Marcin Bronikowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Bronikowski
Ilustracja
Marcin Bronikowski
Busko-Zdrój, 30 czerwca 2012
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1968
Warszawa

Data śmierci

29 lutego 2024

Typ głosu

baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak operowy

Aktywność

1992 - 2024

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Marcin Tomasz Bronikowski (ur. 28 maja 1968 w Warszawie, zm. 29 lutego 2024 w Albanii) – polski śpiewak operowy, baryton. Syn dziennikarza TVP Adama Bronikowskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Liceum Muzyczne im. Karola Szymanowskiego w Warszawie (klasa trąbki), a w 1992 uzyskał dyplom z wyróżnieniem i tytuł magistra sztuki w Konserwatorium Muzycznym w Sofii[1] (Bułgaria), w klasie śpiewu solowego i aktorstwa profesora Rusko Ruskova (1934-2015).

W 1994 zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie partią Alberta w Wertherze Julesa Masseneta. Na tej scenie zaśpiewał ponadto w Carmen Georgesa Bizeta (Escamillo)[2], Traviacie Giuseppe Verdiego (Giorgio Germont)[3], Łucji z Lammermoor Gaetano Donizettiego (Enrico Ashton)[4] oraz jako tytułowy Eugeniusz Oniegin Piotra Czajkowskiego[5].

Występował na scenach operowych i filharmonicznych w Polsce: Teatr Wielki w Poznaniu, Opera Krakowska[6], Filharmonia Narodowa w Warszawie, NOSPR[7], Studio Koncertowe PR im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, Filharmonia we Wrocławiu, Filharmonia w Bydgoszczy, Filharmonia w Rzeszowie oraz Opera i Filharmonia Podlaska w Białymstoku i za granicą: m.in. La Scala, Royal Opera House Covent Garden w Londynie, New Zealand Opera w Auckland, Opera North w Leeds, Teatro Argentino w La Plata, Teatro Verdi w Trieście.

Zmarł nagle 29 lutego 2024 podczas podróży po Albanii[8][9]. Został pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach w Warszawie[10]. W 2024 został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[11].

Wiodące role[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Kompozytor Rola Miejsce Rok
Carmen Georges Bizet Escamillo Trondheim Symfoniorkester[12] 2014
Cavalleria rusticana Pietro Mascagni Alfio New Zealand Opera, Auckland[13] 2011
Don Pasquale Gaetano Donizetti Dottor Malatesta AGAO, Pamplona[14] 2015
Eugene Onegin Piotr Czajkowski Eugene Onegin Teatro Argentino, La Plata[15] 2011
Faust Charles Gounod Valentin Opera North, Leeds[16] 2012
Król Roger Karol Szymanowski Król Roger Festival Amazonas de Ópera, Manaus 2013
La Cenerentola Gioacchino Rossini Dandini Royal Opera House Covent Garden, Londyn[17]

New Zealand Opera, Auckland[18]

2000

2015

La Traviata Giuseppe Verdi Giorgio Germont Teatr Wielki – Opera Narodowa, Warszawa[19] 2015
La boheme Giacomo Puccini Marcello Oper Leipzig[20] 2015
Madama Butterfly Giacomo Puccini Sharpless Scottish Opera, Glasgow[21] 2014
Pagliacci Ruggero Leoncavallo Silvio New Zealand Opera, Auckland[13] 2011
Werther Jules Massenet Albert Teatr Wielki, Poznań[22] 2013

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1992: I nagroda i wyróżnienie na konkursie Juliana Gayarre w Pampelunie (Hiszpania)
  • 1992: I nagroda na konkursie wokalnym w Bilbao (Hiszpania)[23]
  • 1992: III nagroda na I Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie
  • 1999: I nagroda na konkursie Miriam Helin w Helsinkach (Finlandia)
  • 1994: III nagroda na konkursie UNISA w Pretorii (RPA),
  • 1991: III nagroda na konkursie wokalnym w Vèrvièrs (Belgia)
  • 1996: finalista w konkursie Leonarda Bernsteina w Jerozolimie (Izrael)
  • 1993: wyróżnienie w konkursie Cardiff Singers of The World w Cardiff (Walia).
  • 2013: laureat „Honorowego Srebrnego Asa” za zasługi dla kultury polskiej za granicą[24]
  • 2010: laureat „Honorowej Perły 2010”, przyznawanej przez miesięcznik „Polish Market”, wręczonej przez Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego – profesora Jerzego Buzka „za propagowanie polskiej muzyki na największych scenach operowych świata"[25]
  • 2013: laureat Nagrody Miasta Stołecznego Warszawy za szczególne zasługi dla miasta[26]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Donizetti  Maria Stuarda (rola Lord Cecil) z Bayerischer Rundfunk w Monachium dla wytwórni  Nightingale - Szwajcaria 2000
  • Donizetti  Il Paria (Zarete) dla wytwórni  Bongiovanni - Bologna 2001
  • Meyerbeer Les Huguenots  (Le Comte de Nevèrs) dla wytwórni Dynamic w ramach festiwalu w Martina Franca 2002
  • Dvořak Jacobin (Bohuš) dla WDR Kolonia 2003
  • Rediscovering Forgotten Masterpieces – pieśni Karłowicza i Bairda dla JBRecords 2014

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wykształcenie Marcina Bronikowskiego. [dostęp 2016-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-22)].
  2. ↑ Obiekty - Archiwum Teatr Wielki [online], archiwum.teatrwielki.pl [dostęp 2016-01-21].
  3. ↑ La traviata [online], Teatr Wielki Opera Narodowa [dostęp 2016-01-14].
  4. ↑ Obiekty - Archiwum Teatr Wielki [online], archiwum.teatrwielki.pl [dostęp 2016-01-14].
  5. ↑ Eugeniusz Oniegin [online], dziennikteatralny.pl [dostęp 2016-01-14].
  6. ↑ Opera Krakowska [online], opera.krakow.pl [dostęp 2016-01-15].
  7. ↑ Siedziba NOSPR od zawsze jest domem polskich kompozytorów [online], polskieradio.pl [dostęp 2016-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-26].
  8. ↑ Magdalena Pinkwart, Zmarł Marcin Bronikowski, wybitny śpiewak operowy i podróżnik - Read&Fly Magazine [online], 2 marca 2024 [dostęp 2024-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2024-03-02] (pol.).
  9. ↑ Marcin Bronikowski nie żyje. Wybitny śpiewak operowy miał 55 lat - Dwójka - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  10. ↑ Anna Markiewicz, Ostatnia droga Marcina Bronikowskiego. Wzruszające słowa jego żony na pogrzebie [online], zlotascena.pl, 13 marca 2024 [dostęp 2024-03-15] (pol.).
  11. ↑ M.P. z 2024 r. poz. 310
  12. ↑ Trondheim Symfoniorkester - Carmen | Olavshallen [online], Olavshallen [dostęp 2016-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-26].
  13. ↑ a b Programme of exciting contrasts for 2011 Opera Season | Creative New Zealand [online], www.creativenz.govt.nz [dostęp 2016-01-21].
  14. ↑ DON PASQUALE - Teatro Gayarre [online], www.teatrogayarre.com [dostęp 2016-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-26].
  15. ↑ Opera Eugene Onegin 2011 [online], www.teatroargentino.gba.gov.ar [dostęp 2016-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-12].
  16. ↑ Faust [online], Opera North [dostęp 2016-01-21].
  17. ↑ http://www.rohcollections.org.uk/performance.aspx?performance=6166&row=2 [dostęp 2016-01-21]
  18. ↑ NZ Opera presents: La Cenerentola (Cinderella) [online], Eventfinda [dostęp 2016-01-21].
  19. ↑ Traviata [online], Teatr Wielki Opera Narodowa [dostęp 2016-01-21].
  20. ↑ e, La Bohème - Giacomo Puccini [online], Oper Leipzig [dostęp 2016-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-26] (niem.).
  21. ↑ Madama Butterfly Production Pictures | Scottish Opera [online], www.scottishopera.org.uk [dostęp 2016-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-26].
  22. ↑ Teatr Wielki w Poznaniu: Werther [online], kulturaonline.pl [dostęp 2016-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-27].
  23. ↑ Bilbao International Singing Competition [online], www.bizkaia.eus [dostęp 2020-06-11].
  24. ↑ Marcin Bronikowski laureatem Nagrody m.st. Warszawy | Prostoomuzyce [online], prostoomuzyce.pl [dostęp 2016-01-16].
  25. ↑ Marcin Bronikowski [online], www.marcin-bronikowski.art.pl [dostęp 2015-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-08].
  26. ↑ Laureat nagrody „Miasta Stołecznego Warszawy”

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Bronikowski&oldid=73565065”