Marek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marekimię męskie pochodzenia łacińskiego, należące do wąskiej grupy najstarszych imion rzymskich[1] (imion właściwych, praenomen[2], por. Tyberiusz, Aulus, Maniusz, Gajusz, Lucjusz, Publiusz, Tytus, Serwiusz), utworzone z *Mart-ico-s od imienia boga Mars, Martis[3] i oznaczające „należący do Marsa, związany z Marsem”. W Polsce imię to jest notowane od XIII wieku, choć poza współczesnością nie było często spotykane, w formach Marek, Marko, Margusz, Markusz, Merkusz. Zapisana została także żeńska Marka (1263) – żeński odpowiednik imienia Marek lub zdrobnienie od imion żeńskich rozpoczynających się na Mar-, takich jak Margorzata (= Małgorzata) lub Maria – oraz Markusław, staropolskie imię utworzone od imienia Marek poprzez dodanie typowej dla imion słowiańskich cząstki -sław. Imię to według danych 2022 r. jest na 10 miejscu najpopularniejszych imion męskich[4].

Staropolskie zdrobnienia: Marczko, Marczurko, Marczyk, Markiel, Markil, Markosz, Markuszek; z niem. Markiel, Merkil. Możliwe też inne zdrobnienia z podstawą Mar-[5]

Święci w Kościele katolickim o imieniu Marek są liczni (ponad 30 osób), a najważniejszym z nich jest św. Marek Ewangelista.

Odpowiedniki w innych językach[edytuj | edytuj kod]

Marek imieniny obchodzi[edytuj | edytuj kod]

Znane osoby noszące imię Marek[edytuj | edytuj kod]

Ludzie o nazwisku Marek[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Grzenia, Słownik imion, Warszawa: PWN, 2002, ISBN 83-01-13741-X, OCLC 830306364.
  2. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych t. 4, Kraków: Wyd. WAM, 2000, ISBN 83-7097-671-9, OCLC 830259526.
  3. T. Milewski, Społeczeństwo rzymskie w świetle imiennictwa osobowego, [w:] Filomata, nr 143, grudzień 1960.
  4. Otwarte Dane, dane.gov.pl [dostęp 2022-06-13].
  5. M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0.