Marian Mendelak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Mendelak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 października 1919
Poznań

Data i miejsce śmierci

29 listopada 2003
Poznań

Zawód, zajęcie

Inżynier budownictwa wodno-lądowego

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż ZasługiMedal 10-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Marian Mendelak (ur. 19 października 1919 w Poznaniu, zm. 29 listopada 2003 tamże) – poznański działacz harcerski okresu dwudziestolecia międzywojennego, powojenny działacz społeczny i budowniczy dużej skali obiektów wojskowych i cywilnych na Ziemiach Zachodnich, racjonalizator produkcji[1]. Przed drugą wojną światową narodowy demokrata, po r. 1945 zwolennik pracy organicznej i poznańskiej szkoły realizmu politycznego (pomimo niechęci do władz komunistycznych, z którymi nie podjął współpracy na polu ideologicznym).

Odznaczenia państwowe i zagraniczne[edytuj | edytuj kod]

Inne wyróżnienia (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • 1953 (2 kwartał) – IX miejsce we współzawod. o tyt. „Najlepszego Kierownika Budowy w Polsce” (Minister Budownictwa Przemysłowego)
  • 1953 (3 kwartał) – VII miejsce we współzawod. o tyt. „Najlepszego Kierownika Budowy w Polsce” (Minister Budownictwa Przemysłowego)

Członkostwa[edytuj | edytuj kod]

Miejsce spoczynku[edytuj | edytuj kod]

Grób Mariana Mendelaka na cmentarzu Bożego Ciała przy ul. Bluszczowej w Poznaniu

Marian Mendelak pochowany został 3 grudnia 2003 r. na cmentarzu Bożego Ciała przy ulicy Bluszczowej w Poznaniu. Trumnę złożono w grobie, w którym spoczywają również dziadkowie i ojciec zmarłego. W pogrzebie uczestniczyło ok. 200 osób, w tym liczni reprezentanci środowiska harcerskiego oraz przedstawiciele kręgów przemysłowo-budowlanych z obszaru Polski Zachodniej. Dzień przed pochówkiem ukazała się nota pośmiertna autorstwa Jerzego Ciechanowskiego obrazująca stosunek współpracowników z branży budowlanej do zmarłego:

„[…] Odszedł człowiek niezwykle szlachetny i prawy, wymagający, ale sprawiedliwy zwierzchnik, chętnie przekazujący swoją wiedzę i doświadczenie młodszym pracownikom. Był dla nas wzorem oddanego i odpowiedzialnego kierownika budów. Był przyjacielem. Pozostanie na zawsze w naszej pamięci! […].”[4]

Związki rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Marian Mendelak był pogrobowym zięciem, zaginionego w niewyjaśnionych okolicznościach przedwojennego oficera polskiego, Michała Rząsy. Bliskim kuzynem Mendelaka był natomiast płk. Ignacy Stachowiak[5]. Inżynier był również spokrewniony bądź spowinowacony z wieloma rodzinami bamberskimi Poznania.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Patent zgłoszony przez zespół racjonalizatorski, w skład którego wchodził Marian Mendelak (w:) „Biuletyn Urzędu Patentowego”, nr 18(150), 1979, s. 71].
  2. Lista osób odznaczonych Medalem 10-lecia Polski Ludowej (M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624)
  3. Lista osób odznaczonych Srebrnym Krzyżem Zasługi (M.P. z 1955 r. nr 95, poz. 1220)
  4. Głos Wielkopolski z 2 grudnia 2003, s. 14
  5. Ignacy Stachowiak i jego opowiadania – biografia ze wspomnieniami córki – w setną rocznicę urodzin, oprac. Barbara Nowakowska, Warszawa: Sowa, 2010, s. 12

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • D. Hellwig, U. Iczakowska, A. Lewandowska, Dębieckie Dziewiątaki, [w:] „Kronika Miasta Poznania” 2004, nr 1, s. 456-460.
  • 75 lat Harcerstwa Dębieckiego 1929-2004. Spotkanie pokoleń, 6 listopada 2004 [Film dokumentalny], Poznań: ZHP Hufiec Poznań-Wilda, 2004.
  • Zarys historii harcerstwa dębieckiego, oprac. Zespół b. instruktorów IX Hufca ZHP Poznań-Dębiec im. Andrzeja Małkowskiego, Poznań: ZHP Hufiec Poznań-Wilda im. Jana Kasprowicza, 1983. PZGK 21019/1/83-300.
  • Nieżyjący członkowie i sympatycy Kręgu Instruktorskiego „Dziewiątacy”, oprac. Paweł Napieralski, Poznań: Hufiec Poznań Wilda, 2008.
  • Przedsiębiorstwo Budownictwa Hydrotechnicznego i Rurociągów Energetycznych Hydrobudowa-7 – Energopol-7 Poznań, oprac. Kornel Białobłocki, Aleksander Marciniak, Poznań: Poznańskie Zakłady Graficzne im. Marcina Kasprzaka, 1978, s. 19. PZGMK 6 – 7227/78 – 2000 – J-14/2878
  • Przedsiębiorstwo Budownictwa Hydrotechnicznego i Rurociągów Energetycznych Energopol-7 Poznań 1953-1988, oprac. Alicja i Jerzy Szewczakowie, współpr. Jacek Żebrowski, Poznań: Zachodnie Wydawnictwo „Pospress”, 1988, s. 44, 57-58. (Nakł. 1500 egz.).
  • „Biuletyn Urzędu Patentowego”, nr 18(150), 1979, s. 71.
  • „Wiadomości Urzędu Patentowego. Wydawnictwo Urzędu Patentowego PRL”, nr 11, listopad 1980, s. 821.
  • „Monitor Polski”, nr 125, 1955, s. 1989. (Poz. 1624).
  • Archiwum Komisji Historycznej Hufca ZHP Poznań-Wilda.
  • Archiwum Komisji Historycznej Chorągwi Poznańskiej ZHP.