Marian Dehnel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Dehnel
Ilustracja
Marian Dehnel w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1880
Sterdyń

Data i miejsce śmierci

19 września 1936
Czerwonka

poseł na Sejm IV kadencji
Okres

od 1935
do 1936

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości z Mieczami Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Marian Ludwik Dehnel ps. „Sewer” (ur. 2 lipca 1880 w Sterdyni, zm. 19 września 1936 w Czerwonce) – polski lekarz, działacz socjalistyczny i niepodległościowy, członek Organizacji Bojowej PPS, żołnierz Legionów Polskich, poseł na Sejm IV kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Marian Dehnel był najmłodszym synem Augusta i Kornelii z Wierusz-Kowalskich, bratem Pawła, Michała oraz Władysława. Podobnie jak bracia był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej i Organizacji Bojowej PPS. Ukończył gimnazjum w Radomiu, podczas studiów w Warszawie był związany z organizacją postępowej młodzieży „Spójnia”. Poszukiwany w związku z działalnością w PPS przez władze rosyjskie wyjechał do Galicji. Był działaczem Związku Walki Czynnej oraz Związku Strzeleckiego. W 1910 roku ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jako chirurg położnik pracował w klinice chirurgicznej UJ i klinice położniczej w Krakowie, był asystentem Katedry Anatomii Patologicznej UJ.

W latach 1914–1917 pełnił funkcję lekarza wojskowego w Legionach Polskich, w 1. pułku artylerii oraz jako komendant szpitala legionowego w Lublinie. W 1918 roku pełnił funkcję naczelnego lekarza Domu Ozdrowieńców w Kamińsku. W listopadzie 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego, w stopniu majora lekarza. Zwolniony do rezerwy w maju 1922 roku, pełnił funkcje dyrektora szpitali w Nowym Dworze Mazowieckim i Węgrowie. W latach 30. pracował w Ubezpieczalniach Społecznych w Lublinie w Warszawie.

W 1935 roku został posłem IV kadencji, pełnił funkcje przewodniczącego komisji zdrowia publicznego i opieki społecznej oraz zastępcy członka komisji budżetowej. Zmarł w trakcie trwania kadencji, 19 września 1936 roku, został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 5-8-60)[1].

Był żonaty z Natalią z Chodkiewiczów (zm. 1916), z którą miał dwóch synów: Jana i Jacentego, a potem do śmierci z Marią[2] Sigmayer, z którą miał dwoje dzieci: Sławomirę i Wojciecha. Pradziadek pisarza Jacka Dehnela.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. Życie polityczne. „Kurier Poranny”. Nr 265, s. 2, 23 września 1936. 
  3. M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  4. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu pracy społecznej i obywatelskiej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]