Marco Uccellini
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1603 lub 1610 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
kompozytor |
Marco Uccellini (ur. ok. 1603[1][2] lub 1610[3] w Forlimpopoli, zm. 10 września 1680 tamże[1][2][3]) – włoski kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny arystokratycznej, otrzymał święcenia kapłańskie[3]. Studiował w Asyżu[1][2][3], gdzie jego nauczycielem mógł być Giovanni Battista Buonamente[3]. W 1641 roku wyjechał do Modeny, gdzie podjął służbę na dworze książąt d’Este[1][3]. Pełnił funkcję kapelmistrza i mistrza dworskiej muzyki instrumentalnej. Uczył też muzyki dzieci księcia Franciszka I, któremu towarzyszył również podczas podróży dyplomatycznych[3]. Od 1647 roku był również kapelmistrzem katedry w Modenie[1][2][3]. W 1655 roku podczas pobytu na dworze kardynała Ottavia Acquavivy w Rimini grał na skrzypcach przed goszczącą tam królową Krystyną szwedzką[3]. Od 1660 roku przebywał na dworze książąt Farnese w Parmie w charakterze nadwornego kapelmistrza[1][3]. W 1668 roku na uroczystości zaślubin syna księcia Ranuccio II poprowadził wykonanie swojego 3-chórowego motetu. W 1679 roku wrócił do rodzinnego Forlimpopoli[3].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Należał do czołowych włoskich kompozytorów i wirtuozów skrzypiec okresu środkowego baroku, zapoczątkował działalność tzw. modeńskiej szkoły skrzypcowej[3]. Główny trzon twórczości Uccelliniego stanowią utwory kameralne, w tym tańce i wariacje oparte na popularnych tematach pieśniowych[3]. W swoich kompozycjach dbał o zwartość i klarowność formy, stosował scalanie formy przy pomocy repetycji i rekapitulacji, prowadził tematy na różnych stopniach skali[3]. W formie sonatowej ograniczał liczbę odcinków na rzecz kilku większych części[3]. Interesował się techniką kanoniczną stosując nieraz zawiłe konstrukcje, sięgał też do tradycji ricercarowej[3]. Jego Sonate, over canzoni z 1649 roku stanowią najstarszy znany zbiór sonat na skrzypce i basso continuo[3]. Zaginęła natomiast większość jego twórczości scenicznej[1].
Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]
(na podstawie materiałów źródłowych[1][3])
Utwory instrumentalne
- Sonate, sinfonie et correnti na 2–4 głosy i basso continuo (wyd. Wenecja 1639)
- Sonate, arie et correnti na 2–3 głosy i basso continuo (wyd. Wenecja 1642)
- Sonate, correnti et arie na 1–3 głosy i basso continuo (wyd. Wenecja 1645)
- Sonate, over canzoni na skrzypce i basso continuo (wyd. Wenecja 1649)
- Ozio regio: Compositioni armoniche sopra il violino e diversi alti strumenti na 1–6 głosów i basso continuo (wyd. Wenecja 1660, 2. wydanie Antwerpia 1668)
- Sinfonici concerti brevi e facili na 1–4 głosy (wyd. Wenecja 1667)
- Sinfonie boscareccie na skrzypce, basso continuo i 2 skrzypiec ad libitum (wyd. Antwerpia 1669)
Utwory wokalno-instrumentalne
- Salmi na 1 i 3–5 głosów oraz basso continuo (wyd. Wenecja 1654)
Opery
- Gli eventi di Filandro ad Edessa (wyst. Parma 1675)
Balety
- Le navi d’Enea (wyst. Parma 1673)
- Il Giove d’Elide fulminato (wyst. Parma 1677)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3713. ISBN 0-02-865571-0.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 932. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 183–184. ISBN 978-83-224-0905-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Marco Uccellini – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project