Maria Teresa Romer
| Data i miejsce urodzenia |
1932 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
sędzia Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, prezes Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” (1990–2008) |
| Odznaczenia | |
| |
Maria Teresa Romer (ur. 1932[1]) – polska prawnik, sędzia Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, pierwsza prezes założonego w 1990 Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia”[2]. Autorka opracowań naukowych i praktycznych z zakresu prawa pracy, etyki prawniczej i praw człowieka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W Sądzie Najwyższym orzekała w Izbie Pracy[3]. Znalazła się w grupie inicjatorów Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” i była autorką nazwy własnej tej organizacji. Funkcję prezesa Stowarzyszenia pełniła w latach 1990–2008[4].
Otrzymała Nagrodę Głównego Inspektora Pracy im. Haliny Krahelskiej[5].
Została członkiem władz Fundacji Centrum Szkolenia Sędziów „Iustitia”[1].
Jest ekspertem Rady Europy i Unii Europejskiej w kwestiach dotyczących wymiaru sprawiedliwości. Zasiada w Radzie Programowej Amerykańskiego Stowarzyszenia Prawników[6].
22 stycznia 2002 "za wybitne zasługi dla wymiaru sprawiedliwości" została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[7].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Etyka dla sędziów. Rozważania (współautor: Magdalena Najda, 2007)
- Kodeks pracy. Tekst ujednolicony. Praktyczne wyjaśnienia, skorowidz ustaw związanych z Kodeksem pracy, skorowidz przepisów wykonawczych (1996)
- Kodeks pracy z przepisami wykonawczymi (2003, 2004, 2007, 2008)
- Komentarz do kodeksu pracy wraz z orzecznictwem Sądu Najwyższego oraz tekstem ustawy (1994)
- Mobbing w ujęciu psychologiczno-prawnym (współautor: Magdalena Najda, 2010)
- Podstawowe problemy prawa pracy (1984, 1985, 1986, 1987)
- Prawo pracy. Komentarz (2000, 2005, 2008, 2010, 2012)
- Prawo pracy w praktyce (1993)
- Wzory pism w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (współautor: Piotr Gujski, 2003)
- Wzory pism z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (współautor: Dominik Wajda, 2008)[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Romer Maria Teresa. infoveriti.pl. [dostęp 2016-08-18].
- ↑ Pozostaję szeregowym członkiem „Iustitii” i nie narzekam z tego powodu. Z sędzią Marią Teresą Romer rozmawia Grzegorz Szacoń. kwartalnikiustitia.pl, 31 grudnia 2011. [dostęp 2016-08-18].
- ↑ Jarosław Kaczyński też odwołał się od zwolnienia z pracy. Rozmowa z Teresą Romer, sędzią Izby Pracy Sądu Najwyższego w stanie spoczynku. gazeta.pl, 13 marca 2007. [dostęp 2016-08-18].
- ↑ Historia i działalność. iustitia.pl. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-20)].
- ↑ Maria Teresa Romer. pip.gov.pl. [dostęp 2016-08-18].
- ↑ Maria Teresa Romer. cpi.com.pl. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 17, poz. 276.
- ↑ Romer, Maria Teresa. bn.org.pl. [dostęp 2016-08-18].