Przejdź do zawartości

Marian Wysocki (1926–2006)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Wysocki
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1926
Starachowice

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 2006
Tarnowskie Góry

Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej
Okres

od 10 lutego 1965
do 15 stycznia 1972

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Tadeusz Paczyński

Następca

Roman Kulej

Prezydent Katowic
Okres

od 15 czerwca 1978
do 28 lutego 1981

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Lucjan Gajda

Następca

Edward Mecha

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia PolskiSrebrny Krzyż Zasługi

Marian Wysocki (ur. 2 maja 1926 w Starachowicach, zm. 15 stycznia 2006 w Tarnowskich Górach) – polski ekonomista, piłkarz, działacz polityczny i sportowy, przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej (1965–1972), wiceprzewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach i wicewojewoda katowicki oraz prezydent Katowic (1978–1981).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Marian Wysocki urodził się 2 maja 1926 roku w Starachowicach[1].

W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej[2], a po wojnie był napastnikiem SKS Star Starachowice, sędzią piłkarskim i instruktorem[3]. W latach 1945–1954 rozegrał ponad 300 spotkań, będąc czołowym zawodnikiem zespołu i wieloletnim kapitanem drużyny[2].

Z zawodu Marian Wysocki był ekonomistą[3]. W 1954 roku przeprowadził się do Zagłębia Dąbrowskiego i objął pracę w organach administracji lokalnej[1]. Był wiceprzewodniczącym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sosnowcu, po czym[4] 10 lutego 1965 roku objął funkcję przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej[1]. W tym czasie rozpoczęto przebudowę miasta. Wybudowano wówczas m.in. aleję Róż, przebudowano ulicę gen. T. Kościuszki, a także wzniesiono kompleks szkół przy późniejszej ulicy E. Zawidzkiej[5]. Zlikwidowano kolejkę wywożącą odpadki z ówczesnej huty „Dzierżyński” (późniejsza „Bankowa”) na miejsce po wyrobisku kopalni „Reden”, gdzie założono park miejski[1]. Marian Wysocki wraz z wiceprzewodniczącym Eugeniuszem Sajakiem podjął działania na rzecz odbudowy zniszczonego przez Niemców w czasie okupacji pomnika Tadeusza Kościuszki. Został on odsłonięty w styczniu 1972 roku[6].

Marian Wysocki funkcję przewodniczącego Prezydium pełnił do 15 stycznia 1972 roku[1]. W tym okresie był członkiem egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Dąbrowie Górniczej, członkiem plenum Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu oraz przewodniczącym Rady Koordynacyjnej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego[4]. W styczniu 1972 roku został wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, a po reformie administracyjnej wicewojewodą katowickim[1][7].

Od września 1976 roku do lipca 1978 roku był prezesem Śląskiego Związku Piłki Nożnej[3].

15 czerwca 1978 roku Marian Wysocki objął funkcję prezydenta Katowic, zastępując na tym miejscu Lucjana Gajdę[8]. W czasie swojej prezydentury rozpoczął działalność Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, został odsłonięty pomnik Żołnierza Polskiego na osiedlu I.J. Paderewskiego, a także rozpoczęto budowę wieżowców Stalexportu[9]. Swoją funkcję pełnił do 28 lutego 1981 roku, a dzień później nowym prezydentem miasta został Edward Mecha[8].

Marian Wysocki zmarł 15 stycznia 2006 roku w Tarnowskich Górach[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Znane postacie związane z Dąbrową Górniczą. WYSOCKI Marian. dabrowa.pl, 2013-05-25. [dostęp 2024-08-13]. (pol.).
  2. a b c Stadion miał nosić imię Mariana Wysockiego. Uchwałę wycofano, będą konsultacje. starachowice.eska.pl, 2022-10-06. [dostęp 2024-08-13]. (pol.).
  3. a b c d Śląski Związek Piłki Nożnej: Z kart Historii 100-lecia Śląskiego Związku Piłki Nożnej - Prezesi stulecia. slzpn.pl, 2020-05-08. [dostęp 2024-08-13]. (pol.).
  4. a b c d e Niech…, „Trybuna Robotnicza” (102 (8158)), Katowice: Śląskie Wydawnictwo Prasowe RSW "Prasa", 1 maja 1970, s. 1 [dostęp 2024-08-13] (pol.).
  5. Wspólne budowanie huty i miast, „Przegląd Dąbrowski. Miesięcznik mieszkańców miast” (3 (156)), Miejska Biblioteka Publiczna w Dąbrowie Górniczej, marzec 2012, s. 11, ISSN 1731-3732 [dostęp 2024-08-13] (pol.).
  6. Włodzimierz Starościak: O dąbrowskim pomniku Tadeusza Kościuszki. sbc.org.pl. [dostęp 2024-08-13]. (pol.).
  7. XV Wojewódzka Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza PZPR w Katowicach. Zastępcy członków KW, „Trybuna Robotnicza” (11 (10492)), Katowice: Śląskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa – Książka – Ruch”, 14 stycznia 1978, s. 5 [dostęp 2024-08-13] (pol.).
  8. a b Przemysław Nadolski, Jacek Siebel, Joanna Tofilska, Sołtysi, wójtowie, burmistrzowie, przewodniczący rad, prezydenci, [w:] Antoni Barciak, Ewa Chojecka, Sylwester Fertacz (red.), Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo, t. 2, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2012, s. 752, ISBN 978-83-87727-29-1 (pol.).
  9. Kamil Nowak, Przemysław Stanios, Złodziej, ksiądz i dobrzy gospodarze. Włodarze Katowic w ciągu 150 lat życia miasta, „Górnoślązak” (4-5(7)), Katowice: Związek Górnośląski, 2015, s. 9, ISSN 2391-5331 [dostęp 2024-08-13] (pol.).