Marek Safjan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Marek Safjan
Marek Safjan jako sędzia TK
Marek Safjan jako sędzia TK
Kraj działania Polska
Data i miejsce urodzenia 28 sierpnia 1949
Warszawa
Profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo cywilne, prawo europejskie, prawo handlowe, prawo medyczne
Alma Mater Uniwersytet Warszawski
Doktorat 1980 – prawo
Uniwersytet Warszawski
Habilitacja 1990 – prawo
Uniwersytet Warszawski
Profesura 22 października 1998
Doktor honoris causa
(Europejski Instytut Uniwersytecki – 2012)
Profesor zwyczajny
Uczelnia Uniwersytet Warszawski
Okres zatrudn. od 1998
Polski sędzia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Okres spraw. 2009
Poprzednik Jerzy Makarczyk
Prezes Trybunału Konstytucyjnego
Okres spraw. 1998–2006
Poprzednik Andrzej Zoll
Następca Jerzy Stępień
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Zasługi Republiki Włoskiej II Klasy (1951-2001)

Marek Henryk Safjan (ur. 28 sierpnia 1949 w Warszawie) – polski prawnik, sędzia, specjalista w zakresie prawa cywilnego, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1998–2006 prezes Trybunału Konstytucyjnego, od 2009 sędzia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1971 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, po czym pozostał pracownikiem tej uczelni. Tam też uczestniczył w seminarium doktoranckim prowadzonym przez profesora Stanisława Ehrlicha[1]. Był uczestnikiem prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[2]. W 1980 uzyskał stopień doktora nauk prawnych, a w 1990 stopień doktora habilitowanego. W 1998 otrzymał tytuł naukowy profesora. Specjalizuje się w zakresie prawa cywilnego i prawa medycznego, opublikował około 200 prac naukowych. Był też stałym publicystą tygodnika „Newsweek Polska” oraz członkiem rady Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

W latach 1996–1997 pełnił funkcję prorektora UW. Został członkiem Collegium Invisibile[3], przewodniczącym rady naukowej Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości i przedstawicielem Polski w Komitecie ds. Bioetyki Rady Europy. Został członkiem krajowym korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności oraz członkiem Komitetu Etyki w Nauce Polskiej Akademii Nauk.

W 1997 został wybrany w skład Trybunału Konstytucyjnego. W styczniu 1998 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski powołał go na stanowisko prezesa TK. 5 listopada 2006 zakończył dziewięcioletnią kadencję sędziego.

W lutym 2009 został nominowany do objęcia stanowiska polskiego sędziego w Europejskim Trybunale Sprawiedliwości. 6 października 2009 podczas uroczystej sesji inauguracyjnej złożył ślubowanie jako nowy sędzia ETS, zastępując na tym stanowisku Jerzego Makarczyka. W kwietniu 2015 otrzymał nominację na drugą sześcioletnią kadencję[4].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Zbigniewa Safjana, mężem Doroty Safjan.

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2000 odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej II klasy[5], a w 2010 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

W 2004 otrzymał Nagrodę im. Księdza Idziego Radziszewskiego Towarzystwa Naukowego KUL. W 2006 został laureatem Nagrody Kisiela, a w 2007 uhonorowany w Strasburgu Medalem Pro merito za działalność jako prezesa Trybunału Konstytucyjnego oraz za zaangażowanie w prace i działalność europejskich instytucji badawczych i akademickich.

Doktor honoris causa Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego we Florencji (2012)[7].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Informator o badaniach nad rodziną (współautor), 1975
  • Instytucja rodzin zastępczych: problemy prawno-organizacyjne, 1982
  • Koszty sądowe w sprawach cywilnych: raport z badań (współautor), 1994
  • Odpowiedzialność odszkodowawcza władzy publicznej (po 1 września 2004 roku), 2004
  • Osamotnione dzieci: rodziny zastępcze i rodzinne domy dziecka, 1983
  • Prawo i medycyna: ochrona praw jednostki a dylematy współczesnej medycyny, 1998
  • Prawo wobec ingerencji w naturę ludzkiej prokreacji, 1990
  • Prawo Wspólnot Europejskich a prawo polskie. Prawo spółek (red.), 1996
  • Wyzwania dla państwa prawa, 2007
  • Zobowiązania: zarys wykładu. Witold Czachórski (współautor aktualizacji), 1994

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Maciej Łętowski: Kaczyński myśli Leninem?. wyborcza.pl, 12 marca 2016. [dostęp 2016-04-06].
  2. ↑ Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001. ISBN 83-7059-503-0. [dostęp 2016-04-05].
  3. ↑ Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2016-04-05].
  4. ↑ Marek Safjan ponownie sędzią TSUE. uniaeuropejska.org, 3 kwietnia 2015. [dostęp 2016-05-13].
  5. ↑ Safjan Sig. Marek: Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana (wł.). quirinale.it, 14 marca 2000. [dostęp 2016-04-05].
  6. ↑ M.P. z 2011 r. Nr 20, poz. 212
  7. ↑ Doctor Honoris Causa of the EUI (ang.). European University Institute. [dostęp 2018-09-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Prezesi Trybunału Konstytucyjnego
Alfons Klafkowski (1985–1989) • Mieczysław Tyczka (1989–1993) • Andrzej Zoll (1993–1997) • Marek Safjan (1998–2006) • Jerzy Stępień (2006–2008) • Bohdan Zdziennicki (2008–2010) • Andrzej Rzepliński (2010–2016) • Julia Przyłębska (od 2016)
Godło Polski
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Safjan&oldid=54478822”