Marian Dygo

Marian Dygo
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1951 ; Pasłęk
	profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: historia powszechna i Polski, historia średniowieczna
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1983 – mediewistyka ; Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1993 – mediewistyka ; Uniwersytet Warszawski
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski; Wydział Historyczny; Instytut Historyczny
Okres zatrudn.	od 1975
	Odznaczenia

Marian Dygo (ur. 22 stycznia 1951 w Pasłęku) – historyk wieków średnich, profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Warszawskim i na Wydziale Historycznym Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent historii Uniwersytetu Warszawskiego. Tytuł magistra uzyskał na w 1975 na podstawie pracy Pieniądz w gospodarce Małopolski, Śląska i Czech w XIII–XIV wieku). Uczeń Mariana Małowista i Benedykta Zientary. Doktorat uzyskał w 1983 roku (Polityka monetarna Zakonu Krzyżackiego w latach 1350–1450) w Instytucie Historycznym UW. Habilitacja (Studia nad początkami władztwa zakonu niemieckiego w Prusach (1226–1259)) w 1993 roku tamże. Zatrudniony w Instytucie Historycznym UW od 1975 kolejno jako asystent stażysta, asystent, starszy asystent, adiunkt, od 1997 profesor nadzwyczajny w Zakładzie Historii Średniowiecznej. W latach 1993–2002 zastępca dyrektora Instytutu Historycznego UW .

Członek Komitetu Głównego Olimpiady Historycznej; członek Komitetu Redakcyjnego czasopisma „Srednie veka” (Rosja).

Ponadto wykłada na Akademii Humanistycznej w Pułtusku. Z Wydziałem Historycznym AH związany od powstania uczelni w 1994 roku. W latach 2006–2008 był Prodziekanem Wydziału Historycznego AH.

Odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi (2005)^[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Die Münz- und Währungspolitik des Deutschen Ordens in Preussen in der ersten Hälfte des 15. Jahrhunderts, Übers. aus dem Poln. Włodzimierz Borodziej, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 1987.
The Political Role of the Cult of the Virgin Mary in Tuethonic Prussia in the Fourteenth and Fifteenth Centuries, "Journal of Medieval History", 1989.
Was there an Economic Crisis in Late Medieval Poland? [w:] Vierteljahrschrift für Sozial- und Wirtschaftsgeschichte, 1990.
Weksel i Hanza w późnym średniowieczu. Przykład Hildebranda Veckinchusena, w: Czas, przestrzeń i praca w dawnym mieście, Warszawa 1991.
Studia nad początkami władztwa zakonu niemieckiego w Prusach (1226–1259), Warszawa: UW IH 1992.
(Posłowie) Benedykt Zientara, Henryk Brodaty i jego czasy, wyd. 2 uzup., posł. Marian Dygo, Warszawa: "Trio" 1997.
(redakcja) Modernizacja struktur władzy w warunkach opóźnienia : Europa Środkowa i Wschodnia na przełomie średniowiecza i czasów nowożytnych, red. Marian Dygo, Sławomir Gawlas, Hieronim Grala, Warszawa: "DiG" 1999.
Crusade and colonization: yet another response to the Magdeburg charter of 1108 AD, 2001.
(redakcja) Stosunki międzywyznaniowe w Europie Środkowej i Wschodniej w XIV–XVII wieku, red. Marian Dygo, Sławomir Gawlas, Hieronim Grala, Warszawa: "DiG" 2002.
(redakcja) Ostmitteleuropa im 14.–17. Jahrhundert – eine Region oder Region der Regionen?, hrsg. von Marian Dygo, Sławomir Gawlas, Hieronim Grala, Warszawa: Wydawnictwo DiG 2003.
Ziemie polskie wobec Zachodu. Studia nad rozwojem średniowiecznej Europy, Warszawa 2006.
(redakcja) Polska, Europa, Afryka. Studia ofiarowane profesorowi Bronisławowi Nowakowi w sześćdziesiątą piątą rocznicę urodzin, red. Marian Dygo, Pułtusk: Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora 2007.
(redakcja) Mazowsze na pograniczu kultur w średniowieczu i nowożytności (materiały z konferencji, Pułtusk, 14–15 września 2007 r.), red. Marian Dygo, Pułtusk: Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora 2007.
Państwo zakonu krzyżackiego w Prusach. Władza i społeczeństwo, WN PWN, Warszawa 2008.
(redakcja) Bruno z Kwerfurtu: osoba, dzieło, epoka, red. nauk. Marian Dygo, Wojciech Fałkowski, Pułtusk: Akademia Humanistyczna imienia Aleksandra Gieysztora 2010.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 marca 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 592).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

S. Brzeziński, K. Fudalej, Pracownicy naukowo-dydaktyczni Instytutu Historii Uniwersytetu Warszawskiego 1930–2010. Słownik biograficzny, Warszawa 2012, s. 35
Tomasz Siewierski, Marian Małowist i krąg jego uczniów: z dziejów historiografii gospodarczej w Polsce, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Aspra-JR 2016, s. 196–197.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Dr hab. Marian Dygo, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2009-10-07] .^{[martwy link]}
Publikacje Mariana Dygo w katalogu Biblioteki Narodowej

[1] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 marca 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 592).

[1]