Marceli (metropolita kazański)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marceli
Metropolita kazański
ilustracja
Kraj działania

Carstwo Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1698
Kazań

Metropolita kazański
Okres sprawowania

1690–1698

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

przed 1679

Chirotonia biskupia

21 marca 1680

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 marca 1680

Konsekrator

Joachim

Marceli (zm. 11 sierpnia?/21 sierpnia 1698 w Kazaniu) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z południa Rosji. Jego nazwisko i miejsce urodzenia są nieznane. Przed wstąpieniem do monasteru pracował w Posolskim Prikazie w charakterze tłumacza. Władał językami greckim, łaciną, niemieckim, polskim i tatarskim[1].

W 1679 był już archimandrytą w Monasterze Swienskim w Briańsku. 21 marca 1680 odbyła się jego chirotonia na biskupa suzdalskiego i jurjewskiego, po której natychmiast otrzymał godność arcybiskupią. Po roku przeniesiony na katedrę pskowską i podniesiony do godności metropolity. Po śmierci patriarchy Joachima w 1690 był jednym z najpoważniejszych kandydatów na jego następcę[1]. Uzyskał poparcie cara Piotra I, gdyż zgadzał się z nim w kwestii konieczności zreformowania Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[2]. Przegrał jednak w głosowaniu z popieranym przez carycę Natalię Naryszkinę i większość duchowieństwa konserwatywnym metropolitą kazańskim Adrianem[2]. Piotr I nie był jeszcze na tyle silny, by przeciwstawić się tej decyzji[2]. Siedem lat później, wspominając sobór, car pisał, że o przegranej Marcelego przesądził fakt, że nie odpowiadał on tradycyjnemu wyobrażeniu biskupa prawosławnego: znał języki obce, nosił krótką brodę, zaś jego woźnica siadał zwykle na koźle, nie na koniu[3].

Po wyborze Adriana na patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Marcel przejął po nim zarząd eparchii kazańskiej. Urząd ten sprawował do swojej śmierci w 1698. Został pochowany w soborze katedralnym w Kazaniu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Маркелл. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  2. a b c A. Andrusiewicz: Piotr Wielki: prawda i mit. Warszawa: Świat Książki, 2011, s. 103-105. ISBN 978-83-7799-020-9.
  3. Heller M.: Historia Imperium Rosyjskiego. Warszawa: Książka i Wiedza, 2009, s. 310. ISBN 978-83-05-13522-1.