Maria Liwo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Janina Liwo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1916
Mielec

Data i miejsce śmierci

29 stycznia 1984
Rzeszów, PRL

Zawód, zajęcie

prawniczka

Maria Janina Liwo (ur. 23 stycznia 1916 w Mielcu, zm. 29 stycznia 1984 w Rzeszowie) – polska prawniczka, działaczka organizacji narodowych, więźniarka gestapo, harcerka i działaczka konspiracji w czasie niemieckiej okupacji.

Grobowiec Józefa i Marii Liwo

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 23 stycznia 1916 w Mielcu w rodzinie Józefa i Janiny z domu Harasiewicz. Absolwentka Prywatnego Gimnazjum Żeńskiego w Rzeszowie (1934) i Wydziału Prawa UJ (luty 1939). Ponadto, w 1938 r. ukończyła dwuletnią Szkołę Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa UJ. Działaczka Młodzieży Wszechpolskiej i Stronnictwa Narodowego. W marcu 1939 r. rozpoczęła aplikację sędziowską w Okręgowym Sądzie Apelacyjnym w Krakowie. Od początku okupacji niemieckiej organizowała pierwsze ogniwa narodowej konspiracji w Rzeszowie. 18 września 1940 aresztowana przez gestapo. Więziona w Rzeszowie i Tarnowie, skąd w październiku 1941 r. została wywieziona do obozu w Ravensbrück. Od sierpnia 1943 przez kilka miesięcy pracowała w fabryce amunicji w Genthin. W obozie działała w konspiracyjnej drużynie harcerskiej „Mury". Po wyzwoleniu Ravensbrück, wiosną 1945 wróciła do Polski. Wznowiła w Rzeszowie aplikację sądową i pracowała jako asesor sądowy. W październiku 1948 r. została przeniesiona w stan spoczynku w związku z aresztowaniem jej brata, Mieczysława, działacza WiN. Do pracy zawodowej, tym razem jako radca prawny, wróciła po 1956.

Zmarła 29 stycznia 1984 w Rzeszowie. Pochowana na cmentarzu Pobitno w Rzeszowie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]