Marian Reutt
Marian Reutt (1928) | ||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
? | |||||||||
Obywatelstwo | ||||||||||
Kategoria wagowa |
półśrednia | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Marian Józef Reutt (ur. 4 marca?/17 marca 1908 w Petersburgu, zm. ?) – polski bokser, działacz ONR i Ruchu Narodowo-Radykalnego „Falanga”, publicysta, tłumacz z języka rosyjskiego, redaktor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 17 marca 1907 w Petersburgu jako syn Bolesława i Otylii z domu Bemm[1]. Miał brata Adolfa (także działacz Falangi)[2].
Był jednym z najlepszych bokserów Klubu Pugilatorów Cestes Warszawa (cztery razy mistrz stolicy w wadze półśredniej). Jako reprezentant AZS Warszawa zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w 1928[3]. W tym samym roku został mistrzem Warszawy[4].
W 1929 zdał maturę w liceum im. Stanisława Staszica w Warszawie[5][6]. Z zawodu był docentem socjologii[1].
Swoje teksty publikował m.in. na łamach: „Ruchu Młodych”, „Akademika Polskiego”, „Pro Christo”, „Sztafety”, „Falangi”, „Przełomu”, „Ruchu Gospodarczego”. Był tłumaczem na język polski dzieł Nikołaja Bierdiajewa (Problem komunizmu, Nowe Średniowiecze). Brał udział w pracach nad programem RNR Falanga[2] i ONR[2]. W 1938 roku pełnił funkcję kierownika Wydziału Propagandy Ruchu Narodowo-Radykalnego (wcześniej przewodził pracom Wydziału Ekonomicznego) oraz był członkiem kierownictwa powstałego w marcu tego roku Komitetu Porozumienia Organizacji Narodowo-Radykalnych. W 1939 opublikował broszurę pt. Wychowanie militarne narodu[7]. Podkreślał swój katolicyzm i wrogość wobec komunizmu[8].
Od grudnia 1939 do kwietnia 1940 więziony przez Gestapo. Następnie związał się ze strukturami Konfederacji Narodu. Zamieszkiwał przy ul. Drużbackiej 5[1]. Ponownie aresztowany przez Gestapo w październiku 1944 w miejscowości Kaleń za przynależność do Armii Krajowej[1]. Po upadku powstania warszawskiego wywieziony do obozu Groß-Rosen w listopadzie 1944, skąd nie powrócił[1]. Włodzimierz Sznarbachowski w swoich wspomnieniach podał, że zginął po Powstaniu Warszawskim, rozstrzelany – raczej przypadkowo – przez Niemców w jednej z podwarszawskich miejscowości letniskowych, dokąd schronił się z żoną i córeczką.[potrzebny przypis]. Prawdopodobnie poniósł śmierć w styczniu 1945[9].
Po wojnie na wniosek żony Antoniny toczyło się postępowanie o uznanie za zmarłego Mariana Reutta, w którym sąd przyjął datę śmierci 9 maja 1945[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Marian Reutt. straty.pl. [dostęp 2024-11-05].
- ↑ a b c Szymon Rudnicki: Falanga. Ruch narodowo-radykalny. Warszawa: 2018. ISBN 978-83-7545-820-6.
- ↑ T. Plaskota, Sportowcy narodowcy, [w:] Encyklopedia ruchu narodowego. Organizacje, wydarzenia, pojęcia, t. 4, red. K. Kawęcki, Warszawa 2024, s. 386.
- ↑ Mistrz Warszawy – Reutt. „Stadjon”. Nr 12, s. 13, 20 marca 1928.
- ↑ Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950.
- ↑ Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 2023-10-12].
- ↑ Marian Reutt , Wychowanie militarne narodu, Warszawa: nakł. autora, 1939 .
- ↑ A. Meller, „Wracają czasy Krzyża i Szabli”. Narodowo-radykalna krucjata przeciwko materializmowi. Myśl polityczna Mariana Reutta (1907–1945) w latach trzydziestych XX wieku, „Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem”, 34, 2012, nr 3, s. 14.
- ↑ A. Meller, Marian Reutt, [w:] Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939–1955, red. W.J. Muszyński, J. Mysiakowska-Muszyńska, IPN, t. 1, Warszawa 2010, s. 262 ISBN 978-83-7629-207-6
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 308, 439, 508, 559. ISBN 83-06-01691-2.
- Arkadiusz Meller, Patryk Tomaszewski: Życie i śmierć dla narodu! Antologia myśli narodowo-radykalnej z lat trzydziestych XX wieku. Warszawa: Prohibitia, 2011. ISBN 978-83-61344-20-9.
- Arkadiusz Meller: Ku „Nowemu Średniowieczu”. Myśl społeczno-polityczna Mariana Reutta w latach 30. XX wieku. Warszawa: Klub Zachowawczo-Monarchistyczny Arte, 2011.
- Szymon Rudnicki: Falanga. Ruch narodowo-radykalny. Warszawa: 2018. ISBN 978-83-7545-820-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Członkowie Ruchu Narodowo-Radykalnego „Falanga”
- Działacze polskiego podziemia 1939–1945
- Ludzie urodzeni w Petersburgu
- Ludzie związani z XIV Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Warszawie
- Polscy bokserzy
- Polscy publicyści
- Polscy tłumacze literatury rosyjskojęzycznej
- Polskie ofiary niemieckich obozów koncentracyjnych
- Sportowcy AZS Warszawa
- Urodzeni w 1907
- Więźniowie KL Gross-Rosen