Przejdź do zawartości

Maria Peszek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Peszek
Ilustracja
Maria Peszek (2017)
Imię i nazwisko

Maria Teresa[1] Peszek

Pseudonim

Mania, Maria Awaria

Data i miejsce urodzenia

9 września 1973
Wrocław

Gatunki

rock alternatywny, indie pop, shock rock

Zawód

piosenkarka, autorka tekstów, aktorka

Wydawnictwo

Kayax, Mystic Production, Warner Music Poland

Powiązania

Wojciech Waglewski, Emade, Andrzej Smolik

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
J. Peszek, M. Peszek, M. Nogaś[2]

Maria Teresa Peszek (ur. 9 września 1973 we Wrocławiu[3]) – polska aktorka, piosenkarka i autorka tekstów piosenek.

Zadebiutowała w 1993 roku jako aktorka filmowa i teatralna. Występowała m.in. na scenie Teatru Juliusza Słowackiego w Krakowie, Teatru Studio i Teatru Narodowego w Warszawie. Ma na swoim koncie szereg kreacji filmowych, telewizyjnych i teatralnych, a także liczne role w spektaklach Teatru Telewizji.

W 2005 roku rozpoczęła karierę muzyczną, tworząc widowisko muzyczne i płytę Miasto mania. Trzy lata później nagrała album Maria Awaria. Obie płyty zostały bardzo pozytywnie przyjęte przez krytyków i publiczność, czyniąc z Peszek jedną z najpopularniejszych artystek polskiej sceny alternatywnej. W 2012 roku wydała trzeci album studyjny pt. Jezus Maria Peszek, który był kolejnym sukcesem zarówno artystycznym, jak i komercyjnym. Jej twórczość muzyczna charakteryzuje się kontrowersyjnymi tekstami i występami[4][5].

Rodzina i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Jest córką Teresy i Jana Peszków[6]. Pochodzi z rodziny o tradycjach teatralnych – zarówno jej ojciec, jak i starszy brat, Błażej, są aktorami.

W dzieciństwie mieszkała przy ul. Traktorowej na łódzkim Teofilowie, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej[7]. W 1992 ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie, a cztery lata później – krakowską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną[3]. Odbyła kursy śpiewu u sopranistki Elżbiety Towarnickiej i u Elżbiety Zapendowskiej.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

1984–2004: Kariera aktorska

[edytuj | edytuj kod]

Jako aktorka zadebiutowała rolą Aldzi Klos w serialu Rozalka Olaboga (1984). W tym samym roku wystąpiła w spektaklu spektaklu Wesele w reżyserii Mikołaja Grabowskiego w Teatrze Juliusza Słowackiego w Krakowie.

W 1993 powróciła na scenę teatralną. Zagrała epizodyczną rolę w dramacie historycznym Stevena Spielberga Lista Schindlera (1993). 6 stycznia 1995 w Teatrze Juliusza Słowackiego w Krakowie premierę miała adaptacja sztuki Brunona Schulza Sanatorium pod Klepsydrą, w której zagrała poczwórną rolę, a za scenariusz i reżyserię spektaklu odpowiedzialny był jej ojciec. Po zakończeniu studiów w 1996 wyjechała do Warszawy i zagrała w filmie Macieja Dutkiewicza Nocne graffiti. Została aktorką Teatru Studio w Warszawie, w której wystąpiła w sztuce Don Juan w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Z reżyserem współpracowała także przy kolejnych spektaklach Teatru Narodowego: Noc listopadowa według Stanisława Wyspiańskiego (1997) i Ślub według Witolda Gombrowicza (1998). Zebrała pozytywne recenzje za występ w sztuce Kubuś P. z 1999, choć sam spektakl nie zdobył szczególnie dobrych opinii[8]. Za rolę w sztuce Bam otrzymała w 1999 nagrodę promocyjną im. Kazimierza Krzanowskiego na festiwalu Kontrapunkt[9].

W 2000 otrzymała nagrodę publiczności za wykonanie piosenki „Jestem wiatrem, jestem burzą” na 21. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. W tym samym roku wzięła udział w spektaklach Ogień w głowie Piotra Łazarkiewicza i Miłość na Madagaskarze Zbigniewa Brzozy. Zagrała w serialu Miasteczko (2000–2001) oraz w filmie Wiedźmin i w jego serialowej wersji. Za rolę w spektaklu Ożenek w reżyserii Jerzego Stuhra otrzymała w 2002 nagrodę na sopockim festiwalu Dwa Teatry[10]. Zagrała w filmie Agnieszki Holland Julia wraca do domu (2002). Pracowała nad dubbingiem do polskiej wersji serialu anime Mistrzowie kaijudo. Pojawiła się w spektaklu Sytuacje rodzinne Piotra Łazarkiewicza i programie teatralnym Muzyka ze słowami Piotra Cieplaka. W 2003 zagrała w dwóch sztukach Zbigniewa Brzozy: Mewa i Bal pod Orłem. Wystąpiła w filmie Piotra Szulkina Ubu Król (2003). W 2004 zdobyła – drugą w karierze – nagrodę na festiwalu Dwa Teatry za kreację w sztuce Martwa królewna[10].

Od 2005: Kariera muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

2005–07: Miasto mania

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2005 nakładem wytwórni Kayax wydała swój debiutancki album muzyczny pt. Miasto mania, który nagrała we współpracy z Wojciechem Waglewskim oraz jego synami – Fiszem i Emade. Była to zarazem ścieżka dźwiękowa multimedialnego przedstawienia pod tym samym tytułem, do którego scenariusz i większość tekstów napisała Peszek, także reżyserka widowiska. Album dotarł do szóstego miejsca na polskiej liście sprzedaży OLiS[11], a wysoka sprzedaż przyniosła mu status platynowej płyty[12]. Na początku 2006 otrzymała Fryderyka dla nowej twarzy fonografii[13]. Płytę promowała – wyróżnionymi na Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film – teledyskami do utworów: „Moje miasto” (nagroda za „plastyczną aranżację przestrzeni”) i „Nie mam czasu na seks” (nagroda za reżyserię i zdjęcia)[14] oraz singlem „Miły mój”. 27 listopada 2006 wydała minialbum pt. Mania siku, na którym umieściła nagrania koncertowe i premierowe utwory.

W styczniu 2007 premierę miał teledysk do utworu zespołu Myslovitz „W deszczu maleńkich żółtych kwiatów” z gościnnym udziałem Peszek. Artystka pojawiła się też w utworze „Hemoglobina” projektu L.U.C. & Rahim. Latem wystąpiła na festiwalu TOPtrendy 2007 jako jeden z dziesięciu artystów, którzy sprzedali najwięcej płyt w poprzednim roku – Miasto mania był siódmym najchętniej kupowanym albumem w 2006.

2008–11: Maria Awaria

[edytuj | edytuj kod]
Peszek (2008)

19 września 2008 wydała album koncepcyjny pt. Maria Awaria, na którym poruszyła temat seksu i cielesności, przez co wzbudziła wiele kontrowersji, szczególnie wśród konserwatywnych środowisk prawicowych. Tabloid „Fakt” z oburzeniem skrytykował Peszek za odniesienia do seksu i „drwinę z polskiego tańca ludowego” (kujawiaka)[15]. „Nasz Dziennik” określił muzykę z albumu jako „obsceniczną i wulgarną”, a Peszek potępił za „gardzenie tradycyjnymi wartościami”[16]. Skandal wywołał też udział Peszek w programie Kuba Wojewódzki, a ze względu na przepełnione erotyką treści padające w rozmowie, telewizja TVN przesunęła godzinę emisji odcinka[17]. Mimo krytyki, płyta Maria Awaria osiągnęła sukces komercyjny, docierając do pierwszego miejsca na liście sprzedaży w Polsce[18]. Album w niecały tydzień od premiery uzyskał status złotej płyty[19], a 17 października pokrył się platyną[20].

W grudniu 2008 rozpoczęła prowadzenie własnej audycji radiowej Radio Maria w Roxy FM, w której dyskutowała z gośćmi i rozmawiała ze słuchaczami[21]. 13 stycznia 2009 za album Maria Awaria otrzymała nagrodę Paszport „Polityki” w kategorii „muzyka popularna”[22]. Była także nominowana do plebiscytu „Polka Roku” organizowanego przez Gazetę Wyborczą[23]. W kwietniu zdobyła Fryderyka dla autora roku i za album muzyki alternatywnej (Maria Awaria)[24]. Latem zaśpiewała singiel „Muchomory” na festiwalu TOPtrendy 2009, na którym wystąpiła jako jedna z dziesięciu artystów z największą sprzedażą płyty w poprzednim roku – Maria Awaria była drugim najchętniej kupowanym albumem w 2008, a jej ostateczny nakład wyniósł 55 tysięcy egzemplarzy[25].

W maju 2010 wzięła udział w rozbieranej fotosesji w albumie fotograficznym Pierwsi w Polsce, który powstał w ramach kampanii antynowotworowej[26]. Jesienią tego samego wystąpiła w reklamie banku Inteligo[27]. Na zakończenie ery Marii Awarii przygotowała film Pauza (2011) w reżyserii Dominiki Podczaskiej-Tchórzewskiej i z narracją Marii Seweryn. W tym samym roku nagrała piosenkę „Znajdziesz mnie znowu” do filmu Anny Jadowskiej Z miłości (2011)[28].

W 2010 pod pseudonimem Bura Suka napisała tekst do utworu „Bad Girls” pop-rockowej piosenkarki Dody na jej drugi solowy album studyjny pt. 7 pokus głównych[29].

2012–15: Jezus Maria Peszek

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2012 udzieliła wywiadu tygodnikowi „Polityka”, w którym wyznała, że przez dłuższy czas chorowała na neurastenię[30]. Wyznanie to zostało opacznie odebrane przez polskie społeczeństwo i sprowokowało ataki w stronę piosenkarki[31]. W październiku, nakładem Mystic Production, wydała album pt. Jezus Maria Peszek, na którym poruszyła temat zmagania się z chorobą, a także religijności, polskości, patriotyzmu czy tradycyjnych ról społecznych[32]. Utwór „Pan nie jest moim pasterzem” był wyraźną manifestacją jej ateizmu, który zadeklarowała również na łamach „Tygodnika Powszechnego”[33]. Premierę albumu poprzedziła wydaniem singla „Padam”, zaś następnie opublikowała teledysk do piosenki „Ludzie psy”. Płyta spotkała się z pozytywnym odbiorem publiczności, debiutując na pierwszym miejscu listy sprzedaży w Polsce[34] i utrzymując się na szczycie przez cztery tygodnie z rzędu. Album nieco ponad miesiąc po premierze uzyskał certyfikat platynowej płyty[35]. Album zebrał pozytywne recenzje[36][37], przy czym część krytyków uznała go za najlepsze wydawnictwo w dorobku Peszek[38][39], a przez niektórych został obwołany jednym z najlepszych polskich albumów ostatnich lat[40].

W maju 2013 uzyskała tytuł Kobiety Dekady Glamour[41]. W czerwcu, dzięki wysokiej sprzedaży albumu Jezus Maria Peszek, wystąpiła na festiwalu TOPtrendy 2013, na którym wykonała „Ludzie psy” oraz dwa kolejne single z płyty: „Sorry Polsko” i „Pan nie jest moim pasterzem”. W tym samym roku odrzuciła propozycję objęcia funkcji trenera w trzeciej edycji programu The Voice of Poland[42], a pod koniec roku zakończyła współpracę z Roxy FM[43]. Album Jezus Maria Peszek promowała podczas trasy koncertowej, w ramach której wystąpiła w Polsce oraz w Irlandii, Anglii i Czechach. W lutym 2014 wydała koncertowy album pt. JEZUS is aLIVE, a 4 października 2015 zagrała ostatni koncert promujący album Jezus Maria Peszek[44].

Od 2016: Karabin i Ave Maria

[edytuj | edytuj kod]

27 stycznia 2016 wydała singiel zapowiadający jej nową płytę – „Polska A B C i D”, który cieszył się popularnością i dotarł do pierwszego miejsca na Liście przebojów Trójki. Niespełna miesiąc później, 26 lutego, nakładem wytwórni Warner Music Poland, wydała album pt. Karabin[45], który promowała także teledyskami do piosenek„Samotny tata” i „Ej Maria”. Karabin spotkał się z mieszanym odbiorem krytyków[46][47], choć szybko uzyskał status złotej płyty[48]. Album promowała podczas trasy koncertowej po Polsce i za granicą. W 2017 wydała singiel „Ophelia”, którym promowała spektakl Hamlet w reżyserii jej brata, Błażeja Peszka, wystawiany w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. W 2019 pojawiła się gościnnie w tytułowym utworze z płyty Całkiem nowy człowiek Pata Jacoba[49]. Na początku 2020 wyruszyła w trasę koncertową Sorry Polsko Super Tour.

10 września 2021 wydała album pt. Ave Maria, na którym poruszyła m.in. temat praw kobiet, mniejszości seksualnych i molestowania seksualnego w Kościele katolickim. Płytę promowała singlami: „Virunga” (dedykowanym polskiej społeczności LGBT), „J*bię to wszystko”, „Barbarka” i utworem tytułowym. Album otrzymał głównie pozytywne recenzje i zadebiutował na pierwszym miejscu listy OLiS.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 1993 pozostaje w nieformalnym związku z Edwardem[50]. Jest ateistką[51]. Wyraziła poparcie dla polityka Roberta Biedronia[52].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Marii Peszek.

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]

Aktorstwo

[edytuj | edytuj kod]

Role teatralne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1984: Wesele
  • 1993: Córka strachu
  • 1993: Palec boży
  • 1993: Omdlały koń
  • 1994: Zemsta
  • 1994: Córka czasu
  • 1995: Sanatorium pod Klepsydrą
  • 1995: Pantesilea
  • 1996: Don Juan
  • 1996: Zabawa snem
  • 1996: Godzina, w której nie wiedzieliśmy nic o sobie...
  • 1997: Koniec pół świni
  • 1997: Iwona, księżniczka Burgunda
  • 1997: Noc listopadowa
  • 1998: Antygona
  • 1998: Ślub
  • 1998: Bam
  • 1998: Słowa boże
  • 1999: Pies ogrodnika
  • 1999: Bula bula
  • 1999: Lalek
  • 1999: Kubuś P.
  • 1999: Akt orki
  • 2000: Republika marzeń
  • 2000: Numery
  • 2000: Ogień w głowie
  • 2000: Zbliżenie
  • 2000: Dziesięć pięter
  • 2000: Miłość na Madagaskarze
  • 2001: Ożenek
  • 2001: Pasożyty
  • 2002: Amadeus
  • 2002: KababaKai
  • 2002: Muzyka ze słowami
  • 2002: Sytuacje rodzinne
  • 2002: La lointaine
  • 2002: Dowcip
  • 2002: Po deszczu
  • 2003: Mewa
  • 2003: Bal pod Orłem
  • 2003: Martwa królewna
  • 2004: Śmieci
  • 2004: Prezent
  • 2005: Zimne dziecko
  • 2005: Sinobrody – nadzieja kobiet
  • 2005: Miasto mania
  • 2005: Spiewanna@alkestis.pl
  • 2006: Trelemorele
  • 2007: C-AKTIV. Wiersze señora Witkacego
  • 2024: Serce ze szkła. Musical zen

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów M. Peszek: ZAiKS- panel główny. [w:] online.zaiks.org.pl [on-line]. Stowarzyszenie Autorów ZAiKS. [dostęp 2016-11-26].
  2. ↑ IX Festiwal Góry Literatury, 2023
  3. ↑ a b ksok: 39. urodziny Marii Peszek. [w:] Grupa Onet.pl S.A. [on-line]. muzyka.onet.pl, 9 września 2012. [dostęp 2016-01-23].
  4. ↑ Płock. Peszek i Klinika Lalek na Rynku Sztuki. e-teatr.pl. [dostęp 2016-12-24].
  5. ↑ Aleksandra Dybiec: 'Bluźnierczy i antypolski'. Senator PiS o koncercie Marii Peszek. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. plock.wyborcza.pl, 2013-09-04. [dostęp 2016-12-24].
  6. ↑ Peszek 2022 ↓, s. 13.
  7. ↑ Peszek 2022 ↓, s. 20, 226,242, 263.
  8. ↑ Maria Peszek – Życie i twórczość | Twórca | Culture.pl. [w:] Culture.pl [on-line]. culture.pl, 2002. [dostęp 2009-06-29]. (pol.).
  9. ↑ Kontrapunkt 2005. kontrapunkt.pl, 2005. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).
  10. ↑ a b c d Maria Peszek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2016-11-26].
  11. ↑ Oficjalna lista sprzedaży. [w:] OLiS [on-line]. olis.onyx.pl, 2006-01-30. [dostęp 2009-06-29]. (pol.).
  12. ↑ łuk: Platynowa Mania. [w:] Gazeta.pl [on-line]. warszawa.wyborcza.pl, 2006-12-08. [dostęp 2016-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-01)]. (pol.).
  13. ↑ Nominowani i laureaci. fryderyki.pl. [dostęp 2016-12-05]. (pol.).
  14. ↑ Laureaci 15. Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film 2006 – film.gildia.pl - film, newsy, recenzje. film.gildia.pl, 2006-10-10. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).
  15. ↑ Kontrowersyjna płyta Marii Peszek. [w:] Onet.pl [on-line]. muzyka.onet.pl, 2008-09-13. [dostęp 2009-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (pol.).
  16. ↑ Maria Peszek potępiona!. [w:] interia.pl [on-line]. muzyka.interia.pl, 2008-09-25. [dostęp 2009-06-29]. (pol.).
  17. ↑ PG: Maria Peszek nie boi się reakcji ludzi. [w:] Onet.pl [on-line]. muzyka.onet.pl, 2008-09-24. [dostęp 2009-06-30].
  18. ↑ Oficjalna lista sprzedaży. [w:] OLiS [on-line]. olis.onyx.pl, 2008-06-29. [dostęp 2009-06-29]. (pol.).
  19. ↑ Złota Maria Awaria. [w:] Agora SA [on-line]. infomuzyka.pl, 26 września 2008. [dostęp 2009-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 października 2008)].
  20. ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia - Wyróżnienia - Platynowe płyty CD - Archiwum. [w:] Związek Producentów Audio-Video [on-line]. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2009-09-15].
  21. ↑ Radio Maria, czyli autorska audycja Marysi Peszek. [w:] Agora SA [on-line]. infomuzyka.pl, 15 grudnia 2008. [dostęp 2009-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 lipca 2009)].
  22. ↑ Maria Peszek zwycięska. [w:] interia.pl [on-line]. muzyka.interia.pl, 2009-01-13. [dostęp 2011-11-15]. (pol.).
  23. ↑ Polka 2008. [w:] Wysokie Obcasy [on-line]. wysokieobcasy.pl, 2009-01-11. [dostęp 2009-09-15]. (pol.).
  24. ↑ Fryderyki 2009: triumf Marii Peszek, Czesława i Comy. [w:] Onet.pl [on-line]. muzyka.onet.pl, 2009-04-20. [dostęp 2009-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (pol.).
  25. ↑ Paweł Kasa: Brutalna rzeczywistość sceny muzycznej. magazyntrendy.pl, 2011-03-30. [dostęp 2016-11-25]. (pol.).
  26. ↑ Pierwsi w Polsce – Nudografia – Baza z informacjami na temat rozbieranych scen polskich aktorek w filmie i teatrze TV. nudografia.pl. [dostęp 2010-05-28]. (pol.).
  27. ↑ Inteligo – Maria Peszek reklama 2010. youtube.com. [dostęp 2012-12-05]. (pol.).
  28. ↑ Maria Peszek – Znajdziesz mnie znowu. tuba.pl. [dostęp 2012-12-05]. (pol.).
  29. ↑ Serwis zaiks.online [online], ZAiKS [dostęp 2025-02-22].
  30. ↑ Sorry Polsko. Jacek Żakowski z Marią Peszek o Polsce i nowej płycie. Polityka, 25 września 2012. [dostęp 2012-10-17].
  31. ↑ Hanna Rydlewska: Depresja medialna Marii Peszek. Dlaczego znani i bogaci nie powinni cierpieć, a tym bardziej o cierpieniu mówić. [w:] NaTemat.pl [on-line]. natemat.pl, 2012-10-01. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).
  32. ↑ Jacek Świąder: Maria Peszek, „Jezus Maria Peszek”. Culture.pl. [dostęp 2012-10-17].
  33. ↑ Jezus, Maria, Andrzej. Tygodnik Powszechny, 28 października 2012. [dostęp 2016-10-06].
  34. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 01.10.2012 – 07.10.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2012-10-15]. (pol.).
  35. ↑ ZPAV: platynowe płyty. zpav.pl. [dostęp 2011-12-05]. (pol.).
  36. ↑ Anna Szymla: Jezus Maria Peszek - Maria Peszek - Coś podskórnego - Muzyka - WP.PL. muzyka.wp.pl. [dostęp 2012-10-15]. (pol.).
  37. ↑ Monika Matura: Maria Peszek - „Jezus Maria Peszek”. infomusic.pl. [dostęp 2012-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-19)]. (pol.).
  38. ↑ Bartosz Sadulski: Recenzja płyty: Maria Peszek – „Jezus Maria Peszek”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-09)]. (pol.).
  39. ↑ Łukasz Mantiuk: Maria Peszek – Jezus Maria Peszek (2012) – recenzja Łukasza. allaboutmusic.pl. [dostęp 2012-10-24]. (pol.).
  40. ↑ Paulina Błaszkiewicz: Jezus Maria Peszek - nowosci.com.pl. nowosci.com.pl, 2013-11-17. [dostęp 2016-12-23]. (pol.).
  41. ↑ „Glamour” wybrał 10 „Kobiet Dekady” - zobaczcie!. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2013-05-22. [dostęp 2013-05-27]. (pol.).
  42. ↑ Maria Peszek nie będzie jurorką w „The Voice Of Poland”. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2013-07-02. [dostęp 2013-07-03]. (pol.).
  43. ↑ Tomasz Baliszewski: Audycja Marii Peszek zniknie z anteny Roxy FM. Artystka za mało komercyjna?. [w:] NaTemat.pl [on-line]. natemat.pl, 2013-12-24. [dostęp 2016-12-23]. (pol.).
  44. ↑ Maria Peszek - WCZORAJ W DĄBROWIE GÓRNICZEJ ZAGRALIŚMY.... facebook.com, 2015-10-05. [dostęp 2015-12-26].
  45. ↑ Maria Peszek: „Karabin” to pacyfistyczna płyta wyrażona militarnymi środkami. [w:] Codzienna Gazeta Muzyczna [on-line]. cgm.pl, 2016-01-23. [dostęp 2016-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-23)].
  46. ↑ Bartosz Sadulski: MARIA PESZEK – Karabin – Recenzja. [w:] Onet.pl [on-line]. muzyka.onet.pl, 7 marca 2016. [dostęp 2016-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 kwietnia 2016)].
  47. ↑ Piotr Bratkowski: Maria Peszek: „Karabin”. Recenzja Piotra Bratkowskiego - KULTURA - Newsweek.pl. [w:] Newsweek Polska [on-line]. newsweek.pl. [dostęp 2016-11-25].
  48. ↑ maria peszek (@mariapeszek_official) • Instagram photos and videos. instagram.com, 2016-04-02. [dostęp 2016-04-05].
  49. ↑ Maria Peszek i “Całkiem nowy człowiek”. muzotakt.pl, 10 sierpnia 2019. [dostęp 2021-08-13].
  50. ↑ Maria i mężczyźni. interia.pl, 2008-10-03. [dostęp 2021-09-23]. (pol.).
  51. ↑ Peszek: "Jak byłam mała, byłam bardzo religijna, teraz nie wierzę". YouTube, 2012-12-21. [dostęp 2021-10-26]. (pol.).
  52. ↑ InspirATorzy | Maria Peszek | 3 kwietnia 2017. YouTube, 2017-04-03. [dostęp 2021-09-19]. (pol.).
  53. ↑ XIV Festiwal Szkół Teatralnych | Festiwal Szkół Teatralnych. festiwalszkolteatralnych.pl. [dostęp 2016-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-20)]. (pol.).
  54. ↑ Wdechy 2005. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. wyborcza.pl, 2006-01-30. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).
  55. ↑ Maria Peszek wśród laureatów „Fenomenu Przekroju 2005”. [w:] Filmweb [on-line]. filmweb.pl, 2006-02-02. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Maria Peszek
Albumy
Single
Fryderyki Marii Peszek
Fryderyk za fonograficzny debiut roku
1994–1999
2000–2009
2010–2019
Od 2020
Fryderyk dla autora / autorki / teamu autorskiego roku
1994–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2024
Fryderyk za album roku muzyka alternatywna
1995–1999
2000–2009
2010–2019
Od 2020
Fryderyki w kategoriach produkcji muzycznej i realizacji dźwięku
Producent / producentka / team producencki roku
Realizator dźwięku roku
Aranżer roku
Produkcja muzyczna roku
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maria_Peszek&oldid=76529228”