Falls (TV Mini-Series 2005) – IMDb. [dostęp 2021-01-12].
- ↑ Margaret Kartomi, Sumatra’s Performing Arts, Groups, and Subgroups, „University of Illinois Press”, 2017, DOI: 10.5406/illinois/9780252036712.003.0001 [dostęp 2021-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-16].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Marc Platt w bazie IMDb (ang.)
- Marc Platt w bazie Filmweb