Marcin Biały (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Biały
Dziekan
Ilustracja
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1830
Korniaktów

Data i miejsce śmierci

23 lipca 1923
Brzozów

Miejsce pochówku

Cmentarz Komunalny w Brzozowie

Proboszcz parafii Przemienienia Pańskiego w Brzozowie
Okres sprawowania

2 października 1882–23 czerwca 1923

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

2 czerwca 1855

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)

Marcin Biały[a] (ur. 17 sierpnia 1830 w Korniaktowie, zm. 23 lipca 1923 w Brzozowie) – polski duchowny rzymskokatolicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1830 jako najstarszy syn Marcina (1799-1881, kolonista litewski, sprawujący stanowisko sekretarza gminnego w Korniaktowie) i Marii z domu Decowskiej. Miał rodzeństwo w liczbie 21 sióstr i braci. Wśród nich byli Stanisław Biały (1868-1932, prawnik, polityk), Stanisław (1891-1918, inżynier).

W 1849 ukończył gimnazjum w Rzeszowie. W 1851 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Przemyślu[1]. Wstąpił do seminarium duchownego w Przemyślu. 2 czerwca 1855 otrzymał sakrament święceń. Posługiwał jako wikariusz w Rzeszowie do 1857, w Tyczynie do 1870. Od 11 lutego 1870 do 3 października 1882 był proboszczem w Trzebosi. Od stycznia 1880 był dziekanem leżajskim, później dziekanem brzozowskim[2], od lutego 1880 kanonikiem honorowym diecezji przemyskiej[3]. 2 października 1882 został proboszczem parafii Przemienienia Pańskiego w Brzozowie, funkcjonującej przy tamtejszym kościele pod tym wezwaniem. Urząd pełnił do końca życia. 2 lipca 1904 został kanonikiem honorowym kapituły katedralnej. Pełnił inne funkcje kościelno-administracyjne. W 1888 był współzałożycielem i został wybrany prezesem Powiatowego Towarzystwa Zaliczkowego w Brzozowie[4], pełniąc tę funkcję do 1913 (w międzyczasie był członkiem dyrekcji[5]). Podczas jego urzędowania brzozowska kolegiata została odnowiona w latach 1902-1905[6].

Był zastępcą przewodniczącego Rady Szkolnej Powiatowej w Brzozowie[7]. Działał na rzecz patriotyzmu i ruchu narodowego wspólnie z bratem Stanisławem, działaczem politycznym.

W 1898 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa[8][9][10].

Grobowiec rodziny Biały w Brzozowie

Zmarł 23 lipca 1923 w Przemyślu w wieku 93 lat i w 68 roku kapłaństwa[11][12]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym w Brzozowie.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W zapisie w języku łacińskim: Martinus Biały.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Przemyślu za rok szkolny 1894. Przemyśl: 1894, s. 122.
  2. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 497.
  3. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 496.
  4. Lucjan Krynicki: Kolegiata pw. Przemienienia Pańskiego w Brzozowie. Brzozów: 1997, s. 20. ISBN 83-86801-50-6.
  5. Statystyka Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych w Galicyi z W. Księstwem Krakowskiem za Rok 1903. Lwów: 1904, s. 2.
  6. Lucjan Krynicki: Kolegiata pw. Przemienienia Pańskiego w Brzozowie. Brzozów: 1997, s. 31. ISBN 83-86801-50-6.
  7. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 613.
  8. Odznaczenia jubileuszowe. „Nowa Reforma”, s. 5, Nr 277 z 3 grudnia 1898. 
  9. Odznaczenia jubileuszowe. „Echo Przemyskie”, s. 1, Nr 97 z 4 grudnia 1898. 
  10. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 186.
  11. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. 5-9, s. 116, 1923. 
  12. Elenchus Cleri Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1924. Przemyśl: 1924, s. 120.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]