Marceli Paweł Plebiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marceli Paweł Plebiński
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1839
Koniecpol

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1906
Warszawa

Zawód, zajęcie

architekt

Marceli Paweł Plebiński (ur. 13 stycznia 1839 w Koniecpolu[1], zm. 12 stycznia 1906 w Warszawie[2][3]) – polski architekt.

Ukończył Szkołę realną wyższą w Kielcach oraz wydział budowlany Szkoły sztuk pięknych w Warszawie. W r. 1862 pracował pod kierunkiem Feliksa Zygadlewicza, w 1863 i 1864 r. pracował przy odbudowaniu spalonego miasteczka Mszczonowa. Wybudował kilkadziesiąt domów w Warszawie (m.in. domy na Nowym Świecie nr 38, Hotel Royal, dom przy zbiegu Marszałkowskiej i Wilczej, przy zbiegu Nowogrodzkiej i Kruczej), również kilka kościołów na prowincji (m.in. Kościół Matki Bożej Różańcowej w Nagłowicach[1].

Kilkukrotnie wybierany na wiceprezesa Koła Architektów, reprezentanta Kasy Przemysłowców i Tow. Kredytowego Miejskiego, kierownika sekcji technicznej przy Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Edward Wawrykiewicz. Wspomnienie pozgonne. Marceli Paweł Plebiński. „Przegląd Techniczny”. Nr 5, s. 48, 1906-02-01. Warszawa: Maurycy Wortman. [dostęp 2021-07-19]. (pol.). 
  2. Wspomnienie pozgonne. „Przegląd Techniczny”. Nr 3, s. 28, 1906-01-18. Warszawa: Maurycy Wortman. [dostęp 2021-07-19]. (pol.). 
  3. Nekrolog. „Świat”. Nr 5, s. 28, 1906-02-03. Warszawa: Tow. Akc. S. Orgelbranda Synów. [dostęp 2021-07-19]. (pol.).