Marcelo Nicácio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcelo Nicácio
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Marcelo da Paixão Ramos Nicácio

Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1983
Salvador

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Vitória

Numer w klubie

18

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2002 EC Bahia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2006 EC Bahia 26 (0)
2005 Skoda (wyp.) 4 (0)
2006–2007 Votoraty (wyp.)
2007–2010 Atlético Mineiro 0 (0)
2007 CRB (wyp.) 27 (15)
2008 América-RN (wyp.) 31 (7)
2009 Fortaleza (wyp.) 31 (16)
2010 Figueirense (wyp.) 10 (2)
2010–2011 Ceará 33 (6)
2012 Liteks 14 (10)
2012– Vitória 9 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002  Brazylia U-20 5 (1)
2003  Brazylia olimp. 3 (0)
W sumie: 8 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Marcelo Nicácio, właśc. Marcelo da Paixão Ramos Nicácio (ur. 5 stycznia 1983 w Salvadorze) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Marcelo Nicácio rozpoczął w klubie EC Bahia w 2003 roku. W Bahii 6 kwietnia 2003 w przegranym 1–2 meczu z CR Flamengo Marcelo Nicácio zadebiutował w lidze brazylijskiej[1]. W trakcie sezonu 2004/05 został wypożyczony przez grecki zespół Skoda Ksanti. W Alpha Ethniki zadebiutował 17 stycznia 2005 w wygranym 2–0 meczu z AO Ionikos[2].

Po rozegraniu 4 meczów powrócił do Bahii. Nie mogąc przebić się do podstawowego składu został po raz kolejny wypożyczony, tym razem do występującego w czwartej lidze stanowej São Paulo – Votoraty. Z Votoraty awansował do trzeciej ligi stanowej, by w 2007 z 19 bramkami zostać królem strzelców tych rozgrywek. W 2007 został zawodnikiem pierwszoligowego Clube Atlético Mineiro. W barwach Galo zadebiutował 11 czerwca 2008 w wygranym 3–2 wyjazdowym meczu ligi stanowej z Democrata Governador Valadares[3]. Ostatni raz w barwach klubu z Belo Horizonte Marcelo Nicácio wystąpił 27 kwietnia 2008 w przegranym 0–5 meczu derbowym w lidze stanowej z Cruzeiro EC[4]. Ogółem w barwach „Galo” rozegrał 11 spotkań, w których zdobył 3 bramki.

W latach 2007–2010 był kolejno wypożyczany z Atlético do drugoligowych: CRB Maceió, Amériki Natal, Fortalezy i Figueirense FC. W 2009 z Fortalezą zdobył mistrzostwo stanu CearáCampeonato Cearense oraz 13 bramkami został królem strzelców tych rozgrywek. W 2010 został zawodnikiem pierwszoligowej Ceary Fortaleza. Z Cearą zdobył mistrzostwo stanu w 2011. Po spadku Ceary do drugiej ligi w 2011, na początku 2012 został zawodnikiem bułgarskiego Liteksu Łowecz.

W lidze bułgarskiej zadebiutował 3 marca 2012 w wygranym 3–0 meczu z klubem Widima-Rakowski Sewliewo. W meczu tym Marcelo Nicácio strzelając bramki w 7, 28 i 86 min. skompletował hat-tricka[5]. Mimo 10 strzelonych bramek w 14 meczach Marcelo Nicácio latem 2012 zdecydował się powrócić do Brazylii, gdzie został zawodnikiem drugoligowej Vitórii Salvador. W listopadzie 2012 awansował z Vitórią do Série A.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2003 EC Bahia Brazylia  Campeonato Brasileiro Série A 26 0
2004/05 Skoda Ksanti Grecja  Alpha Ethniki 4 0
2006 Votoraty Brazylia  Campeonato Paulista Série B ? ?
2007 Votoraty Brazylia  Campeonato Paulista Série A3 ? 19
2007 CRB Maceió Brazylia  Campeonato Brasileiro Série B 27 15
2008 Atlético Mineiro Brazylia  Campeonato Brasileiro Série A 0 0
2008 América Natal Brazylia  Campeonato Brasileiro Série B 31 7
2009 Fortaleza Brazylia  Campeonato Brasileiro Série B 31 16
2010 Atlético Mineiro Brazylia  Campeonato Brasileiro Série A 0 0
2010 Figueirense Brazylia  Campeonato Brasileiro Série B 10 2
2010 Ceará Fortaleza Brazylia  Campeonato Brasileiro Série A 12 1
2011 Ceará Fortaleza Brazylia  Campeonato Brasileiro Série A 21 5
2011/12 Liteks Łowecz Bułgaria  A PFG 14 10
2012 Vitória Salvador Brazylia  Campeonato Brasileiro Série B 9 1

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Marcelo Nicácio występował w olimpijskiej reprezentacji Brazylii. W 2003 roku uczestniczył w Igrzyskach Panamerykańskich w Santo Domingo na których Brazylia zdobyła srebrny medal. Na turnieju Marcelo Nicácio wystąpił w trzech meczach z Dominikaną, Kubą i Argentyną.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bahia 1 – 2 Flamengo. guardian.touch-line.com. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).
  2. Skoda 2 – 0 Ionikos. guardian.touch-line.com. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).
  3. Democrata-GV 2 – 3 Atlético-MG. galodigital.com.br. [dostęp 2013-01-15]. (port.).
  4. Atlético-MG 0 – 5 Cruzeiro. galodigital.com.br. [dostęp 2013-01-15]. (port.).
  5. Litex 3 – 0 Rakovski. guardian.touch-line.com. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Miniencyklopedia Piłka Nożna nr 11-12/2004, roz. Historia meczów reprezentacji Brazylii 1914–2004, cz. 5 (1957–2004), Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, str. 79.
  • Profil
  • Profil
  • Profil
  • Profil