Przejdź do zawartości

Marek Lasota

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Lasota
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1960
Olkusz

Zawód, zajęcie

publicysta, polityk, historyk

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

poseł na Sejm I kadencji (1991–1993)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Marek Wojciech Lasota (ur. 14 maja 1960 w Olkuszu) – polski publicysta, polityk, historyk i samorządowiec, poseł na Sejm I kadencji, pracownik Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie, dyrektor Muzeum Armii Krajowej w Krakowie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1984 ukończył studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiował tam również filmoznawstwo. Kształcił się także w latach 1982–1984 na Wydziale Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W 2008 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy pt. Kardynał Karol Wojtyła w dokumentach aparatu bezpieczeństwa PRL.

Jest publicystą, autorem i redaktorem publikacji książkowych: Donos na Wojtyłę (otrzymał za nią nagrodę Stowarzyszenia Wydawców Katolickich „Feniks”) oraz Kościół zraniony. Proces księdza Lelity i sprawa kurii krakowskiej (wspólnie z Filipem Musiałem), poświęconych historii PRL oraz działaniom komunistycznych służb wobec Kościoła katolickiego. Tej samej tematyce poświęcone są jego publikacje prasowe, m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Arcanach”, „Gościu Niedzielnym” i innych. Jest również współautorem, konsultantem i uczestnikiem programów telewizyjnych i radiowych poświęconych tej tematyce, a także prezenterem programów w TVP Historia. Wygłosił kilkadziesiąt wykładów i odczytów na temat biografii Jana Pawła II, kościoła w państwie komunistycznym oraz represji wobec środowisk twórczych i dziennikarskich w Krakowie.

W 1978 współpracował ze środowiskiem krakowskiego SKS, następnie współtworzył we wrześniu 1980 struktury Niezależnego Zrzeszenia Studentów na UJ, był członkiem zarządu uczelnianego tej organizacji. W okresie stanu wojennego wchodził w skład kierownictwa działającej w konspiracji Krakowskiej Komisji Wykonawczej NZS. W 1989 pracował w sekcji informacji zarządu Regionu Małopolska NSZZ „Solidarność”.

W 1991 został wybrany do Sejmu I kadencji z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, z którego odszedł po kilkunastu miesiącach. Pełnił funkcję sekretarza Sejmu, został wiceprzewodniczącym polsko-indyjskiej grupy międzyparlamentarnej, pracował m.in. w Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego. Był później członkiem Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego.

Od 1995 do 1996 pracował w strukturach podległych Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, następnie w latach 1996–2000 był dyrektorem katolickiego liceum w Dąbrowie Górniczej. Od 2000 pozostaje zatrudniony w Biurze Edukacji Publicznej Oddziału IPN w Krakowie, kierując pracami edukacyjnymi, wydawniczymi i wystawienniczymi. W listopadzie 2007 zastąpił Ryszarda Terleckiego na stanowisku dyrektora krakowskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej. Został też wykładowcą w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum w Krakowie.

Członek Inicjatywy Małopolskiej im. króla Władysława Łokietka, Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, Stowarzyszenia NZS 1980 oraz Bractwa św. Benedykta. Został członkiem kapituły Medalu „Niezłomnym w słowie”[1].

Od 2002 do 2010 sprawował mandat radnego sejmiku małopolskiego (z ramienia Platformy Obywatelskiej). Nie uzyskał reelekcji na kolejną kadencję, jednak ponownie objął mandat radnego w 2011, zastępując jednego z nowo wybranych parlamentarzystów[2].

W 2014 został zaprezentowany jako kandydat Prawa i Sprawiedliwości na prezydenta Krakowa[3]. W drugiej turze głosowania przegrał z Jackiem Majchrowskim, uzyskał natomiast mandat radnego miejskiego w Krakowie[4], obejmując następnie funkcję wiceprzewodniczącego rady miejskiej[5]. Zrezygnował z mandatu w trakcie kadencji w związku z objęciem w 2017 funkcji dyrektora Muzeum Armii Krajowej w Krakowie[6].

W 2017 został członkiem Rady Muzeum przy Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu[7]. W kwietniu 2021 złożył rezygnację z członkostwa w tej radzie w geście sprzeciwu wobec włączenia do niej Beaty Szydło[8].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2013 został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności[9], a w 2017 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[10].

Wyniki wyborcze

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1991 Porozumienie Obywatelskie Centrum Sejm I kadencji nr 35 4459 (1,47%)T[11]
2002 KKW Platforma Obywatelska – Prawo i Sprawiedliwość Sejmik Województwa Małopolskiego II kadencji nr 1 6567 (5,12%)T[12]
2006 Platforma Obywatelska RP Sejmik Województwa Małopolskiego III kadencji nr 1 13 666 (10,41%)T[13]
2010 Platforma Obywatelska RP Sejmik Województwa Małopolskiego IV kadencji nr 1 6482 (4,57%)N[a][14]
2014 Prawo i Sprawiedliwość Prezydent Miasta Krakowa 65 417 (26,95%)[15]
80 477 (41,23%)N[16]
Rada Miasta Krakowa VII kadencji nr 4 7688 (17,63%)T[4]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W 2011 został radnym, zastępując Lidię Gądek.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2013-05-01].
  2. ↑ Nowi radni w małopolskim sejmiku. malopolskie.pl, 7 listopada 2011. [dostęp 2013-05-01].
  3. ↑ Marek Lasota – wspólny kandydat. Obiecuje słuchać krakowian. gazeta.pl, 15 września 2014. [dostęp 2014-09-16].
  4. ↑ a b Wybory samorządowe 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2014-12-01].
  5. ↑ Marek Lasota wiceprzewodniczącym Rady Miasta Krakowa. radiokrakow.pl, 14 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-16].
  6. ↑ Marek Lasota jest już dyrektorem Muzeum AK. dziennikpolski24.pl, 17 stycznia 2017. [dostęp 2018-09-21].
  7. ↑ Pierwsze posiedzenie nowej kadencji Rady Muzeum Auschwitz-Birkenau. auschwitz.org, 24 maja 2017. [dostęp 2021-04-16].
  8. ↑ Bartłomiej Kuraś: Kolejne rezygnacje z Rady Muzeum Auschwitz po dokooptowaniu Beaty Szydło. wyborcza.pl, 15 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-16].
  9. ↑ Jan Lityński na obchodach rocznicy strajków w Hucie im. Lenina. prezydent.pl, 26 kwietnia 2013. [dostęp 2013-05-01].
  10. ↑ Prezydent: NZS i ruch studencki są bardzo bliskie memu sercu. prezydent.pl, 20 lutego 2017. [dostęp 2017-02-21].
  11. ↑ M.P. z 1991 r. nr 41, poz. 288.
  12. ↑ Wybory samorządowe 2002. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-03-19].
  13. ↑ Wybory samorządowe 2006. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-03-19].
  14. ↑ Wybory samorządowe 2010. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-03-19].
  15. ↑ Wybory samorządowe 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-03-19].
  16. ↑ Wybory samorządowe 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-03-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Lasota&oldid=71756125”