Marek Cecyliusz Metellus (pretor 206 p.n.e.)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marcus Caecilius Metellus Denter – rzymski pretor w roku 206 p.n.e.

Członek wpływowego plebejskiego rodu rzymskiego Cecyliuszy, syn Lucjusza Cecyliusza Metellusa Dentera[1], konsula w 251 p.n.e. W 216 p.n.e. brał udział w bitwie pod Kannami i po klęsce Rzymian, znalazł się wśród uciekinierów w Kaluzjum. Tam w obliczu nieszczęcia i utraty nadziei grupa młodych nobilów z Markiem Metellusem na czele planowała opuszczenie Italii. Zamiar ten pokrzyżował Publiusz Korneliusz Scypion, wymuszając na nich przysięgę wierności dla Rzymu i przejmując dowództwo nad uchodźcami w[2][3].

W 214 p.n.e. sprawował funkcję kwestora. Owcześni cenzorzy, Publiusz Furiusz Filus i Marek Atiliusz Regilus, uznali tych co po klęsce pod Kannami nosili się z zamiarem opuszczenia Italii, a którym przewodził Marek Cecyliusz, za winnych spiskowania na szkodę rzeczypospolitej. Metellus został pozbawiony konia państwowego i zdegradowany przez przeniesienie z centurii jazdy do najniższej klasy ludności[4][5]

W 213 p.n.e. został wybrany trybunem ludowym[6] i wezwał do odpowiedzialności przed ludem cenzorów, którzy w poprzednim roku go ukarali. Dziewięciu innych trybunów, jego kolegów w urzędzie, sprzeciwiło się temu i cenzorzy zostali uwolnieni[7].

W 209 p.n.e. cenzorowie Marek Korneliusz Cetegus i Publiusz Semproniusz Tuditianus ustalając członków senatu usunęli z jego składu Marka Cecyliusza Metellusa jako niesławnego inicjatora planu opuszczenia Italii[8].

W 208 p.n.e. został wraz z Gajuszem Mamiliuszem edylem plebejskim. Przeprowadzili dwudniowe igrzyska plebejskie oraz postawili w świątyni Cerery trzy posągi[9].

W 206 p.n.e. został pretorem miejskim, a po Kwintusie Mamiliuszu przejął obowiązki pretora do spraw między obywatelami a obcymi[10].

W 205 p.n.e. wszedł w skład poselstwa wysłanego przez Rzym do Attalosa króla Pergamonu. Attalos w dowód przyjaźni przekazał Rzymianom święty kamień z Pesynuntu we Frygii, uważany za matkę bogów. Kamień został uroczyście sprowadzony przez poselstwo do Rzymu[11].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pliniusz ↓, Historia Naturalna;VII;139.
  2. ↑ Liwiusz_XXI ↓, Dzieje Rzymu; Księga XXII,53.
  3. ↑ Waleriusz ↓, Factorum et dictorum memorabilium;V;6.7.
  4. ↑ Liwiusz_XXI ↓, Dzieje Rzymu; Księga XXIV,18.
  5. ↑ Waleriusz ↓, Factorum et dictorum memorabilium;II;9.8.
  6. ↑ W starszej lieraturze uważano, że były to dwie różne osoby: Lucjusz Metellus, trybun ludowy w 213 p.n.e. (William Smith ed: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology. (ang.).) i Marek Metellus, pretor w 206 p.n.e. (William Smith ed: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology. (ang.).; obecnie za Friedrich Münzer: Paulys Realencyclopädie der classischen AltertumswissenschaftRE:Band III,1. (niem.).) przyjmuje się, że jest to jedna osoba.
  7. ↑ Liwiusz_XXI ↓, Dzieje Rzymu; Księga XXIV,43.
  8. ↑ Liwiusz_XXI ↓, Dzieje Rzymu; Księga XXVII,11.
  9. ↑ Liwiusz_XXI ↓, Dzieje Rzymu; Księga XXVII,36.
  10. ↑ Liwiusz_XXVIII ↓, Dzieje Rzymu; Księga XXVIII;10.
  11. ↑ Liwiusz_XXVIII ↓, Dzieje Rzymu; Księga XXIX;11.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Gajusz Pliniusz Sekundus: K. PLINIUSZA STARSZEGO HISTORYI NATURALNEJ KSIĄG XXXVII. T. III. Poznań: W Księgarni i Drukarni J. Łukaszewicza, MDCCCXXXXV.
  • VALERIVS MAXIMVS: FACTORVM ET DICTORVM MEMORABILIVM LIBRI NOVEM. [dostęp 2019-07-07]. (łac.).
  • Tytus Liwiusz: Dzieje Rzymu od założenia Miasta. T. Księgi XXI-XXVII. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich – Wydawnictwo, 1974.
  • Tytus Liwiusz: Dzieje Rzymu od założenia Miasta. T. Księgi XXVIII-XXXIV. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich – Wydawnictwo, 1976.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Cecyliusz_Metellus_(pretor_206_p.n.e.)&oldid=58877642”