Przejdź do zawartości

Marianne Timmer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
łyżwiarstwo szybkie
Marianne Timmer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 października 1974
Hoogezand-Sappemeer

Wzrost

174 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Igrzyska olimpijskie
złoto Nagano 1998 łyżwiarstwo szybkie
(1000 m)
złoto Nagano 1998 łyżwiarstwo szybkie
(1500 m)
złoto Turyn 2006 łyżwiarstwo szybkie
(1000 m)
MŚ na dystansach
złoto Warszawa 1997 1000 m
złoto Heerenveen 1999 1000 m
srebro Nagano 2000 1000 m
srebro Seul 2004 1000 m
brąz Warszawa 1997 1500 m
brąz Heerenveen 1999 500 m
brąz Inzell 2005 1000 m
MŚ w wieloboju sprinterskim
złoto Nagano 2004 wielobój
brąz Seul 2000 wielobój
Puchar Świata (500 m)
2. miejsce
2003/2004
Puchar Świata (1000 m)
2. miejsce
2003/2004
3. miejsce
2004/2005

Maria Aaltje "Marianne" Timmer (ur. 3 października 1974 w Hoogezand-Sappemeer) – holenderska łyżwiarka szybka, trzykrotna mistrzyni olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Marianne Timmer osiągnęła w 1994 roku, kiedy zdobyła brązowy medal w wieloboju podczas mistrzostw świata juniorów w Berlinie. Trzy lata później, podczas dystansowych mistrzostw świata w Warszawie zdobyła złoty medal w biegu na 1000 m i brązowy na 1500 m. W 1998 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Nagano, zwyciężając na obu tych dystansach. Na dystansowych mistrzostwach świata w Heerenveen wygrała bieg na 1000 m, a na dwukrotnie krótszym dystansie była trzecia za Catrioną Le May Doan z Kanaady i Rosjanką Swietłaną Żurową. Kolejne medale zdobyła na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Nagano zajęła drugie miejsce w biegu na 1000 m, przegrywając tylko z Niemką Monique Garbrecht. W tym samym roku była też trzecia podczas mistrzostw świata w wieloboju sprinterskim w Seulu, ulegając jedynie Monique Garbrecht i Amerykance Chris Witty. Starty na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku nie przyniosły jej medalu. W swoim najlepszym występie, biegu na 1000 m, zajęła czwartą pozycję, przegrywając walkę o medal z Jennifer Rodriguez z USA. Również w sezonie 2002/2003 Holenderka nie stanęła na podium żadnej międzynarodowej imprezy, jednak już w 2004 roku zwyciężyła na sprinterskich mistrzostwach świata w Nagano. Niecałe dwa miesiące później zdobyła srebrny medal na swym koronnym dystansie podczas dystansowych mistrzostw świata w Seulu, rozdzielając na podium Niemkę Anni Friesinger i Kanadyjkę Cindy Klassen. W biegu na 1000 m zajęła też trzecie miejsce na dystansowych mistrzostwach świata w Inzell w 2005 roku, gdzie na podium stanęły też jej rodaczka Barbara de Loor i Anni Friesinger. Ostatni medal zdobyła podczas igrzysk w Turynie w 2006 roku, gdzie zwyciężyła w biegu na 1000 m, wyprzedzając Chris Witty i Catrionę Le May Doan. Wielokrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym trzynaście zwycięstw. W sezonie 2003/2004 zajęła drugie miejsce w klasyfikacjach końcowych 500 m i 1000 m, a sezon 2004/2005 ukończyła na trzeciej pozycji w klasyfikacji 1000 m.

Ustanowiła dwa rekordy świata[1].

W latach 2001–2003 jej mężem był amerykański panczenista i trener Peter Mueller[2]. W 2012 roku wyszła za mąż za byłego piłkarza, Henka Timmera (zbieżność nazwisk przypadkowa).

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]